De start van een nieuw jaar

22 Elul, 5772, 9 september 2012

Beste vrienden!

We staan aan het begin van een nieuw jaar. Het hete weer blijft nog wat hangen, maar de avonden worden koeler en de Squilla (herfstbloem) staan in bloei. Dit is een teken van het begin van de herfst. Eindelijk, het begint wat dragelijker te worden voor de oude mensen waar we voor zorgen.

Gedurende de zomer deden we ons best om het leven van onze overlevenden te verlichten. Nu komen er nieuwe groepen studenten bij om ons te helpden en de adoptie voort te zetten in Noord en Zuid. Timek, die in het noorden leiding geeft, kwam terug uit het buitenland en is gestart met het begeleiden van de vrijwilligers. U zult zijn rapport lezen over de bezoeken waarmee hij al gestart is.

Het programma op de radio, waar Daniel iedere twee weken in spreekt, zorgde ervoor dat ons vele telefoontjes van mensen bereikten, die aangaven te willen doneren of vrijwilliger te worden en ook van overlevenden die ons om hulp vragen. We proberen met alle aanvragen iets te doen.

Deze weken is Daniel op bezoek bij de L'ChaimToLife tak in Nederland en geeft lezingen. We wensen hem alle goeds en een succesvolle reis.

In Pardes Chana ontmoetten we nieuwe studenten uit heel de VS en Canada. Een nieuwe groep vol prachtige welwillende en gemotiveerde mensen. Ze kennen maar weinig Ivriet maar dankbaar vertelden ze dat de overlevenden langzaam genoeg spreken en ze verstaan hen. U ziet hun foto's bijgevoegd.

Een nieuwe groep jongeren krijgt instructies van Rivka.

De nieuwe groep, ook rabbi Schachar staat hierbij.

Moshe, Marti en Jehuda op bezoek bij Morris

Gabriel en Yackov uit Boston. Marti kwam twee jaar geleden met zijn ouders en woont in Maale Haedomim (bij Jeruzalem), Simon uit Los Angeles, Yarden - leeft in Maalot. David uit Ohio, Yehuda uit Los Angeles en Moshe uit Pittsburg. Zoals u kunt zien komen ze van over de hele VS en één uit Canada. Na een jaar zullen ze meer Israëli's zijn met de kennis ze opdoen op de Machina in Keshet (Ramat Hagolan). Ik wens ze veel geluk en zoals u kunt zien op de foto heb ik ze verwelkomt en hebben we ze geïntroduceerd over wata hun doel zal zijn hier in Pardes Chana.

Het noordelijk deel van Israel:

Deze week ontmoette ik de shoa overlevenden opnieuw uit Katzrin Shmona en Tiberias Ik bracht hen een mooi pakket met voedsel. We hebben een goede tijd van ontmoeting gehad, na de periode van mijn afwezigheid. Als ik er ben zijn ze niet bezig met hun pijn en zorgen. Het geeft me een grote voldoening.

In Katzrin gingen Joel en andere soldaten van de IDF basis met ons mee. We bezochten 10 overlevenden. Sommigen van hen spraken alleen Russisch, maar gelukkig sprak Joel hun taal en konden ze zich in hun eigen taal uitdrukken.

Talya en Rachel, hebben bezoek van IDF-soldaten (jongeren).

Ook Willy wordt die dag bezocht, o.a. door Joel  (naast Willy). 

In Kirjat Shmona overleed Raya een week geleden. Anderen worden ook zwakker zoals ik zie: Ilja, Ida, Tamara, Anatholy en anderen. Dit is het moeilijke deel van ons werk.

In Tiberias gaat het goed met Pinchas. Fanja heeft nog veel pijn in haar knieën en haar maag. Sinds de laatste drie maanden heeft ze zelfs niet genoeg kracht om uit huis te gaan.

Tzafat:
We zijn bezig met het organiseren met de nieuwe soldaten. Binnenkort starten ze met het bezoek aan de overlevenden.

Veel dank voor jullie, onze vrienden, die ons helpen met de overlevenden.

Rosh Hashana komt er binnenkort weer aan. Al onze geadopteerde overlevenden zullen een mooi kado krijgen voor deze feestdag. We zullen u van alle gebeurtenissen op de hoogte houden.

Met hartelijke groet,
Rivka

Tot ziens en Shavuot

Beste vrienden!

Zoals u kunt zien begint de waarde van ons project vorm te krijgen in onze harten.  

Nogmaals, wil ik u mijn persoonlijke standpunt in herinnering brengen voor wat ons project betreft: We bevinden ons in een zeer materialistische periode en het lijkt er op dat onze activiteiten veroorzaken dat ons leven zwaarder en vermoeiender wordt. De beste remedie voor deze lage spiritualiteit, is de vriendelijkheid, liefde en houding van geven te verhogen. Dit is wat we gedaan hebben de laatste acht jaar.  De meest prachtige gevoelens komen elke dag terug: vitaliteit, enthousiasme en regeneratie als ware het onze eerste dag. Een dergelijke geest is ons zeer dierbaar en zeldzaam deze dagen.

We staan de vooravond van Shavuot  - het festival van het geven van de Torah. Ik zal het zo kort mogelijk proberen samen te vatten met samenvatten: de opdracht "uw naaste liefhebben als uzelf" kan de menselijke samenleving naar een betere plaats brengen. Het zal niet gemakkelijk zijn, veel obstakels op de weg. Maar deze geest wint! De geest van geven, vriendelijkheid en liefdadigheid.

Stichting L'ChaimtoLife zal gedurende de zomer doorgaan met de activiteiten met al onze energie en zullen de grond voorbereiden voor de nieuwe studenten die gaan komen.
Van jullie -- onze vrienden, vraag ik om ons te blijven ondersteunen met donaties. Er zijn vele overlevenden die vragen om hulp.
Wij zullen dat doen en daarin slagen!!

Hartelijke groet en goede feestdagen.

Daniël

Ginosar:
Na een heel succesvol jaar kwam de tijd voor de studenten van Meitzar om Tot ziens te zeggen voordat ze hun diensttijd in het leger startten.
Bijna iedere week kwamen ze voor bezoeken. Ieder van hen had een uitstekende relatie met de overlevenden. Het was niet gemakkelijk om Tot ziens te zeggen. Elke student had zijn/haar persoonlijke contact met de overlevenden. Ook gingen zij vaak naar Beit Savion (het verzorgingstehuis voor terminale patienten).

Avi

Daniel en Rabbi Schachar, met een kleine gift


Eli Ram met een nieuw schilderij


Kleine gift  voor  Eli Ram


Kleine gift voor Beith Savion

Een opmerkelijk geval was Eli-Ram. Voor het seizoen startte zakte zijn lichaam regelmatig in elkaar en moest hij per ambulance naar het ziekenhuis. Sinds hij de studenten ontmoet, verdwenen al zijn problemen (hij nam 30 pillen per dag !!!). De studenten en de overlevenden zijn erg dankbaar voor de bijzondere ervaring die ze met elkaar hadden.


Genja

Itzik met zijn kleindochter


Moshe met twee vrijwilligsters


Rivka


Uitreiking van de certificaten van L'Chaim to life

Beste jongens en meisjes, heb een goede diensttijd in het leger en dank jullie wel voor jullie toewijding,
Timek

Pardes Chana:
Rabbijn Shachar en de jongens waren uitgenodigd op mijn kantoor en daar wachtte hen een verfrissing. Daniel kwam erbij en we bedankten hen en wilden hun ervaringen horen. Na ze gehoord te hebben kan ik zeggen dat hun ervaring met Stichting L'ChaimtoLife hen de mogelijkheid gaf om dichtbij de mensen te komen die het land gebouwd hebben zelfs na zo'n verschrikkelijke ervaring.

Rabbijn Shachar vertelde dat dit de groep met de grootste kwaliteit was van alle groepen ooit. Deze jongens - allemaal gaan ze Aliya maken en in het leger dienen. Akiva en Menachem zijn de eerste om in het leger te gaan een dezer dagen. De andere jongens volgen over ongeveer twee maanden. We wensen hen het beste! We houden van jullie en zullen jullie blijven opzoeken.

Aan het einde gaf de Stichting L'ChaimtoLife de groep een getuigschrift en ik gaf een kleine kado dat onze waardering weergeeft aan hen. Ze hebben zich met heel veel energie ingezet.

Dank jullie jongens en Rabbi Shachar uit de grond van al onze liefhebbende harten.

Rivka en de overlevenden.



Klara geniet van alle aandacht

Liav, Chaim  en Alon


Ruth met haar hondje en Liav



Menachem, Meïr en Rachmil  (rechts)

Rapport van deze week

13 mei 2012,  Iyar 21, 5772

Beste vrienden!

Zoals jullie zien zijn we terug in het leven en de goede routine na alle ceremonies waar we door zijn gegaan, en de bezoeken gaan door met volle energie. Deze week deden we een speciale actie met het huis van een overlevende uit Jeruzalem. Het is bijna klaar en wat ik kan zeggen is dat er speciale en mooie momenten waren gedurende deze dagen. Met dank aan jullie,onze vrienden en de werkers! Werd een ziel gered en het redden van één ziel is als het redden van de hele wereld

Hartelijke groet,
Daniel

Ginosar:
Izik genoot heel erg van het bezoek. Hij zit met de studenten van Meitzar buiten zijn kleine huis aan de oever van het meer van Galilea (Genesaret).
Sinds hij naar Israël kwam na de oorlog en de authoriteiten hem naar deze kibboets stuurden, is hij hier niet weggegaan. Na de verschrikkelijke shoa ervaring in Auschwitz was het leven in de kibboets een echt paradijs voor hem, en is het nog steeds!


Izik met zijn vrouw en enkele studenten

Avi woont in het kleine Beit Savion (verzorgingshuis) in Ginosar. Avi is recentelijk opgeknapt van een serieuze ziekte. Nu is hij weer vitaal en heeft een goede tijd met de studenten van Maytzar.

Avi

Shachar en Sharon (van Maytzar) hebben een suprise voorbereid voor de verjaardag van Rivka. In overleg met haar familie hebben ze ballonnen en cake voorbereid. De familie had een goede maaltijd voorbereid. Er waren veel familieleden die met Rivka haar verjaardag meegevierd hebben. Rivka had geen idee wat er voor haar georganiseerd was. Ze vond het geweldig. Natuurlijk ontmoette de andere  studenten hun vrienden (de overlevenden), waar ze zo van houden.

Kiryat Shmona
Gedurende de Shoa was Anatoly verborgen als een kleine jongen door een rechtvaardige niet-Joodse familie  uit Kiev.  Zijn vader overleed aan het front en zijn moeder  vertrok naar het Oosten van Rusland. Na de oorlog werden ze verenigd. Anatoly maakte  15 jaar geleden Aliya. De laatste jaren lijdt hij aan de ziekte van Parkinson. Op dit moment is hij één van de meest zieke Shoa-slachtoffers in Kiryat Shmona. Naast de reguliere ondersteuning voorziet L'Chaim-to-life extra financiëel support voor hun voornaamste medische kosten. De bezoekjes zijn afgelegd door de Mechina van Kfar Hanasie.

Katzrin
Talja, oorspronkelijk afkomstig uit Bulgarije is een erg creatief persoon. ?Nu is ze ziek en kan ze haar benen niet bewegen zonder al teveel pijn. Ze houdt van haar tuin. 


Het bezoeken van Willy is het meest vreugdevolle ervaring van de studenten van Kfar Hanasei.  Op deze foto  hebben ze een kwaliteitstijd met Willy en Shlomo.


Willie en Shlomo in gesprek met jongeren

Willy is de meest eenzame persoon die we ondersteunen in Katzrin. Hij heeft geen psychische en mentale kracht om alleen uit zijn depressie te komen, nadat zowel zijn vrouw als zijn dochter zijn overleden. Als we Willie bezoeken leeft hij helemaal op. Hij heeft ons heel erg nodig. Onze bezoeken geven hem een reden om te willen leven.
De soldaten zijn ook naar Katrin gegaan om overlevenden te bezoeken.

Dank u wel voor alle hulp om onze dierbare mensen te helpen.

Shalom,
Timek


Pardes Chana:
R. Shachar en de jongens bezochten de overlevenden, en ze zijn al hun vrienden en toegejuicht dat manier. Klara is niet gezond en Ester is zeer verzwakt. Maar, ze glimlachen wanneer hun bezoekers hen bezoeken. We hebben nieuwe vrijwilligers die besloten hebben om samen met ons en bezoek overlevenden. Afgelopen  zaterdag hebben Daniel en we mensen met goede bedoelingen ontmoet hebben die temidden van al onze activiteiten elk ding willen horen over "L'Chaim". Het was een hele spannende vergadering.

Wij organiseren deze dagen meer adoptiedagen voor meer overlevenden.


Rabbi Shachar met Klara

Rivka

Pesach 5772 (2012)

Inhoud van een Pesachpakket:  Wijn, matzes, eieren, fruit en andere levensmiddelen.

Neli en Rina met Timek en jongens van de Kfar Hanasei

Willy

Kiryat Shmona:
In Kiryat Shmona heb ik aan alle Shoa-slachtoffers Pesach-pakketten uitgereikt. We hadden niet de gelegenheid om heel veel gesprekken aan te gaan. We groetten slechts kort en wensten ze allemaal een fijne Pesach. De jongens van Ma’ayan Baruch vergezelden me. We moesten veel bezoekjes afleggen om wat vreugde te brengen en aandacht te besteden aan de mensen.

Shalom, Timek

 
Katzarin :
In Katzrin, verzamelden de meesten van de 34 Shoa overlevenden zich in het Cultureel centrum. We spraken met elkaar over Pesach en de betekenis van Pesach vroeger en nu. Vervolgens  kregen alle overlevenden een voedselpakket van L'Chaim dat speciaal voor hen bereid was. Voor hen die het vanwege gezondheidsproblemen niet op konden halen, brachten we de pakketten weg en hadden een kort gesprekje met de mensen aan huis.
De soldaten, die me zouden vergezellen, konden helaas niet aanwezig zijn door andere verplichtingen, dus heb ik het maar alleen gedaan. Desondanks was het een dankbare taak die me vervulde met een groot gevoel van tevredenheid, wetende dat dit werk belangrijk is en heilig in de ogen van Adonai. 

Chag Pesach Sameach
Timek

Pardes Chana:
Rabbi Shachar kwam helemaal alleen (de studenten hebben vakantie) en bezocht elke overlevende met een groot pakket levensmiddelen voor de Pesach. Ik probeerde hem bij te houden, maar dat lukte niet zo goed. Hij deed zijn werk met een geweldige houding die hem de beste vriend maakt van de overlevenden. Dank u wel rabbi Shachar voor uw toewijding. Dank u wel namens L’ Chaim voor uw support en de lange tijd die u nu al geïnvesteerd hebt in onze overlevenden.

Rivka

De gelukkige Chaim met zijn pakket

Morris, in gesprek met Rivka

Tzfat:
Dinsdag en woensdag bezochten de soldaten de door hun geadopteerde overlevenden met de speciale matzes, voor de zegeningen tijdens de Sedermaaltijd. Ook brachten ze met hun vrolijke gezicht de hartelijke Pesachgroeten over voor de vakantie en de verfrissende lucht van jeugd en gelukkig gezichten. Al onze overlevenden waren vervuld met dankbaarheid en voelde zich gelukkig. Dank jullie wel soldaten en we wensen jullie een gelukkige en vredevolle Pesachtijd toe.

Shderot:
De meisjes en Hodaia (hun docent), brachten onze overlevenden hun pakketten met levensmiddelen van hun eigen geld en voegden hieraan kip en matzes toe. U kunt zich misschien wel voorstellen dat van beide zijden met veel enthousiasme werd gereageerd? Dank jullie wel, Hodaia en meisjes. Jullie deden fantastisch werk! We wensen jullie fijne dagen toe en een goede Pesachviering.

Ginosar:
Vanwege de hoogtijdagen en de vakantie van de studenten zijn deze bezoeken vorige week afgelegd.

Beste vrienden,

We zijn bijna klaar met het project van het geven van de Pesachpakketten. We hebben het met veel gevoeligheid en persoonlijke aandacht voor onze mensen gedaan, zonder bewust de aandacht te vestigen op het armoedeprobleem. Juist het tegenovergestelde is gebeurd, de mooie connectie tussen oud en jong is tot stand gekomen.  Dit concept heeft zichzelf door de jaren heen bewezen en onze ouderen voelen de enorme waarde hiervan, doordat ze de kans krijgen hun verhaal te vertellen van het donkere deel van hun persoonlijke levensverhaal.  Dit is een mijlpaal voor de Joodse natie. 

Ik wil graag alle vrienden bedanken (vanuit het diepst van mijn hart) hier in Israel en elders in de wereld, voor het feit dat wij, dankzij uw support, we met dit eersteklas waardevolle spirituele educatieve project door kunnen gaan.  Dank u wel, dat u ons hiervoor in de gelegenheid stelt.

Ik wens u een gelukkige viering en vakantie van de vrijheid toe,
Daniel

Speciale ontmoeting in Kfar Hanasie

14 maart 2012, Adar 20, 5772

Om elf, bereikten we de kibboets. Ik had een paar vrienden uit Noorwegen uitgenodigd uit Zichron.   We werden hartelijk verwelkomd en het voelde dat de jongeren ademloos op ons gewacht hadden. We verzamelden ons in hun culturele zaal en ik was uitgenodigd om enkele woorden zeggen. Sommige overlevenden vertelde ons hun levensverhaal. De studenten waren erg ontroerd door deze verhalen. Eén van de studenten (uit de Mechina) vertelde ons hoe diep zijn ervaring ging en hoe hij zich bewust werd van de diepte van de ziel,  waarvan hij niet op de hoogte was, tot het tot leven werd geroepen.

Daarna zijn we allemaal naar geweldig park in de kibboets gegaan, met een prachtig uitzicht op het gebied. Er waren  stoelen neergezet voor de gasten en we hebben geluisterd naar het levensverhaal van Eliram van Genosar en Shlomo van Katzarin. Daarna, werden we uitgenodigd om in de Mechina  samen de lunch te gebruiken en de jongeren dienden ons met veel liefde en uit goede wil.

Aan het einde van de maaltijd, hebben we samen Israëlische liederen gezongen, die gespeeld werden op de snaren van onze ziel. Van de zijkant zag ik Roza van Katzarine zingen, ze raakte er helemaal enthousiast van. Een van de jongens speelde op de gitaar, wij allen zongen met een gevoel van  ‘verenigd te zijn en onder bekoring van de muziek’. 

 
Mijn verbazing betrof de gevoeligheid van de studenten – die ook dit evenement georganiseerd hadden. Onze overlevenden bedankte hun gastheren hartelijk en vertelden hen hoe speciaal dit voor hen was geweest. Ik weet zeker, dat het bijgedragen heeft aan nog wat meer goede jaren in gezondheid… Ik voelde me tevreden en gelukkig toen ik terugkeerde naar Zichron.

Mijn beste groeten aan u allen.

Daniel

P.s.  Ik wil u er allen aan herinneren dat het over drie weken Pesach is. Om de overlevenden in het gebombardeerde zuiden te voorzien van de benodigde levensmiddelenpakketten, hebben we nog heel veel donateurs nodig.

Nieuws van de afgelopen week

27 februari 2012, Adar  4, 5772

Op maandag zijn we met studenten uit Maitzar naar Ginosar geweest. Elke week bezoeken de studenten de shoa-overlevenden bij hun thuis in de kibboets en ook in het verzorgingshuis. De studenten hebben een goede relatie met hen. Brigit – de manager van Beit Savion vertelde me dat een van de bewoners, waar ze voor zorgt, elke paar weken moet worden opgenomen in het ziekenhuis vanwege zijn toestand. Sinds hij bezocht wordt door Rashel en Gay hoef hij niet meer te worden opgenomen. Hij voelt dat zijn gezondheid vooruit is gegaan door hen. Stelt u zich voor hoe bevoorrecht zij zich voelen.

Izik


Eli Ram

Katzrin:
Op dinsdag zijn Joël en zijn soldatenteam naar Rosa en Willy op bezoek gegaan, die erg eenzaam zijn en erg genieten van hun bezoek. Willy had nieuwe batterijen nodig voor zijn spraak machine,  want zonder heeft hij geen stem. Het is goed om te zien dat de soldaten de bezoeken heel serieus nemen en met veel passie gaan.

Ruth

Kiryat Shmona: Hier zijn we op woensdag geweest met de studenten van Maayan Baruch
Vier studenten vergezelden me bij het bezoek, twee jongens en twee meisjes. Voor twee van hen was het de eerste keer. Bij Nelie's huis kwamen ook Ina, Roman en Rina erbij en vertelden een paar van hun verhalen. Toen bezochten we Anatoly Limunsky samen met Klara. En opnieuw hoorden we hun verhalen die ons hart raakten. We brachten een pakket met verse groenten en fruit. Ze zijn altijd dankbaar voor de bezoeken en de praktische hulp.
Ilia is erg ziek en heeft opnieuw chemotherapie nodig. Ook Ida, Anatholy Limunsky, Elisa en Tamara worstelen met serieuze gezondheidsproblemen.
Na onze bezoeken spraken de studenten over het grote verschil om te horen over het project en om er zelf deel van te zijn. Ze leren een heleboel van degenen die zoveel hebben meegemaakt. Het is goed om te zien dat de soldaten met zo een grote passie deelnemen!

Timek.

Pardes chana: De jongens met rabbijn Shachar bezochten alle overlevenden met een pakket groente en fruit. Ze waren allemaal blij om elkaar te zien. We gaven rabbijn Shachar een wenskaart en een prachtige bloempot voor de geboorte van zijn pasgeboren dochtertje.

Tzfat:
De soldaten hadden de overlevenden bezocht en zullen er volgende week zijn met Poerim. De studenten zijn op vakantie en zullen pas volgende week terug zijn om hun missie voort te zetten.

Volgende week zullen we Mishloach Manot (voedselgiften tijdens Poerim) aan alle overlevenden  (laten) brengen. Poerim is een heel blije feestdag en we hopen met de bezoeken wat blijdschap te brengen.

Veel geluk voor jullie allemaal,
Rivka

I am cold

Ginosar

Ginosar: De studenten van Maitzar hebben Ginosar bezocht en dit zijn hun impressies:
Rashel en Gay bezochten Eliram en zijn vrouw – Eirit (ze is doof, maar kan liplezen). Hij is een enthousiast verzamelaar van postzegels en liet ze zijn postzegelverzameling zien. Deze week nodigde hij wat overlevenden uit om de verjaardag te vieren van een nieuwe Russische immigrant, die ze geadopteerd hadden. Haar naam is Irena. De bijeenkomst was erg gezellig en Gay en Rashel hielpen Eliram in zijn rol als gastheer, alsof ze een deel van de familie waren. Dat is ook hoe ze de relatie ervaren.
In Beit Savion was een andere groep die een goede conversatie hadden met Noach, Avi en Rachel, die hier leven. Gay en Mor gaan naar Tzachy en vinden hem erg grappig en houden ervan om hem aan het lachen te maken. Sarah en Eitzik bezochten Gay, Tal en Leeor. Ze zeiden dat ze zich erg thuis voelden tijdens het maken van een high tea, de vragen die ze stelden en de verhalen die loskwamen. Shachar en Noam bezochten Rivkale. Vandaag gaf ze hen twee boeken: één is van haar echtgenoot en eentje van haarzelf (The Librarian in het museum over Igaal Alon). De mensen in de kibbutz horen de indrukken die deze jonge mensen maken op de overlevenden en het effect van hun bezoekjes. Brigit is gevraagd om hierover een stukje te schrijven in de lokale krant.


Pardes Chana

Rabbi Shachar kwam met zijn geweldige studenten om overlevenden op te zoeken, die hem al opwachtte en blij waren hem te zien. Ik wil u dit keer graag vertellen van een speciale bijeenkomst die we hebben gehad in Pardes Chana met alle vrijwilligers die meewerken om de overlevenden te bezoeken en mensen van het maatschappelijk werk. Toen ik vertelde over L’Chaim waren ze zo verrast en bleven ze vragen stellen. Ze uitten hun waardering en zeiden dat ze nog nooit een dergelijke organisatie hadden ontmoet... en wij, in ons land, hebben zelf te lijden onder de armoede, zodat het moeilijker wordt om deze oude mensen te helpen. Sommige van de overlevenden waar we voor zorgen, zeggen dat hun leven veranderd is ten goede, sinds ze ons ontmoet hebben. De foto’s spreken voor zich. Dank u wel rabbi Schachar en de groep jonge toegewijde mensen (over de laatste acht jaar) die hem helpt en zulke geweldige dingen doen voor de Shoa-overlevenden, door het licht in hun leven terug te brengen waar dat was gedoofd.

Katzarin
We hadden een goede tijd in Katzarin met vier soldaten (zie de foto’s). We bezochten Rosa, Shlomo en Willy. Alle drie overlevenden van het Auschwitz-concentratiekamp. Ze deelden een beetje van hun verleden, maar hadden het voornamelijk over het heden. Shlomo en Willy, dienden in het leger, nadat ze Aliya gemaakt hebben naar Israel, gedurende de onafhankelijkheidsoorlog en tijdens de Yom Kippur oorlog in 1973.Het is verbazingwekkend dat deze twee mannen na de ervaringen in het kamp in staat waren om een leven op te bouwen op de ruines van hun eigen leven. Zij zijn het die Israel gebouwd hebben en verdienen de erkenning hiervoor. Dat is ook waarom onze dierbare soldaten zo belangrijk voor hen zijn.

Groet,
Timek

Etka met een gezellige groep meisjes die haar bezochten

Shlomo met zijn bezoekers

Gerson en Terranova

 

Willy die geniet van de belangstelling van het bezoek van de soldaten van de Noordelijke compagnie

De week hiervoor is Rabbi Shachar met studenten van Kfar Hanasie ook in Katzarine geweest. Een indruk hiervan kunt u aan de hand van de foto’s opdoen.

Op Too Bishvat (de hoogtijdagen die staan voor de start van alles wat groeit en bloeit) op de 8e februari, gaan de studenten van Maitzar planten planten met de overlevenden van de kibbutz, naast het monument in Ginosar. Ook de legerbasis in de Golan Hights gaan dat met overlevenden uit Katzarine samen doen in kibbutz Mevo Chama, gelegen in het zuiden van de Golanhoogte. Dit zal gebeuren on een stuk land gegeven door het J.N.F. om een parkje te planten als een symbool voor leven door de stichting L’Chaim to life.

Op de 26e februari – één dag voor de internationale herdenkingsdag voor de Shoa, zullen overlevenden van Ginosar het Noordelijke commando bezoeken en zullen hier hun ervaringen delen. Timek, Brigit (manager van Beit Savion) en ondergetekende zullen hierbij aanwezig zijn.

Veel dank aan Pnina, uit het noorden en Limor uit het zuiden (de organisatie voor de Holocaustslachtoffers) voor de tijd die ze steken in onze samenwerking. Dit is het nieuws wat we deze week te melden hebben. We hopen dat het u een goed beeld geeft over nieuwe ontwikkelingen.

Mijn allerhartelijkste groeten,
Rivka

Nieuws over onze bezoekjes en Chanoeka
22 december 2011, Kislev 26, 5772

Beste vrienden,

Dit verslag is staat vol met al onze belevenissen van de afgelopen hoogtijdagen. Wees geduldig, het is de moeite van het lezen (meer dan) waard!

Daniel

Sinaï bejaardenhuis, Haifa

Shalom!

Bij deze wil ik u de foto’s laten zien van onze geweldige ontmoetingen met overlevenden van de Sinai bejaardenhuis in Haifa en van Rabbi Schachar met zijn geweldige groep. Ze kwamen en brachten ons vreugde voor de bewoners van het huis. Ze hebben gezongen en ze hebben zichzelf geïntroduceerd bij de overlevenden. Het is dankzij de de goede wil van Daniel van stichting L’Chaim dat dit mogelijk was. De senioren waren de jonge mensen zo dankbaar.

Shabbat Shalom!

Pnina, verantwoordelijk voor de de noordelijke tak van de vrijwilligers  (De Stichting, ten behoeve van de slachtoffers van de Holocaust in Israël).

 
Rabbi Schachar met de jongens. Alon blijkt een goede zanger te zijn.

Tzafat

Vorige week bezochten twee soldaten (Gili en Debi) Verodi Lagziel die erg eenzaam is en hunkert naar wat contact. Haar zeven kinderen zijn in Tzafat, maar hebben een erg druk leven. Het bezoekje wat we brachten was echt een hoogtepunt. Ook bezochten ze Camisa die samenleeft met een mevrouw die voor haar zorgt (zij is 66). De studenten van het college zullen ook hier de bezoekjes oppakken. We hebben nog geen impressie van hen ontvangen.

Daniel

Beste vrienden!

Gisteren, 13 december, hadden we een vreugdevolle ervaring, toen we met 40 overlevenden van Katzarin een Chanoekafeest vierden. Het opwindende gedeelte was de integratie tussen de verschillende generaties; overlevenden, soldaten, studenten van Kfar Hanasie (tevens de organisatoren). Voor mij was het meest ontroerende gedeelte toen één van de soldaten (Yossie) sprak namens de soldaten en uitsprak dat het project van L’Chaim hun Joodse identiteit versterkte. We voelden ons verenigd, wij allemaal!

Ik wil graag wat zeggen over Timek, hij is de organisator van onze noordelijke activiteiten. Hij doet dat met een bescheiden, nederige en gevoelige houding. Alle jongeren en overlevenden zijn verbonden met hem. Voor mij – persoonlijk, is het een voorrecht om met een prachtig persoon als Timek te werken. Hij houdt van Israel. Hij is een goede vriend van mij. Met de de volgende foto’s  – toegevoegd aan deze mail – kunt u zien waar ik over spreek.

Daniel

Israel doet zijn verhaal.

Kiryat Shmona

Samen met studenten van Maayan Baruch, hadden we alle 16 overlevenden bezocht. We hadden een lange en vruchtbare dag samen. Alle overlevenden wachtte op ons. Om ze te ontmoeten is een grote vreugde. Velen van hen zijn erg ziek. Sommigen leven in appartementen op de vierde verdieping en kunnen niet gemakkelijk hun huis uitkomen. De studenten hadden een waardevolle tijd en naderhand en de ervaringen werden naderhand uitgewisseld. Het mooiste is dat deze studenten hun bezoeken voort willen zetten in hun eigen tijd! Ze liften van de kibbutz, gelokaliseerd 10 km van Kiryat Shmona om bij ‘hun mensen’ te kunnen zijn. Voor Klara en haar broer Anatoly, was het een moeilijke dag toen we onze vrijwilligersactiviteiten startte. Juist die dag hadden ze vernomen dat een geliefde neef overleden was. Hij was 86 jaar oud en ook een Shoa-overlevende.

Shalom,
Timek

Israel met een groep studenten in Kiryat Shmona

Ginosar

De kou van de winter, maakt dat de ouderen lange dagen in hun huisje doorbrengen en dit verhoogt het gevoel van éénzaamheid. Kunt u zich voorstellen wat het met hen doet als op maandagmidag jonge mensen van Maitzar op hun deur kloppen en met hen praten? Ze voelen het respect dat de jongeren hen geven, wanneer ze vertellen van hun verleden, van ‘toen ze nog krachtig’ waren. Deze week vierde Eizik zijn verjaardag. De studenten kwamen met bloemen en cake. Ze zongen met hem en hij vertelde hen verhalen uit zijn jeugd in Aushwitz – verhalen die wij nog nooit van hem gehoord hebben. Deze jongens en meisjes zijn een deel van ons en de liefde komt van twee kanten.

Mijn beste wensen voor hen die deze excellente inzetting volvoeren,

Brigit    
(manager ‘Beit Savion’ in Ginosar)

Het verzorgingshuis "Beit Savion" in Ginosar.

Pardes Chana

Yehudit Yeger vierde haar 83e verjaardag en Nophar groette haar en bracht een kadootje voor haar mee. Beide gingen naar een concert en vierde haar verjaardag verder in een koffiehuis. Miriam Fux werd bezocht door Tamar (van Ceserea). Beide genoten van het bezoek. Rabbi Shachar kwam deze keer alleen met Alon en Daniel. Ze kwamen met een gitaar en zongen een aantal liederen met de mensen onder het eten van een heerlijke Soefganiot (oliebol in het Nederlands) en wat andere drogere soorten lekkernijen. Deze keer vierde ze de gezamelijke verjaardagen met Chaim Sandrusi (87) en Benyamin (83). Beide hadden een speciale dag. Al de overlevenden zijn gezond en het gaat goed met ze. Het weer is erg prettig deze Chanoeka wat toch de hoogtijdagen zijn van het licht, schoonheid en mooie liederen.

We wensen al onze overlevenden een gelukkig Chanoeka.

Rivka

Kiriat Shmona

Beste vrienden!

Gisteren (donderdag) was mijn hart vol van vreugde. Ik bevond mij in de meest enerverende omstandigheid die ik ooit ervaren heb tijdens het bestaan van L’Chaim to life, in de afgelopen paar jaar... Om 11.00 uur vertrok Timek naar Kiriat Shmona om overlevenden op te pikken voor Chanoekaviering in de Golan. Deze dag zal nooit vergeten worden!

Om 14.00 uur bereikten ze Midrasha voor vrouwen in het zuiden van de Golan Hoogten. De meisjes wachtte hen enthousiast op om hen welkom te heten en begeleidde hen naar de hal met volle tafels met heerlijk eten. Voordat we hieraan begonnen, zaten we eerst in een cirkel bij elkaar - overlevenden en meisjes. Elk van hen had een eigen verhaal te vertellen.

De schoolcoördinator begon met het spelen op de gitaar, liederen behorende bij deze hoogtijdagen en het kwam binnen in onze harten. De meisjes – spontaan als ze waren, begonnen te dansen. Dit trok sommige dames onder de overlevenden zo aan, dat ze binnen enkele minuten tientallen jaren achter zich lieten. Overlevenden van de Shoa, met de jongeren van de nieuwe generatie – verenigd van hart tot hart. Een stukje lang vervlogen vreugde kwam terug in hun leven. Hierna begon de schooldirecteur – Neomi – het verhaal te vertellen van Chanoeka en het feit dat een ieder van ons zou moeten weten wat het lied is wat hij (of zij) waarvoor hij (of zij) in dit leven geboren is. Dit is de geest van de studies in de Midrash!

Ook ik heb een paar woorden gesproken, waarna ik uitgenodigd werd de kandelaar aan te steken. Roman vergezelde me hierbij en samen hebben we de lichtjes aangestoken. Na het eten van een goed maal, wachtte de overlevenden een grote verrassing. De meisjes bereidde kommen voor voor planten, op elke plant stond een naam van een overlevende. In een kartonnen doos plantte één overlevende met één jongere nieuwe zaden in Israel. Hoe symbolisch – de generatie die meerdere oorlogen overleefde en jonge meisjes die samen een verbintenis aangaan van hart tot hart in liefde - verenigd in een symbolische daad, gebaseerd op de visie van de Bijbel: “Houdt van je naaste als van jezelf”. De ouderen wilden niet naar huis en dat goldt ook voor de meisjes. Ik – ongeduldig als ik ben om twee minuten op dezelfde plaats te zijn – kon ook niet wegkomen. Op het moment dat we de lokatie verlieten, barstte mijn hart haast van vreugde. Er zijn veel tranen gevloeid door de heftige emoties die avond, maar het waren tranen van een grote vreugde en redding. Toen ik terug ging naar Zichron was ik niet eens moe van de weg terug naar huis, maar alert. Dit is de tijd om u onze dierbare vrienden rond de wereld en hier in Israel te bedanken, Joden en niet-Joden.

Ik wens u allen een vrolijk Chanoeka (!) en een vruchtbaar en continuerende samenwerking. Dank u wel voor het samen delen van deze dans met mij !

Mijn allerhartelijkste groeten,
Daniel

Naomi (schooldirecteur) van de Yifat en tevens coördinator:

We waren zo blij dat we Chanoeka hebben kunnen starten vanuit een startpunt van geven en éénheid. De verbinding tussen de Shoa-generatie die in het laatste kwart van zijn leven is en onze dochters (de nieuwe generatie) geven deze bijeenkomst de dimensie van continuiteit. Wij hebben dit land door hen en dat is een heel effectief feit! We horen de overlevenden (Israel en Rina vertaalden uit het Russisch). Eén vertelde ons hoe ze haar familie hier in dit land opbouwde en Israel vertelde over zijn ervaring in het kamp en zei dat zelfs naar zijn familie, hij nooit deze verhalen heeft verteld. We zagen tranen in zijn ogen en dat gold ook voor wie luisterde naar zijn verhaal. De verbinding was warm en vloeiend. Het gesprek ging door, ondanks de verschillen in taal. Eén van de meisjes sprong ook spontaan op en vertelde haar verhaal in het Russisch. Het gevoel was van hart tot hart. Totale éénheid. Een opwindende verbinding. Na het planten van de planten, kun je in de foto zien, hoe de meisjes een rij naar de bus maakte en hun bezoekers begeleidden tot ze in de bus stapten. Voor ons was dit een nieuw begin van geven. We hopen deze magische verbinding voort te zetten.

Met een hartelijke groet,

* Als laatste, voor de shabbat, zullen de studenten uit Nitzana de kaarsen aansteken met de overlevenden in Beer Sheva.
* Op zondag 25 december zullen de IDF-wagens de overlevenden uit Katzrin komen ophalen om samen de vijfde kaars aan te steken
Woensdag (de laatste avond) gaat Daniel een toespraak geven in Haifa in “Beit Sinai”. Hij zal spreken over Chanoeka.

Vrolijke dagen,

Rivka

Daniel heeft een video toegevoegd aan zijn profiel op Youtube: www.L'Chaimtolife.orgDaniel

Klikt u voor een nieuwe video naar onze website: http://L'Chaimtolife.org

Het ontsteken van het eerste Chanoekalichtje.  Op de foto daaronder staat naast een leerlinge van deze school, Israel. 

Israel doet zijn verhaal, waarna de verhalen loskomen.

Shalom,
Rivka

Verslag van de laatste twee weken

2 december 2011,  Kislev 6, 5772

De volgende ervaring was vandaag (30 november). Het was erg opwindend voor Timek en voor mij, toen we officieel werden gevraagd door het Noorlijke commando van de IDF (verantwoordelijk voor het westen van Israel) om te komen vertellen over ons project aan de soldaten daar. Deze groep soldaten zal de overlevenden in Tsafat adopteren.

Het is geen geheim dat de spirituele staat van de wereld erg laag is vandaag de dag. Ik voel de urgentie om onze dierbare soldaten te herinneren aan het doel waarvoor ze vechten en waar ze voor staan.Onze discussie bracht ons terug naar de Israelische natie en de tragedies waar we door zijn gegaan en de piek met de Shoa-dagen en terugkeer naar het thuisland. Dit gezegende project kan een cruciale kracht in werking zetten, gebaseerd op de liefde voor het land, gebaseerd op de historie van de natie. Spiritueel kan het het Joodse hart opnieuw opwekken. Ik voel heel sterk dat onze activiteiten veel meer zijn dan alleen maar hulp aan de overlevenden, het werkt zowel educatief als spiritueel uit. Het brengt het leven terug in het lege bestaan. Na onze bijeenkomst kwam de officier naar me toe en zei dat ze nog nooit had gezien dat de soldaten zo enthousiast en gemotiveerd waren.

Ik ervaar meer en meer dat mijn visie zich vanaf het begin ontwikkeld heeft en vorm begint te krijgen. We wekken vele zielen op in Israel. Zonder uw hulp – mijn vrienden, zou dit niet mogelijk zijn.

Voor wat betreft de hoogtijdagen, zullen we u in ons volgende rapport schrijven.

Daniel

We hadden een heel goed bezoek in Kiryat Shmona. Ik ging met enkele studenten van Kfar Hanasie. Op elk bezoek hadden we de tijd om te spreken over het verleden, maar ook over de toekomst. We bezochten acht huizen en brachten de voedselpakketten weg, zoals we gewend zijn te doen. Buiten deze acht gezinnen, hebben we ook Ida bezocht, die jarig was die dag (zie de foto’s). We brachten haar een mooi boeket bloemen. Ida is erg ziek en kan nauwelijks goed staan.

Anatholy (Klara’s broer) worsteld met zijn gezondheid.
Elisa (en haar echtgenoot) is erg ziek en desondanks wachten ze altijd vol blijdschap de bezoeken van onze jonge mensen af.

Anatoly met zijn vrouw ontvangen bezoek. 

Een gezellig plaatje van Klara, Neli en Ida met hun bezoekers met de gebruikelijke tassen met etenswaren.  Deze worden altijd in dank aanvaard.

Gelijkertijd met mijn bezoek aan Kiryat Shmona, bezochten soldaten van de IDF-basis (in de buurt van Katzrin)  onze overlevenden in Katzrin. Ze hadden een enorme goede tijd. Joel (uit het leger) spreekt Russisch en kon de verhalen vertalen voor zijn partners.

Roza met Timek en de soldaten.  Op het tafeltje ligt een zak met meegebrachte etenswaren voor die week.

Willie tussen de soldaten.

Shalom en dank u wel voor uw support,

Timek

Limor gaat over de vrijwilliger van Nitzana (het zuiden). Zij hoorde van Gil over Yehosua Berkowitz  (van Beer Sheva) die hier bezocht wordt. Hij is rolstoelafhankelijk , maar ontzettend helder in zijn hoofd en erg alleen. Hij heeft niet zoveel relatie meer met zijn enige broer. Hij is nooit getrouwd geweest en zijn moeder heeft hem haar huis nagelaten. Hij is erg verlegen en alleen gedurende deze visite ontdooide hij in zijn contacten met de jongeren. Hij verwelkomde hen met een warme lach op zijn gezicht. Slechts een mevrouw van “Welfare” helpt hem zijn huisje schoon te houden en let op zijn eten. En nu heeft hij Gil om met hem te kunnen praten en een vriendschap op te kunnen bouwen... Omer is op bezoek geweest bij Esther. In de eerste instantie was ze wantrouwig, maar toen ze zijn goede bedoelingen begreep, accepteerde ze hem. Ze behandelt hem bijna als haar kleinzoon. Ze vindt haar tuin prachtig (na het grootmoederproject), ze zit rustig en geniet van het leven, zoals u kunt zien. De relatie is hecht en werpt zijn vruchten af in haar leven. Beide genieten er van!!

In Pardes Chana hadden we een journalist uit Noorwegen mee op onze bezoeken, genaamd John. Hij had gehoord van ons project en wilde onze overlevenden en onze jongeren zelf ontmoeten en interviewen. Samen met Rabbi Shachar en zijn jongenas bezocht hij de overlevenden. Liave verklaarde later tegenover deze journalist het volgende: “We zijn opgenomen in een programma dat ons zoveel geeft. Eindelijk kunnen we iets teruggeven van ons hart aan onze dierbare overlevenden, die ons nodig hebben en zo gelukkig zijn met dit gebaar.

Journalist John op de achtergrond op bezoek bij Esther.

Benyamin in gesprek met de journalist, die vol interesse notities maakt,

Timek

Maytzar’s bezoek aan Ginosar: Ik had twee mailtjes ontvangen van Shachar en Lihi van Maytzar en wil heel graag met u delen hoe deze ontvangen zijn:

Rabbi Shachar: We leggen ons bezoek af onder de overlevenden in kibbutz Ginosar en dat heeft ons veel voldoening gegeven. We hebben Genja ontmoet. Genja is 90 jaar oud en een fascinerende vrouw. Ze vertelde ons over haar jeugd in Lita, over haar Alia naar Israel en over haar familie. We raakten een gevoelige snaar bij haar en deelden onze gevoelens met elkaar. Opeens begon ze te huilen toen ze vertelde over een pas overleden goede vriendin. We spraken ook met twee zoons van haar. Onze relatie met haar is dieper geworden. Wanneer we bij haar komen omarmd ze en kust ze ons en we voelen haar diepe warmte en emoties.

Lihi en Noa bezochten Moshe. Hij is 89 en erg helder en communicatief. Zijn vrouw overleed tien jaar geleden. Deze keer gaf hij ons adviezen voor ons leven, huwelijk en hoe we moeten spreken met de jongens. We omhelsden hem en kusten hem. Ze houden echt van ons. Het lijkt er op dat het beste wat we voor hem kunnen doen, is hem dit jaar adopteren. Moet ik hier nog meer aan toevoegen?

Genja, een ongelooflijke lieve schat, die je niet zomaar vergeet !

Yitzchak, inwoner van kibbutz Ginosar.

In Jeruzalem hebben we een geweldige fijne groep. Elke vrijwilliger bezoekt eens per week een overlevende. Shoshana bezoekt Chana Venneger. Deze week heeft ze een probleem opgelost voor Chana op het medische vlak en heeft dit opgestart. Chana was er zeker van dat het nooit voor elkaar zou komen. Probeert u eens te begrijpen hoe dankbaar Chana was? Sason legt nog steeds zijn bezoeken af en probeert te helpen waar hij kan. Bat El heeft de relatie gelegd met Eti Avraham en Shani heeft goede ontmoetingen met Shoshan Spitzer. Kali bezoekt Tzibotero Mirale. Zij is heel erg gelukkig met de bezoeken. Ik moet u er aan herinneren dat in Jeruzalem de dagen erg koud zijn en dat er veel energie nodig is om het huis warm te houden.

Heel veel dank voor de samenwerking met onze foundation om de Holocaustslachtoffers te helpen: Guy Oren – hoofd van de vrijwilligers van Limor in het zuiden en Pnina in het noorden.

Mijn allerbeste wensen voor alle donateurs en de overlevenden, die de ware overwinnaars zijn.

Rivka

 

Op stap met  L'Chaim-to-life - Verslag van twee nederlanders in Israel
24 oktober 2011, Tishri 26, 5772

Na een onrustige nacht zijn Gerard en ik (Marjo) vroeg om 5 uur opgestaan om op tijd bij de bus te zijn. We hebben lang naar deze dag uitgekeken en nu was het eindelijk zo ver, vandaag gaan we de overlevenden uit de Holocaust ontmoeten. De eerste bus richting Rannana vertrekt om 6:10 uur is ons verteld, dus vlug opfrissen en in de kleren. We namen amper de tijd om te ontbijten, dat kan onderweg ook wel, we hebben haast we wilden wel op tijd zijn.

De bus van 6:10 uur liet aardig op zich wachten, het werd 6:30 uur maar nog dik op tijd.
In Rannana namen we de trein naar Tel Aviv daar zouden we overstappen op de trein naar Pardes Chana. Dat liep een beetje anders, wij vroegen welke trein wij moesten hebben naar Pardes Chana. "Ja meneer die komt zo op dit perron", oké we zijn hier dus goed, die trein komt zo.
Inderdaad, de trein kwam al heel vlot als het zo door gaat zijn wij echt veel te vroeg op plaats van bestemming. Hier begon het dus, hier liep het dus fout! Wat duurt dit lang, deze trein zou toch eerst in Benyamina stoppen, dat was toch zo ver niet?

"Conducteur gaat deze trein ook naar Pardes Chana"? "Nee mevrouw deze trein gaat naar Haifa, u moet bij de volgende stop overstappen, terug naar Tel Aviv". O nee, dat hadden wij weer, en de trein tufte maar door en ik maakte mij steeds meer zorgen, als we nog maar op tijd komen. Eindelijk na zeker 3/4 uur konden we dan overstappen, ook dat was op het nippertje. Uiteindelijk waren mijn zenuwen weer voor niets, we waren ruim 1,1/2 uur te vroeg in Pardes Chana.

Laten we hier dan maar kijken of we een ontbijtje kunnen krijgen, daar zag het niet echt naar uit. Oké laten we die weg dan maar volgen (er was er ook maar precies één) want daar in de verte staan gebouwen en verdwalen kunnen we hier dus niet. Na ca 10 min hadden we een klein winkeltje gevonden, twee chocolade broodjes en één grote fles water. Terug naar het station, in een bushokje ons ontbijt genuttigd en even een sudoko puzzeltje maken. Ik zal Rivka nu maar bellen dat we er zijn en even doorgeven hoe ze ons herkend. Gelukkig duurde het niet al te lang, daar was Rivka.
Na wat geduw zaten we in de auto, Gerard met opgetrokken benen, maar we waren er, de dag kon niet meer stuk!

Naar ik schat zo'n 10 min rijden kwamen we bij een gebouw waar Shacha en de jongens al op ons zaten te wachten. Daar zijn wij overgestapt in het busje dat de jongens en ons, her en der bij de ouderen zou verdelen. Shacha had ook voedselpakketten bij zich, dat doen ze zo elke twee weken; even een bezoekje en gelijk een voedselpakket achterlaten voor de periode daarna. De eerste stop was voor ons en nog twee jongens, daar maakte we kennis met Daniel een sympathieke jongeman met een hart voor dit werk en een paar stralende ogen. We gingen een trapje op, Shacha belde aan we hoorde het gekef van een kleine hond, Lili heette ze, zo bleek later. Ruth deed open, Shacha stelde ons voor, we bleven even wat onwennig staan maar toen namen wij met één van de jongens plaats op de bank. Ruth bood ons koffie en thee aan en beklaagde zich er over dat de jongens nooit wat willen drinken. Ruth vertelde ons dat ze als jong meisje met haar zusje op transport naar Engeland werd gezet, haar moeder en een ander zusje heeft ze nooit meer gezien.

Leuk was het verhaal over Lili een kleine reepincher, die ze als pup van de snelweg heeft geplukt en zo haar het leven heeft gered. Ze stond midden tussen het razende verkeer auto's tegen te houden om Lili in veiligheid te brengen. Inmiddels is Lili al heel wat jaartjes en een wel doorvoedde dame die haar redder nog veel plezier bezorgt. Na dat Shacha de jongens, ons en nog een paar anderen weer had opgepikt gingen we picknicken in een klein park.
Als je dit meemaak echt geweldig wat er uit zo'n koelbox komt, pakjes worst, dozen met hummus, saus, blikjes tonijn, blikjes augurk enz enz. In dat park kon je duidelijk zien dat de jongens echte teenagers zijn, lekker dollen en gek doen, maar wel het hart op de goede plaats.

Ruth met haar hondje Lili

Na de maaltijd zouden we verder gaan met onze bezoeken.
Inderdaad weer "zouden", want de auto wilde niet starten. Toch maar een technische man bellen. Die was niet gelijk voor handen dus dan nog maar even te voet wat bezoekjes afleggen.

Overlevende twee was Benyamin, een pool die in de oorlog met zijn ouders naar Rusland was gevlucht. Hij was duidelijk opgewekt met ons bezoek, een goed lachse man die wel van een grapje houdt. We hebben samen gezongen, hij sprak een beetje Duits dus konden we wat praten.
Hij lijkt heel vrolijk, maar als je hem echt in zijn ogen kijkt zie je nog veel verdriet.

Na ons bezoek bij hem terug naar de auto, nog geen technische man dus nog maar een bezoekje te voet.

Bovenste foto: Gerard , Benyamin en Marjo
Onderste foto: Rav Schachar, Benyamin en Marjo

Nu gingen we naar Klara, zij is nog niet zo oud maar wel ziek en kan nauwelijks lopen. Haar verhaal begrepen we niet echt goed, door haar ziekte spreekt ze erg moeilijk. Ze krijgt hulp voor het huishouden, Maria een jong vrouwtje van de Filipijnen, echt een schatje. Ook daar kregen we gelijk iets te drinken met een heerlijke plak chocoladecake. Toen Shacha ons belde dat de auto gemaakt was wilde ze ons niet laten gaan, maar ja aan alles komt een eind. Ze heeft ons tot aan de weg gebracht achter de rollator, dat koste haar zichtbaar moeite, maar ze moest en zou ons naar de weg brengen.

Klara ontvangt bezoek van Gerard en Marjo

Het duurde nog even voor Shacha en de jongens er waren en ze bleef ons maar vast houden. Bij het afscheid knuffelde ze ons en wilde ze bijna niet loslaten, het was best even slikken. Na nog even uitzwaaien ging het busje richting station om ons weer af te zetten.

Vlak voor het station begaf de auto het weer, oké jongens duwen dan maar.Gerard duwde aan de zijkant bij de schuifdeur die nog open stond, niet echt handig. Toen die deur onverwacht dicht rolde werd zijn hand net op het nippertje weggetrokken. Dat duwen koste Gerard bijna 4 vingers, geloof het maar, engelen bestaan! Al met al een dag met hindernissen, maar ook een dag die we NOOIT hadden willen missen. De liefde, blijdschap en dankbaarheid van deze lieve oude mensen zullen we nooit vergeten.

Daniel, Shacha, Rivka, jongens en overlevenden, BEDANKT!!!

Heel veel liefs van ons tweeën en G'ds zegen!

Shalom,
Gerard en Marjo

Nieuws van de week

16 november 2011, Cheshvan 19, 5772

Beste vrienden!

Donderdag vertelden we u van de bezoeken aan het legerkamp. Vandaag willen we u enig idee geven van alle andere activiteiten de deze week de revue passeerden.

Maandag bezochten 12 jongeren van Maitzir de overlevenden in Ginosar. Ze bezochten de privé-huisjes en “Beit Savion”. Het was al wel zo’n beetje bekend wie er voorkeur had voor bepaalde overlevenden. Ze gingen naar Eliran Jane, ze was als wees achtergelaten in een weeshuis, in haar kinderjaren en heeft altijd van huis tot huis gezworven. Hij heeft zijn verhaal verder verteld en houd ervan als anderen daar naar luisteren. Zijn verhalen zijn fascinerend. Rivkale Shtiyner in haar huis, was zo blij met haar bezoek en vertelde de jongelui over haar buurman Ygal Allon (commandeur van de Palmach en generaal in de IDF). Hij diende als één van de leiders van de Israeli Labor Partij en diende tijdelijk als minister president van Israel. Hij was lid van de Knesset en overheidsminister van de 10e tot de 17e Knesset. Rivka’s werk was in het Memorial House (op zijn naam gesteld) dat zijn verleden vertegenwoordigde. De groep bracht veel vreugde en geluk.

Op dinsdag kwam Rabbi Schachar met de jongens van Keshet (Ramat Hagolan) naar Pardes Chana. Ze brachten groenten en fruit naar de overlevenden. Eshter Zimmering kwam net terug uit het ziekenhuis. Aan het eind van ons gesprek vertelde ze dat dit de eerste keer was dat ze niet gesproken had over haar gezondheid, maar over andere dingen. Ze dankte ons opnieuw en opnieuw. Het was een goed bezoek zoals u op de foto’s kunt zien.

Esther, Rivka, Yehoshua en Avihu

Menachem Semel: geboren in Petach- Tikva (Israel). op vier-en-een-half jarige leeftijd vertrokken zijn ouders naar New Jersey (Amerika). zijn vader is een doctor en zijn moeder een kinderjuf op de peuterspeelzaal. Hij studeerde in Yeshiva en toen hij 17 jaar oud werd besloot hij thuis te komen en het leger in te gaan. dit jaar studeert hij in Keshet.
Akiva Goldshtien geboren in philadelphia (Amerika), opgevoed als een traditionele jood, zoals zijn ouders.  Akiva studeerde in een joodse school en alleen het voortgezet onderwijs was openbaar. Hij maakte alia alhoewel geen van zijn familieleden hier  was. Volgend jaar gaat hij in het Israelische leger. Veel geluk toegewenst moedige jongens. Zorg dat je altijd veilig, we  wachten op nieuws van jullie!!

Menechem


Akiva

Op woensdag gingen de studenten van Kfar Hansie met Rabbie Shachar op bezoek bij overlevenden in Kiriyat Shmona. Ook zij brachten fruit en groenten mee. Ook daar waren de mensen gelukkig met hun bezoekers. Ondanks dat ze weinig Hebreeuws spreken, vinden ze een manier om te communiceren, met wat goede wil en een levendige jeugd. Op de avond van deze dag de Mechina in Keshet, werd er een welkomsfeestje gehouden, ter ere van nieuwe immigranten die besloten hadden Aliya te maken. Twee van hen kwamen uit onze eigen groep en toen ik ze sprak vertelden ze me dat het ontmoeten van de overlevenden hun besluit sterker had gemaakt en de connectie tussen twee generaties hun begrip vergroot had wat het is om een deel te zijn van deze natie.

Morris

Op donderdag kwam de mechina van Nitzana (bij de Egyptische grens) op bezoek bij overlevenden in Beer Sheva. ze hebben twee weken geleden het Savta Project gedaan en kwamen nu op bezoek. hier zijn een paar indrukken van hen. Susan Pertz: geboren in tunesie, 78 jaar oud en ze leeft al voor 50 jaar in Beer Sheva. Ze is verlegen en erg gevoelig. ze is erg ziek geweest voor een lange tijd en heeft een grote depresiviteits stoornis. ze heeft 10 jaar terug haar man verloren en mist hem heel erg. Ze vertelde Alon en Daniel (haar bezoekers; zie foto) over de reactie van haar man toen ze hoorden dat ze nooit kinderen zou kunnen krijgen.

Susan

Haar man zei dat geen andere vrouw ooit zijn huis zou betreden omdat hij voor eeuwig van Suzan zou houden. ze houd van koken en het maken van koekjes. Over een paar dagen geeft “L'Chaim” haar een koelkast omdat die van haar niet meer functioneert. Susan is blij en erg dankbaar voor de nieuwe vrienden die ze gevonden heeft en voor de hulp die ze van hen krijgt.

Shlomo

Shlomo Goldberg: een weduwnaar, 87 jaar oud en geboren in Hongarije. Hij heeft een erg heldere geest samen met een paar prachtige blauwe ogen en een witte snor. zijn lippen stoppen maar niet met praten omdat hij niet genoeg tijd heeft om zijn verhaal te vertellen. De foto laat Assaf en Staf zien die luisteren naar het verhaal van Shlomo. Hij weet tijden en datums van alles wat er in het kamp waar hij zat gebeurde (Oostenrijk). Zijn baan was het wegdragen van de lichamen uit de grote schuur op een leeftijd van 16 jaar oud. Wanneer de Amerikanen het kamp bereiken, neemt hij een bijl en het eerste paard dat hij tegenkomt,  werd de eerste maaltijd voor hem en zijn vrienden.

Rachmil

 Met vriendelijke groet,
Daniel

Nieuws van de week

10 november 2011, Sheshvan 13, 5772

Beste vrienden,

Het verheugd mij om u te mogen betrekken in een hele enerverende week deze week in het “L’Chaim”project.

Persoonlijk had ik een hele speciale ervaring. Deze morgen reed ik naar het Noorden, haalde Timek  op en samen gingen we naar Katzrin. Vanaf Katzrin gingen Roza en Willy met ons mee naar het legerkamp aan de Syrische grens.

We werden op een bijzondere manier binnengehaald. Na een korte beschrijving van "L ‘Chaim" begon Roza te vertellen over haar leven. Je kon een speld horen vallen, zo stil was het. Ieder woord van haar bereikten de oren en shoqceerde velen van de jonge mensen. We voelden ons één in een diep begrip van twee generaties en er was een kostbare connectie tussen de slachtoffers van de Holocaust en en onze generatie. We voelden ons partners in een groter en nog veel meer omvattender geheel, dat we de Israelische Natie noemen. Ook het levensverhaal van Willy bracht harten in beroering. Ik denk dat ik weinig meer hoef te zeggen, als u de foto’s ziet.

De bijeenkomst maakte dat we allemaal de tranen uit onze ogen moesten vegen....

Ik ben zo blij dat ik kan zeggen dat de basisvisie van “L’Chaim” ‘houden van een ander als van jezelf ‘ gebouwd is op menselijke harten, dat mensen uit allerlei gelederen (jongeren, religieuze- en niet religieuze mensen, soldaten, eductieve instituten, Joden en niet-Joden – zij die van Israel houden) partners van elkaar maakt. Ik voel de heilige geest (Ruach Hakodesh: Heilige inspiratie/aanwezigheid van de Eeuwige) in deze gezegende acties van geven en éénheid, in de donkere tijd waarin we ons bevinden.

Alstublieft! Dierbare vrienden wereldwijd! Blijf ons ondersteunen en doneren in het bouwen van harten, datgene wat we hier doen in Sion! Jullie zijn onze volledige partners en ik zend jullie allemaal mijn liefde.

Daniel Braun

De woordvoerder van de IDF gaat L'Chaim publiceren in het leger. We zullen dit met u delen te zijner tijd.

Rosa en Willy behoren beide tot de eerste pioniers in Israel, die geholpen hebben Israel op te bouwen. Beiden wensten zij de soldaten toe dat de G-d van Israel de vrede terug zal brengen naar Israel en spraken zij de hoop uit dat er geen oorlog meer zou zijn.

Timek Kolman

 

Raportage van "L'Chaim" van een nieuwe week

29 oktober 2011, Cheshvan 1, 5772

 

Beste vrienden!

De feestdagen liggen weer achter ons en deze week zijn we vol energie weer begonnen met het werk. We hebben nieuwe vrijwilligers in Jeruzalem en deze week zijn ze voorgesteld aan de overlevenden en gaan volgende week beginnen met eens in de week een bezoek. Kaly May is een muziekstudent. Hij gaat naar Meralle Tzibotero. Toen ik hem sprak was hij op weg om haar wat voorraden te brengen. Hij is eigenlijk pas volgende week echt bij ons.

Sheindel Salomon gaat van ons een wasmachine krijgen en toen ik haar dat vertelde begon ze te huilen en zei me dat we haar engelen zijn omdat er niemand is die voor haar zorgt. Sason bezoekt haar en zij houdt van zijn bezoeken..

Pardes Chana had op maandag Rabbi Shachar en de jongens van Keshet (Ramat Hagolan), met hem kwamen een paar goede vrienden en donateurs mee uit Hongarije. Marjo and Gerard, die op bezoek zijn in Israël en van hun tijd gaven om de bezoeken en overlevenden met eigen ogen te zien. U kunt op de foto's hun blijdschap en gelukkige gezichten zien. Marjo zal haar indrukken opschrijven wanneer ze terugkeren van hun bezoek in Israël.

Dit keer had Rabbi Shachar problemen met zijn minibus, maar zij vervolgden hun bezoeken en zagen alle overlevenden Yehudit Yeger – geadopteerd door een bijzondere vrouw genaamd Nofhar brachten we deze week haar (tweedehands) computer en ze gaat van Nofhar leren hoe ze hem goed kan gebruiken. Ze is hier opgetogen over en dankbaar voor. Haar kleindochter zal haar nu liever komen bezoeken, omdat ze een computer heeft. Ruth Cohen, zoals u op de muren ziet (op de foto) maakt dit allemaal zelf. Ze is heel getalenteerd in handwerk.

 

Wij zijn allemaal blij weer in de routine te komen en hebben aardige en charmerende bezoekers.

Rabbi Shachar nam ook de jongeren uit Mayain Baroch mee op hun eerste bezoek in Kiryat Shmona. Ze waren van beide kanten opgetogen en genoten van de bezoeken. De studenten beloofden ze volgende week op zichzelf te bezoeken en Tamara wacht op hen komende week, ze beloofden vrijwillig haar bad te komen repareren. Het lijkt ons dat ze een heel goed contact zullen hebben. Veel geluk aan hen gewenst.

 Beer Sheva:

Zoals we vertelden in ons vorige rapport hebben ze hun “Oma operatie” uitgevoerd na de omstandigheden van de oude mensen en hun ongemakken te zien. Ze kwamen drie dagen en repareerden huizen. Avi, het hoofd van Mechina van Nizana vertelden me de schok van wat ze daar zagen. Deze oude mensen waren verwaarloosd en alleen gelaten zonder enige mogelijkheid om zichzelf te redden en niemand hielp hen. Hij zei dat de studenten niet uit bovenmodale of zelfs middenklasse gezinnen komen en konden niet geloven dat in ons land er mensen zijn die zo kunnen leven. Ze hadden een goed gesprek nodig om weer tot rust te komen en dit bracht hen ertoe te besluiten om dit project te doen. Op de foto kunt u zien hoe blij de mensen zijn nadat hun huis vernieuwd is. U kunt ook het rapport lezen, gemaakt door een van de studenten(Daniel Nagar) wat hierbij gevoegd is. De studenten gingen afgelopen donderdag in twee groepen verdeeld naar de overlevenden op bezoek. Ze ervaren door het horen van de verhalen van mensen die vluchten en toch in leven bleven en hun leven opnieuw opbouwden – niet heel succesvol, speciaal door hun leeftijd... Deze mensen hebben iemand nodig die naar hen luistert en sympathie voor hen heeft. De studenten hebben al gevraagd om hen vaker te mogen bezoeken dan een keer per twee weken. We wensen hen succes en de mogelijkheid om goede uren door te brengen met deze oude mensen in hun huidige leven.

 Ginosar:

Maandag middag kwamen de jonge studenten van de Golan hoogvlakte en verspreidden zicht over de huizen van de senioren, Avi Litner ontmoette ze op hun eerste bezoek en ze namen hem mee in zijn rolstoel naar het park in de kibboets, brachten een cake mee en Avi vertelde hen een deel van het verhaal van zijn leven als overlevende geboren in Oostenrijk en doordat hij naar Engeland gesmokkeld is, zijn leven gered heeft. Toen hij in 1947 naar Israël kwam ging hij bij de Haganah die er was voordat de IDF er was. Volgende bezoek vertelt hij verder. Avi zei dat dit bezoek hem nieuwe geestkracht gaf. Hij wacht op hun volgende bezoek en zij ook. (Zie foto).

Bijgesloten ook een hele speciale brief van Briggit die in het ouderen(verzorgings)huis werkt. Leest u het alstublieft. *

En uitendelijk goed nieuws: Op donderdag gaan de nieuwe studenten van Kfar Hanasie hun eerste bezoek afleggen in Katzrin.

Op maandag gaan de soldaten van de IDF hun derde bezoek afleggen in Katzrin. Daniel met Willy Adler en Rosa zullen het legerkamp binnenkort bezoeken en de hele divisie ontmoeten in de basis.

Zij gaan het verhaal van L'Chaimtolife vertellen en ook hun eigen verhaal.

Zoals u ziet is het heel actief en onze groeten zijn voor diegenen die het doen en helpen om dit allemaal financieel mogelijk te maken.

G'd zegene U allen,
Rivka

Hallo uit Israel ! *

Ginosar is een kleine kibbutz, gebouwd op de rand van de Zee van Gallilea – Kinneret, al aanwezig ruim voor de tijd dat de staat Israel een feit was. Overlevenden van uit heel Europa kwamen naar deze plaats en bouwden deze kibbutz. We hebben ook een huis gebouwd voor ouderen, genaamd “Beit Savion”. Dit huis stelt zichzelf ten doel om oudere en vermoeide mensen te verzorgen. De globale economische crisis heeft ons bijna genoopt om dit huis te moeten sluiten, maar we waren vastbesloten dit huis open te houden. Uw genereuze hulp is een deel van ons overleven en dat waarderen we enorm. Ook de bezoeken van de jongeren van Mytzar helpen de ouderen die gezelschap en aandacht nodig hebben en dat nergens anders kunnen krijgen. We zouden het niet zonder u kunnen doen. Heel veel dank namens onze bewoners en namens ons hele team.

Brigit Shmuaily-Ven
Kibbutz Ginosar

Ed. : Een speciale plaats voor ouderen die op een geweldige manier opgevangen worden. Een plaats met een heel speciale sfeer, een plaats van goede herinneringen.

Rapport uit het Noorden van Israel

9 oktober  2011, Tishrei 11, 5772

Beste vrienden van L’Chaim to life,

 Afgelopen maandag hadden we een goede start van het nieuwe seizoen in Ginosar, met de studenten van Meitsar. Ongeveer 13 jonge mensen kwamen om te ervaren hoe mooi het is om waardevolle tijd te spenderen met de overlevenden van de Shoa in Ginosar, voor de eerste keer. Een gedeelte van hen bezochten de overlevenden in hun eigen huisje en een ander gedeelte van hen ging naar Beit Savion om zieke en oudere meer zorg behoevende mensen te bezoeken.

Esterkke: 103 jaar oud, zong een lied.
Benjamin: 102 jaar oud, heeft er veel verdriet van dat niemand van de familie hem nog bezoekt.
Genja: net 90 jaar geworden. Ze had een geweldige tijd met onze jongelui.
Avi: 80+, had een heleboel verhalen te vertellen.
Iedereen genoot van dit bezoek.

 De introductie voorafgaande aan de eerste bezoeken in Ginosar

 
Benjamin uit Duitsland

Genja uit Litvia

Avi uit Oostenrijk
Zijn verhaal is opgetekend bij 65 jaar

De volgende dag gingen we naar de nieuwe Mechina in Kfar Hanasi. Daniel sprak daar de nieuwe studenten toe, die- zoals meestal het geval is- erg enthousiast waren. De studenten zijn ingepland om naar Katzrin toe te gaan. Ook ontmoetten we de Mechina van Mayan Baruch. Het was erg opwindend om de glanzende ogen te zien van deze jongelui, die wachtte op de eerste bezoeken aan de overlevenden van Kiriat Shmona en Bait Hilel (een dorp dicht bij Mayan Baruch).

Een dag later vergezelden vier soldaten van de IDF-basis, mij naar een aantal overlevenden die we bezoeken in Katzrin.

 

IDF-soldaten op bezoek bij Willy

 Ook de volgende dag zullen ze komen en enkele anderen bezoeken. De soldaten zijn erg gemotiveerde jongeren, die de waarde begrijpen van L’Chaim to life, door deze mensen te bezoeken. Ze zullen met ons meegaan naar Katzrin, zoveel als de IDF hen dat zal toestaan.

 
Op de foto kunt u het verraste gezicht zien van Gershon, die een nieuwe verwarming krijgt van L’Chaim to life. Hij is nu veel beter voorbereid op de winter, die nu snel zal beginnen. 

Rosa in gesprek met Karel in haar moederstaal Jiddish. Beiden hebben de Shoa overleefd.

Shalom en ik wens u allen een  zoet Joods nieuw jaar,

Timek Kolman

Over de akties in het zuiden: 
De verbazingwekkende studenten van de academie van Nitzana, hebben besloten in Beer Sheva te blijven voor drie dagen, tot Sukotavond om wat veranderingen aan te brengen in de levens van de geadopteerde overlevenden. Ze gaan Sukots bouwen voor overlevenden die dat zelf niet kunnen, renoveren en schilderen de huizen en gaan tuinen aanleggen waar de grond nog onbewerkt is. We zijn erg opgewonden over de resultaten van deze geweldige plannen en zegenen deze jonge mensen met veel geluk voor hun goede bedoelingen.