Verhoging van de ziel van onze geliefde Klara
Beste vrienden,
Klara heeft ons verlaten uit haar aardse tempel. Dat is een deel van het leven!
Sinds we elkaar ontmoetten en we haar geadopteerd hebben voelden we dat we zoveel
vreugde en licht toevoegden aan haar ziel. Stichting "L'ChaimToLife" doeleinden
zijn bedoeld om verlichting te brengen aan het lijden van het ouder worden,
de eenzaamheid en de hulpeloosheid in de laatste jaren van het leven door onze
liefde en zorg aan de harten van onze overlevenden. Dit is wat Klara voelde
en ze wachte op de bezoeken met een open hart.
Onze geadopteerde overlevenden worden niet jonger. Bezoeken, ondersteuning en
verbinding blijken zoveel warmte te geven. Mag haar ziel gezegend zijn. U, onze
vrienden, maakt dit mogelijk. Blijft u ons ondersteunen in onze poging door
te gaan met adopteren en meer overlevenden in het laatste deel van hun leven
bij te staan?
Daniël
Na met haar familie te hebben gesproken, kregen we warme dank van haar dochters.
Ze zeiden hoeveel ze hield van de jongens en over ze voelden als waren ze haar
zonen. Ze drukten hun wens uit dat meer overlevenden zo een bevoorrechte zorg
mochten krijgen. Veel dank aan stichting "L'ChaimToLife, dat ze zoveel liefde
en meevoelende bezoekers met zoveel toewijding aan het doel weten te stimuleren
door het begrip van de positieve invloed die het geeft.
Rivka
15 november 2013, 12 Kislew 5774
Beste vrienden!
Er is opnieuw een week voorbij met meer actieve betrokkenheid bij de vrijwilligers en actieve leden van onze stichting.
Zoals u ziet is de realiteit om ons heen, behoorlijk deprimerend. De Amerikanen dringen ons steeds verder terug, iedere keer weer en het lijkt er heel sterk op dat Europa is overgenomen door de valse glimlach van de Iraanse leiders, die weten hoe ze om moeten gaan met de zwakheden van het Westen en het hypocrite ervan.
Persoonlijk wordt ik heel erg enthousiast (met grote vreugde me realiserende) van de visie op het leven, gevisualiseerd door de profeten van Israel(voornamelijk “Hazinu” = luisteren) gesproken door Mozes. Zij vertellen ons dat aan het Eind van de Dagen, we op onszelf aangewezen zullen zijn, zonderenige vorm of bescherming van buiten de landsgrenzen. De Almachtige laat ons alleen: "De natie zal helemaal alleen leven".
Na zoveel jaren naïviteit, volledig overtuigd van valse rapporten, kunnen we kennismaken met de liefde van de Schepper en de loyaliteit en de Heilige Alliantie tussen Hem en Israël. We leven in een donkere periode welke is bevooroordeeld. Wij zijn getroffen en ziiten in het donker. Geef ons de kans opnieuw te te leren en de hernieuwde Nabijheid (van de Eeuwige) na een duizend jaar van ballingschap, in deze tijd opnieuw te ontvangen.
In "L' chaim," zingen we het lied van 'Lof' en hopen dat het de hemelen bereikt. Er is een bescheiden reikwijdte van partners die dicht bij ons staan in de naderende oplossing; harten en zielen samenvoegend. Het is een Heilige eenheid tussen jongeren en oude overlevenden.
Ik dank u, opnieuw, met een dankbaar hart, voor uw geweldige support, uw loyaliteit en uw liefde voor ons. Yudit en Nikol, de Ch. Ambasade. Al onze vrienden uit: Noorwegen, Holland, Sweden en Singapore. En al onze actieve partners, die bij ons gezegende project betrokken zijn.
Met vriendelijke groet,
Daniel
Katzrin: Van Ziv (Eén van de studenten)
We hebben gemixte gevoelens over onze opdracht. Het is moeilijk om helemaal voldaan te zijn. We voelen ons hulpeloos, wanneer we de problemen zien in de omstandigheden van sommige overlevenden. Zelfs met onze beste wil en inzet is het bijna onmogelijk hen te helpen. We hebben geprobeerd een huis schoon te maken en dingen aan te reiken, die konden helpen in de situatie. Het voelt zo goed om met de overlevenden te spreken en bij diegenen betrokken te zijn bij die overlevenden die onze gezelschap op prijs stellen. Ze zijn verlangend om te weten wat hun verhalen zijn uit het verleden en de herinneringen die ze met zich meedragen. Voor ons, is het fascinerend om blootgesteld te worden aan de intimiteit van hun 'zijn' en om de verhalen uit de eerste hand te horen. We ervarem dat we zoveel van hen krijgen. De vreugde over onze jeugd, verwarmt hun hart. Wij zijn nu op de leeftijd, waar zij waren, ten tijde van de oorlog.Het helpt ons te begrijpen en verbonden te zijn aan wat we horen. De directe connectie raakt ons diep.
Ik wil u graag laten delen in enkele verhalen van sommige van mijn vrienden in Ginosar:
Amit & Neta: “We bezochten Tzachie en Arie.
Ze zijn erg vriendelijk. We kregen thee en koekjes geserveerd. De atmosfeer
was erg vriendelijk. Zhachie vertelde ons over haar dienst in het leger en over
haarzelf. Ze houdt er van te vertellen over haar grote en warme familie.”
Shir & Dor: “We bezochten
Ruth. We hebben goed contact met haar, maar er zit nog niet zo heel veel diepte
in. We plantte met haar planten in haar tuin, waar ze zoveel van houdt. Ruth
verft en houdt er van om te spreken over de Kibbutz en haar kleinzonen.”
Nik & Inbar: “Zivanit & Yossi zijn erg aardig. Ze houden er van om te vertellen over hun geleefde leven in Israel. Zivanit leest voor uit haar gedichten. We zitten samen en luisteren. Het verrijkt ons in onze levenservaring. ”
Kiryat Shmona:
Nicolai Platok is verhuist naar het Health Care Institute in Kibbutz Dan. Zijn gezondheid is recent verslechterd. Onze bezoeken brengen een klein sprankje licht in zijn bestaan. Hij was ook erg gelukkig om Klara te ontmoeten, die met ons mee was. Klara communiceerde in het Russisch met hem, wat erg belangrijk voor hem is. Wat nog veel meer van belang is is de liefde, waarmee hij benaderd wordt. We brachten hem koekjes en gezonde vruchtensap. Hij was hier heel erg blij mee.
Nicolai (in de rolstoel) en links op de foto Clara
Rina (rechts op de bank)
Ook Rina was erg blij om ons te zien. Met haar hebben gepraat over haar leven als overlevende (als kind in de Shoah). Rina was pas drie jaar oud toen de oorlog uitbrak en bracht haar jeugd door in een weeshuis in Minsk, terwijl haar moeder ondergedoken zat. Rina bedankte de verpleegster in het weeshuis, die Rina Jadishness verborgen hield.Dit maakte dat ze kon overleven. Rina's broer en alle andere Joodse jongens in het instituut, werden ontdekt en vermoord door de Nazi's.
Het bezoek aan de legerbasis in Kiryat Shmona:
L'Chaim-to-life was gevraagd (door de legerbasis in Katzrin) om met overlevenden naar de basis te komen, om de soldaten aan te moedigen en te vertellen hoe zij de Shoah overleefd hebben. Nadat Shlomo arriveerde in Israel diende hij in het leger en nam deel aan de oorlogen nadat Israel een staat werd in 1948. Shlomo bemoedigde de soldaten om sterk te zijn en Eretz Israel te verdedigen. De soldaten ontvingen hen warm.
Shalom,
Timek
Haifa:
De jongens kwamen goed gemotiveerd en met een zeer vrolijk, positief, goed humeur. Hun eerste bezoek legde ze af bij Shalom. Shalom besloot zijn bezoeker te trainen om een geweldige rekruut te zijn voor het leger. Hij liet hem rond het huis rennen en liet hem zien hoe hij met gewichten om moest gaan als een ware gewichtsheffer. Laten we het resultaat aan het eind maar afwachten...
We gaan door naar Marta. Ze was in een goede bui en and begon een discussie over Barack Obama, moedigde hen aan om aliya te maken en sprak van meer belangrijke zaken. Door dit alles vergat ze haar problemen en andere uitdagingen voor een tijdje.
Adela ontmoette ons direct na het moment waarop ze de dokter gesproken had. Ze deelde met ons de problemen waar ze tegen aan loopt met haar gezondheid. Wij hopen dat onze interesse in haar een verbetering in haar stemming bewerkt, waardoor het voor haar allemaal een beetje gemakkelijker wordt.
We hebben Ida Tzherna en Gershon ontmoet. Ze accepteerde ons met warmte en vertelde ons hoe ze zich voelde deze dagen. Gershon had een bezoeker en hij was onder de indruk van wat we doen voor de overlevenden.
Nadia was de laatste die we bezocht hebben. Ze is een perfecte gastvrouw met veel liefde en nieuwsgierigheid. Ze bereidde wat kleine hapjes en deelde de verhalen die ze gepland had met ons te delen. Ze zei dat het voelde alsof we haar kleinzonen waren. We keerden gelukkig en heel tevreden terug.
Ik wil hen bedanken voor het brengen van de "outreach"-pakketten en voor de bemoediging en de hoop die zij onze overlevenden geven.
Het bezoek aan Gad's huis in Timrat:
Daniel reageerde met een snelle reactie op de oproep van Gad voor hulp. Daniel kwam in de ochtend en verlichtte de dag van Gad en maakte zijn hart lichter door het reinigen van de tuin. Het zag er zwaar verwaarloosd uit en Daniel bracht het terug naar een normale situatie. De volgende dag kwamen de jongens van de Yeshiva om samen met Daniel het werk af te maken. Gad was zo opgewonden door "dit nobele gebaar." Hij voegde eraan toe dat hij "nooit zulke nobele en genereus mensen had ontmoet." Hij zei dat het maakt dat hij weer kan geloven in mensen. Hij uitte zijn aan de stichting L'Chaim en zei dat hij hoopt dat de warme relaties in stand gehouden zouden worden.
De salon van Gad
Het wegdragen van het vuil uit de tuin van Gad
Het Yeshiva-team en Daniel, met Gad op de voorgrond
Riki: "Mijn dankbaarheid voor de snelle reactie van Daniel en de jongens en de grote hulp die onze overlevenden van u krijgen."
Shalom voor u allen!
Een andere geweldige reis naar Haifa! Wat deze reis zo speciaal maakte, was dat één van de jongens de leiding nam van de reis. Ik had die dag elders verplichtingen en dus vroeg ik Simcha om de verantwoording op zich te nemen. Simcha is een van de jongens in het programma van het Aliyah en integratie op Keshet. Hij heeft samen met zijn familie enkele maanden geleden Aliyah gemaakt.
Simcha nam de rol als verantwoordelijke voor deze reis serieus en zorgde ervoor dat alles zo verliep als het moest gaan, ondanks het feit dat ik niet aanwezig was.
Het voelt bijzonder goed aan dat ik kan zeggen dat ik misschien wel zonder werk zit binnenkort! Simcha heeft het voortreffelijk gedaan! De reis was een groot succes! Dank je wel Simcha!
Een van de doelstellingen van het Holocaust Overlevendenprogramma (behalve dan dat we er zijn voor de overlevenden) is om onze jongeren verantwoordelijkheid te leren en te trainen in het nemen van leiding. Deze jongens zullen de toekomstige soldaten zijn van het heilige Israelische leger. Een aantal van hen zullen IDF-commandanten en officieren worden.
Chaim heeft de taak gekregen om te schrijven over zijn ervaringen.
Holocaust Overlevenden-trip, geschreven door Chaim
Nadat we uit de bus stapte (Mickey en ondergetekende) liepen we naar het appartement en wachtte op onze overlevende, die kort daarna thuis kwam. Ze was op dat moment nog niet thuis. Ida, de overlevende ontmoette ons voor de deur van de flat en we begonnen de trappen op te klimmen naar de tweede verdieping, waar Ida woont. Het was geen prettige ervaring voor Ida, die al op leeftijd is en het nam aardig wat tijd voor haar om boven te komen. Toen we boven kwamen bij haar apartement, wachtte haar een warme maaltijd, neergezet aan haar deur, welke (vertelde ze ons) elke dag voor haar gemaakt wordt door iemand uit haar omgeving.
Nadat we naar binnen gegaan waren, in het kleinste appartement waar ik ooit naar binnen gegaan ben, ging ze zitten en we overhandigden haar de 'mishloach manot' die we bij ons hadden.Ze was er erg blij mee en de lach op haar gezicht leek op die van een jong meisje die zojuist het kado had gekregen wat ze zo graag wilde hebben, op haar verjaardag.
In de tijd dat we het over verschillende onderwerpen hebben gehad, had ik de tijd om rond te kijken in haar apartement. Het was zeer verwaarloosde en in slechte conditie. De verf liet los van de muren en het zag er uit als een verlaten gebouw, nog afgezien van de inrichting, die bijna net zo oud was als het appartement zelf. Het enige ding dat er nog nieuw uitzag, voor zover ik kan vertellen, was haar enige luxe; een plasma-TV. Haar portiek was haar keuken, en het bevatte alleen een klein tafelblad kachel. Haar badkamer was klein, en voor zover ik vertellen kan, diende het ook als haar gootsteen om de afwas te doen.
Niet naar de uiterlijke dingen kijkend, was het een goed bezoek. We spraken over haar leven en ze deelde haar meningen op Israël en haar regering. We spraken over onszelf en onze plannen om te gaan in het leger en wat onze voornemens waren voor de toekomst.
Toen vertelde ze ons dat ze iemand nodig had om haar te helpen in haar dagelijkse bezigheden, om haar te kunnen rijden naar afspraken en voor haar te zorgen, maar dat ze daar het geld niet voor had, en dat dat haar nogal deprimeerde. Ze wilde gaan stemmen tijdens de verkiezingen, maar ze wist niet hoe ze dat moest doen, want ze kon er niet komen.
Toen we aankondigden dat we moesten gaan, omdat de bus ons weer op zou pikken, was ze verdrietig dat ze ons moest laten gaan en ik weet zeker dat ze uitziet naar een volgend bezoek. Bezoekjes die veel vragen van deze overlevenden, inclusief degenen die familie hebben, die hen ook bezoeken. Naarmate het aantal bezoekjes wat gebracht wordt aan deze mensen toeneemt, des te beter gaan ze zich voelen. Ze hebben iets om naar uit te kijken, zodat het gevoel van leegheid en verveling geen kans krijgen om toe te slaan.
Zoals u ziet, omvat dit programma veel meer dan alleen maar het bezoeken van Holocaust overlevenden. Het bereidt jonge mensen voor op taken als het nemen van leiderschap in de nieuwe generatie Joden in Israel.
Tot de volgende keer!
Avraham
Pardes Chana:
Vandaag (donderdag) kwamen Rabbi Shachar, Zvia en ik bij elkaar met de jongeren van Nevve Michael (School voor kinderen met een risico) Ze hadden gereedschap in handen voor werk in de verwaarloosde tuin van Benyamin. In één vol uur was de verandering zichtbaar! De hele voortuin was schoon en zag er veel beter uit dan daarvoor. Na een gesprek met het team zeiden ze dat "het voor hen het meest belangrijke werk was wat ze ooit deden"... We besloten om dit eens per maand te doen. Benyamin zat naar de groep te kijken en was blij met de plezierige attentie die hij en zijn omgeving kregen. Uiteindelijk lachte hij en bedankte ons allemaal.
Rabbi Shachar bracht dit keer een vol pakket met groente en
fruit mee. We splitsten in twee groepen op. Ik nam twee jongens mee om Rachmil
te bezoeken. Hij wachtte op ons na het schoonmaken van het huis om ons te eren.
We hadden de voorkeur om buiten te zijn en daar met hem te praten. Yonatan,
een van de jongens hoorde dat Rachmil schilderde en vertelde ons dat hij ook
schildert. Het onderwerp lag hen beiden en bekeken uiteindelijk de schilderijen
die in Rachmil's huis hingen. Hij vertelde onse een beetje over zijn verleden.
Toen we hem verlieten vertelde de jongens mij dat "ze niet wisten dat
Roemenië had geleden onder de Nazi's in de 2e Wereldoorlog." Sprekend hierover
en het horen van de verhalen uit de eerste hand, ben ik er zeker van dat ze
dit feit van de geschiedenis niet zullen vergeten.
De tuin van Rachmil, na het schoonmaken
Rachmil met twee schilderijen, wat hij zelf geschilderd heeft
Chayia wachtte ongeduldig op ons en zo snel we er waren stopte
ze niet met praten en klagen en dat we er voor !haar! de enigen (misschien)
waren die luisterden gedurende de hele dag....Het pakket werd met veel dank
aangenomen. Ze smeekte de jongens om terug te komen...
Klara was zo blij om de meisjes en Tvia te ontmoeten. Aliza
was ook blij om de meisjes opnieuw te ontmoeten. Dit keer wisselden ze telefoonnummers
uit en beloofde elkaar opnieuw te ontmoeten zonder ons erbij. Alle andere overlevenden
kregen hun pakket en bedankten ons ervoor. We voelen dat dit nieuwe team een
succesvolle ervaring gaat zijn, wat meer goedkeuring krijgt dan we ons konden
voorstellen.
Met vriendelijke groet en dank voor alles.
Rivka
Dit is ons rapport. Dank u voor uw aandacht.
Daniel Braun
5 november 2013, 2 Kislew, 5774
Beste vrienden!
Ik ben blij om weer twee weken van intensieve gezegende activiteiten te kunnen
melden. Ik wil u eraan herinneren wat de essentie van ons project is: Verbinden
van harten! We brengen overlevenden en mensen met financiële en andere
noden bij elkaar. Maar we doen dit op een positieve manier. We zorgen
dat beide zijden voelen dat ze belangrijk en waardevol zijn. En inderdaad: dat
zijn ze! We geloven in nabije, persoonlijke en serieuze manier van werken door
het hele jaar heen. Dat resulteert in een gezonde verbinding tussen de 'leveranciers
en ontvangers'. De oudere personen worden geholpen en ontvangen het voordeel
van de zorg. In dezelfde tijd leren zij de jongeren, die hen helpen, heel veel.
In principe proberen we de mensen tijdens de contacten te helpen met de kernwaardes
van goed Zionistische en Joodse waarden. We onthouden ons van het deelnemen
met alleen maar "partijtjes" of andere feestjes die geen positieve doelen nastreven.
Ten allen tijde volgen we de Torah waardes en proberen deze te practiseren in
al onze interacties. We geloven dat onze partners hierdoor voordeel hebben van
dit gezegende project en het waarderen er een deel van te zijn.
Dit is mijn kans om onze verbazingwekkende partners in Israël en daarbuiten
dierbare vrienden in Noorwegen, het bijzondere team in Nederland en onze dierbare
vrienden in Singapore en Zweden te bedanken. En speciale dank aan de Saksen,
die via ons werden gestuurd voor hun werk naar de renovatie van vier huizen
in Jeruzalem: twee huizen van senioren waar de jongens van de Zion Orphanage
(Zion Weeshuis) bezoeken afleggen en de renovatie bij Rachel's huis. Het vierde
huis zal volgende week af zijn. Veel dank aan Yudit van de Christelijke Ambassade
voor het meedoen op elke mogelijke manier voor zo'n lange periode. En aan Estie,
van de stichting die ons de namen geeft van overlevenden die onze hulp nodig
hebben.
We hebben het heel duidelijk aan onze partners in het buitenland gemaakt dat
het niet mogelijk is te filmen, een video te maken of op een andere wijze opgenomen
documentatie van deze projecten te maken vanwege de bezorgdheid voor de privacy.
Ik wil u graag herinneren dat op November 27 steken we de eerste
kaars van Chanoeka. We vragen u vriendelijk om ons te ondersteunen,
zodat we in staat zijn om feestgaven te geven aan onze overlevenden. Ook zullen
we feesten organiseren voor de feestdagen. Meer details zullen later komen.
We hopen dat u ons zoveel als u kunt zult helpen, zodat wij het licht van Chanoeka
aan elk van onze geadopteerde overlevenden kunnen laten zien.
Op woensdag heeft Timek Tova bezocht in haar huis in Haifa.
Tova is de vrouw wiens tuin we schoon gemaakt hebben. Timek bracht haar planten
en bloemen voor haar tuin. Tova was er heel dankbaar en gelukkig door.
Opnieuw veel dank aan alle studenten van de Mechina's, de
soldaten, de volwassen vrijwilligers en aan Chemdat
van het Zwitserse huis voor hun prachtige samenwerking met ons.
Met vriendelijke groet,
Daniel
Pardes Chana:
Hier in Pardes
Chana gaan we door veranderingen heen. Het goede nieuws is dat we langzaam onze
plannen realiteit worden.
We zijn gezegend met drie nieuwe vrijwilligers met uitstekende nieuwe ideëen.
Onze overlevenden winnen daar het meeste bij. Carmel is een
moeder van een één-jaar oude dochter die ze bij zich heeft op
haar bezoeken bij Rachmil. Vorige week verraste Carmel Rachmil
door hem mee te nemen naar het Rekanati Museum in Caesarea.
Na zijn bezoek aan het museum, vertelde Rachmil me wat een magnifieke ervaring
het voor hem was. Hij vertelde me ook hoe blij hij was met de aandacht die hij
kreeg van Carmel's kleine meisje (Hij heeft nooit het geluk gekend van het 'opa-zijn'.)
Aliza ontving bezoeken van Ronit. Ze genoten
van de tijd die ze samen doorbrachten. Helaas moest Aliza weer naar het ziekenhuis
op zondag. Gelukkig werd ze woensdag al weer ontslagen. We hopen dat haar conditie
blijft verbeteren.
Adi gaat Chaya bezoeken en we wensen ze een
goed contact.
Rabbi Shachar bezoekt mensen met zijn handen vol groenten en
fruit. Al onze overlevenden houden van hem. Iedere keer dat hij hen bezoekt
geeft hij plezier en geluk.
Ruth kan niet alleen verder wonen. Haar zoon, Gil, kijkt rond
voor een bejaardenwoning voor haar. De situatie is voor haar nog niet geheel
duidelijk. Het is begrijpelijk dat onze overlevenden ouder worden en steeds
minder goed voor zichzelf kunnen zorgen. Ze hebben meer zorg en aandacht nodig.
Ze hebben het nodig in betere omstandigheden te leven.
Ruth
Tamara,
na een half jaar medische behandeling.
Op donderdag zijn Shachar en ik begonnen met de studenten van
de school voor risicojongeren, die ons voor de eerste keer begeleidden bij onze
bezoeken. We hadden twee jongens en vijf meisjes. We gaan de jongeren in groepjes
verdelen zodat we meer overlevenden kunnen bezoeken. We geloven dat dit soort
contacten een heel goed voordeel levert aan beide kanten. Het is extreem waardevol
voor de jongeren om tijd door te brengen met zulke helden. En het is positief
voor de ouderen om te weten dat de jongeren iets van hen leren. Ze voelen zich
productief en nuttig. We wensen hen allemaal veel plezier elkaar te leren kennen
en vruchtbare relaties te ontwikkelen.
Morgen sturen we u onze eerste indrukken ven dit eerste bezoek.
Rivka
Afgelopen donderdag ontving ik het droevige nieuws dat Lisa Daniël,
z'l, overleden was (30-31 oktober 2013) gedurende de nacht. Ik had haar een
week eerder in het ziekenhuis voor het laatst gezien. Ze werd er zwak en hoewel
ze wist dat ik er was wilde ze niet spreken. Dus zat ik een poosje naast haar
bed en vertelde haar toen: "Ik kom op een andere dag terug, OK Lisa? Ik houd
van je en bid voor je". Toen ik wegging wist ik niet dat dit mijn laatste bezoek
zou zijn.
Veel herinneringen vullen mijn gedachten in deze week, terwijl ik haar dood
overdacht. Haar geweldige liefde voor het leven ("Leven is mooi" was haar motto)
en haar optimisme stopte nooit, wat ook de omstandigheden waren. Haar artistieke
hart en gedachten en de unieke relatie die ons harten verbond vanaf de
eerste dag die we ontmoetten, nu drie jaar geleden.
Lisa's ouders immigreerde vanuit Polen naar Frankrijk net voordat zij werd geboren.
Haar vader diende in het Franse leger in het begin van de oorlog en werd kort
daarna gedood. Gedurende de laatste drie jaar van de oorlog, waren zij, haar
moeder en jongere zus (haar broertje werd gedood in haar moeders armen tijdens
de Parijse Exodus in 1940) om te overleven, verborgen in de vochtige kelder
van hun oom. Na de oorlog, vlak na hun terugkeer naar Parijs overleed haar jongere
zus aan de zware leefomstandigheden die ze had ondergaan in de oorlogsjaren
Toen Lisa 15 jaar was ging ze bij een Joodse jeugbeweging (Borochov)
waar ze Sigi Daniël z'l een van de leiders ontmoetten.
Twee jaar later trouwden ze. In 1948 toen de staat Israël opnieuw geboren
werd, immigreerde het jonge stel op een boot genaamd "Providence" (Voorzienigheid).
Haar man ging in het jonge Israelische leger dienen en zij werd naar een kibboets
gezonden.
Lisa volgde haar man op zijn missies naar Frankrijk en naar Afrika gedurende
zijn carriere in de IDF. Terwijl ze in Parijs was studeerde ze aan een beroemde
kunstschool en specialiseerde zich in portretschilderen. Ze was een begaafd
en productieve artiest die van het schilderen genoot tot ze een paar maanden
geleden niet verder kon vanwege haar gezondheid.
Lisa's man overleed in 2000 en zij mistte hem heel erg. Lisa werd geadopteerd
door L'ChaimToLife in 2010 en zij genoot van het bezoek van de jonge mannen
en de voedsel pakketten die zij haar brachten. In augustus 2010 nam ze deel
aan het uitje naar Zichron Yaacov georganiseerd door L'ChaimToLife en genoot
daar grondig van. Ookwas zij onder degenen die geholpen werden door de hulp
via ICEJ door Duitse vrijwilligers die regelmatig Israël bezoeken om hun
tijd te geven aan Holocaust overlevenden. Ze was altijd blij wanneer ze wist
dat ze gingen komen. Ze hield van hun toewijding, vriendelijkheid en efficiëntie!
Lisa was een overlevende in de ware zin van het woord. Met verbazingwekkende
kracht en doelgerichtheid, en tegen alle verwachting in, tot de laatste dagen
toen ze in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Ik ben dankbaar naar L'ChaimToLife
dat ze op het laatste ogenblik bij zijn gesprongen en het haar mogelijk hebben
gemaakt om haar laatste twee weken in waardigheid door te brengen in het Sharay
Tzedek Hospital. Haar zoon is nooit getrouwd.
Ik zal haar missen, maar ben dankbaar dat onze paden hebben gekruisd. Ik weet
dat mijn bezoeken en telefoontjes betekende veel voor haar betekenden. Mijn
leven is rijker geworden doordat ik haar gekend heb. Moge haar herinnering gezegend
zijn!
Natalie
Nieuws uit het noorden:
Ginosar:
Met groot enthousiasme bezochten de studenten de overlevenden in Ginosar. Avi
verwachtte de studenten al en was erg blij met het bezoek. Hij herinnerde zich
zelfs nog de namen van de studenten. (Bij het bericht van begin oktober staat
een foto van Avi met de studenten, die hem ook dit keer weer bezochten. )
Hier volgen de hoogtepunten van de andere studenten:
Sharon:" Het is een privilege om Eliram en zijn vrouw
te kennen. Het zijn mensen met charme en ik weet zeker dat we een hele goede
tijd gaan hebben, samen.
Yoav and Shachar: " We hebben overlevenden ontmoet uit het
Savion-huis en we hebben een hele speciale tijd met ze doorgebracht,
door te mogen delen in in zijn leven. Hierdoor realiseren we ons hoe hij leeft
en voelt. Zijn gezicht reflecteerd deze emoties.”
Hagar and Yair: " We ontmoette Chava voor
de eerste keer. Ze sprak niet zoveel met ons, maar we geloven dat ze de eerstvolgende
keer zich meer op haar gemak zal voelen bij ons en ze dan wel zal komen met
haar verhalen. We hopen een vriendschap met haar op te bouwen.”
Kiryat Shmona:
Israel was in zijn beste humeur (bij aankomst) en vertelde
heel veel verhalen over zijn leven. De studenten, konden er niet genoeg van
krijgen.
Israel (uiterst rechts)
Ida, was niet gezond, maar ons bezoek bracht leven en licht
in haar huisje. Haar prachtige kat, kreeg ook een heleboel aandacht van de studenten.
Anatoly, vierde zijn verjaardag. Klara en Lisa bezochten hem
om hem zijn kado te brengen. Ze brachten hem de felicitaties en de hartelijke
groeten over van hele Russische gemeenschap.
V.l.n.r. : Clara, Larissa, Anatoly en Lisa
Katzrin:
Shaul, was erg blij met zijn bezoek. Hij weet zoveel en heeft
altijd zovéél te vertellen. De studenten houden er van om hun
levensdillema's met hem te delen.
Op het gezicht van Rosa kwam een brede lach, toen ik haar tuintje
binnenstapte. Rosa is een dankbare vrouw en zo lief. Helaas wordt ook
Rosa zwakker.
Jafim, is een eenzame man en de bezoeken zijn altijd
de beste momenten van de week voor hem.
Ela, is een nieuwe overlevende, afkomstig uit Polen.
Ze heeft er eindelijk voor gekozen om de studenten te ontmoeten en ze toe te
laten in haar leven.
Ela, voor haar huisje
Ela overleefde de oorlog in een weeshuis. Na de oorlog, verhuisde ze naar een
kibbutz vlakbij Jeruzalem. Ze heeft een eenzaam leven gehad. Eén van haar
zonen zijn omgekomen tijdens de eerste Libanon-oorlog (in de tachtiger jaren).
Haar echtgenoot en haar andere zoon, zijn recent overleden.
Ela ontving van "L'Chaim" die Willy gebruikt heeft in
zijn huisje. Willy, woont sinds juli in een bejaardenhuis 'Shlomi', ver weg
van Katzrin. We zullen doorgaan met onze bezoeken aan hem.
Rosh Pina:
Israel en Blanka (beiden), hebben hun levensverhaal met ons
gedeeld. Deze verhalen zijn ongelofelijk. Het is de kunst om te luisteren
en je voor te stellen, hoe ze het voor elkaar gekregen heeft om te overleven.
Elk bezoek van de studenten, laat ze een stukje zien van haar moeilijke leven
wat ze geleefd hebben...
Met vriendelijke groet,
Timek
Haifa!
Shalom voor u allen!
We hebben nog andere bezoeken gehad met onze vrienden in Haifa. Rikki
(onze gids) was weer terug in het team, dus konden we de GPS thuislaten.
GPS is goed, maar nooit zo goed als iemand die de weg op z'n duimpje weet te
vinden. Ik weet zeker dat u deze uitspraak vast wel eens gehoord hebt: “De
mens planned en G-d lacht!” We waren van plan om vroeger dan
gepland te vertrekken, maar om de één of andere reden hadden we wat
verkeersproblemen die dag. Dus, wat ons normaal anderhalf uur kostte,
nam nu twee en een half uur voor we aankwamen. Maar geen nood, onze troepen
marcheren gewoon door!
We bezochten onze overlevenden. Wat opmerkelijk deze week, was dat de laatste
groep jongens, ons zouden ontmoeten in het park om samen te eten. Tot onze verrassing,
hebben we niemand gezien die middag! Toen we hen belden en vroegen naar
de reden, zeiden ze “We zijn er nu snel.” En ze hingen op. Opnieuw
belden we en toen was het antwoord: ” Maak je geen zorgen, we zijn onderweg.”
Wat was
de reden van hun late aankomst? Dit waren teenagers, die altijd hongerig
zijn en wel wat lusten! Wat maakte dat ze zo laat waren?
Pas bij aankomst kwamen we achter de reden van hun verlate aankomst…”We
hadden een geweldig bezoek, Nadia is zooooo geweldig! Ze heeft
ons verbazingwekkende verhalen verteld over haar leven! We kunnen niet
wachten om haar opnieuw te ontmoeten!” Dit was het rapport van
Jake, de leider van het groepje.
We zien dat dit project helpt onze jongeren om gehecht te zijn aan hun Joodse
wortels, op zo'n simpele en pure manier!
De Torah portion van deze week is "Toldot". Dat betekend
“Generaties”. We kunnen dit eenvoudig
relateren aan onze bezoeken. De Torah, laat ons weten dat er twee verschillende
naties zijn: Esau en Jakob. Dit was het begin van een
hevig gevecht. De oudste: Esau, probeerde te heersen over zijn jongere
broer: Jacob. De Torah leert ons dat op het eind, dat Jakob met kop en schouders
boven zijn broer Esau uitsteekt. We zien dit voortduren in een lang proces.
Israel werd verbannen vanwege Esau, voor duizenden jaren en we hebben geleden
door de hand van Esau en Ismael. Beide weigerden het 'Eerstgeboorterecht' om
de wereld te leiden in de kennis (ed. : van het hart, niet van het intellect)
van wie HaShem is. Sinds die dag, moest Jakob zijn ouderlijk huis verlaten,
omdat zijn broer Esau hem wilde vermoorden. Tot vandaag de dag aan toe, moeten
we nog steeds vluchten voor Esau. Maar de tijd komt voor Jakob om te stoppen
met rennen en kordaat te zeggen: “ Nee, we vluchten niet meer!”
Dat is waar onze bezoeken voor staan. De oude generaties (van hen die geleden
hebben onder de hand van Esau) gerelateerd aan onze jongere generatie,
die niet van wijken (willen) weten en zeggen: “Niet meer!”
U onze zeer gewaardeerde lezers, zien met eigen ogen de vervulling
van wat HaShem de G-d van onze voorvaderen Abraham, Izaäk and Jakob,
zei in deze week in de Torah-portion, over de overdracht van macht. Niet meer
zullen wij vasthouden aan (en worden gedreven) door de afschuwelijke wreedheden
uit het verleden. Daar zijn we helemaal klaar mee! Israel zit in een stijgende
lijn en u bent persoonlijk getuige van de opkomst van een nieuwe generatie Heilige
(apart gezette) Joden. U hebt het voorrecht getuige te zijn van de ontmoetingen
tussen deze nieuwe generatie en en de oude generatie, om hen te laten weten
dat de toekomst van Israel nu aanwezig is en alleen nog maar beter wordt.
Tot de volgende keer!
Avraham
17 oktober 2013, 13 Chesjwan 5774
Beste vrienden!
Zoals u ziet, zijn we het jaar met een vliegende start begonnen, met een heleboel
enthousiasme en motivatie.
Opnieuw herinner ik u aan het karakter van ons project: Het will ons onderwijzen
dat wanneer we de Torah bestuderen, we deze studie praktisch moeten maken, waarmee
we de hemel heiligen en de aarde in actie zetten! Wij, mensen, de
glorie van de schepping, hebben een groot voorrecht ongvangen en daarmee een
grote plicht: het recht om te kiezen! We kunnen kiezen tussen zegen of
vloek, goed of slecht, leven of dood, donker of licht. De Almachtige vraagt
en smeekt ons, om het leven te kiezen! Voor mij houdt het in dat
ik kies voor het leven, in alle gebieden van mijn leven, elke moment van
de dag. Als ik bezig ben een heilige (apart gezette) creatieve activiteit,
maakt het mijn hele lichaam en ziel, enthousiast en kan ik duidelijk JA zeggen,
vanwege de melodie in mijn geest. Helaas, het grootste deel van de mensheid,
heeft nog niet de keuze van het leven gemaakt, (op zijn minst ergens)
is het nog in de handen van de mens. G-d stuurde ons niet naar deze wereld om
passief te zijn. Hij heeft ons nodig als onderdeel van Zijn prachtige schepping.
De wereld waar we in leven, is een Technologische wereld, geïnfecteerd
met verslaving en kwaadaardige aandoeningen. Maar het meest van alles, hebben
we moedeloosheid gecreëerd die voortvloeit uit de duisternis in de afgelopen
duizenden jaar. We zijn onze basisbronnen en het verordende G'ddelijke gebod
vergeten om een gezond leven te leiden, met onze ziel en hart dicht bij de hemel:
hemel en aarde verbonden!
In plaats daarvan hebben we een modern en comfortabel leven gemaakt. Ontwikkelde
technology door toewijding en onszelf te programmeren. In plaats van dat het
ons goed doet heeft bureaucratie de leiding genomen en rigide methodes die het
menselijk hart vervangen, terwijl het hart meer dan ooit verlangt naar een aanraking.
De aanraking met het nobele gevoel genaamd L I E F D E !
De leugens van de wereld provoceren ons en doen ons kijken naar geluk buiten
onszelf: nog een film, auto, huis, nieuwe kleding, nog een vakantie etc
We rennen steevast weg, van onszelf en van de mogelijkheid om de geweldige tempel,
het geweldige gereedschap te leren kennen: gedachten, lichaam, ziel van de menselijke
geest. We hebben al die unieke kwaliteiten. Helaas realiseren zich maar een
paar mensen dit of gebruiken ook deze schatten.
In "L'ChaimToLife" doen we ons best om de menselijke gevoelens te versterken
en prioriteit te geven: hart tot hart. Geschreven woorden van de Torah te vertellen
om te doen ("en u leefde erin"), in de onperfecte wereld waarin we leven.
In kijk dagelijks naar dit werk genaamd "L'ChaimToLife" die mensen deelt in
Israël en daarbuiten, Joden en niet-Joden en de vreugde van het creëeren
een uniek en significant werk. Ik voel dat de zaden die we zaaien langzaam opkomen.
Nieuwe liederen komen de wereld in en ik ben blij dat ik deel ben van dit lied.
Het is een groot voorrecht en vreuged om deel te zijn van dit gezegende project.
Wees gezegend allemaal !
In deze dagen komt nog een droom tot stand. We voegen toe aan onze vrijwilligerskrachten:
Studenten van Jeruzalem en Pardes Chana. Meer detais zullen volgen in het rapport.
Opnieuw wil ik de volgende personen persoonlijk bedanken: Riki (Noorden)
Efrat (Zuiden) Yudit (Chr. Ambassade). Onze supporters van over de wereld
en de vrijwilligers die het werk oog in oog met de overlevenden uitvoeren.
Volgende week, op de 21ste Oktober zullen de eerste jongens van de wezen-school
op bezoek gaan. We wensen hen veel geluk
P.S. : Volgende week begint de Saksische groep met de renovatie in Jeruzalem.
Met vriendelijke groeten,
Daniel.
Pardes Chana:
Zoals Daniël u vertelde zijn we in een proces van werken die enigszins
anders is dan de afgelopen 8 jaren. Na contact met de school voor risico-kinderen
hebben we een ontmoeting gehad met het team van de school en zijn overeengekomen
hoe en wie met ons project gaan meedoen. Het lijkt ons dat een goed contact
hieruit kan ontwikkelen. Rabbi Shachar en ikzelf zullen deze jongens en meisjes
meenemen om de overlevenden te ontmoeten en te leren kennen. Volgende week geven
we een introductie voor de nieuwe groep over "L'ChaimToLife" en de overlevenden
die ze gaan ontmoeten.
Intussen deed Rabbie Shachar bijna alleen al zijn bezoeken. Hij bracht een pakket
met voorraden en zijn lach die al onze overlevenden blijer maakten.
We hebben nieuwe vrijwilligers die Aliza, Ruth en Rachmil zijn gaan bezoeken.
Ester zal door mij worden bezocht. Daniël en Rabbie Shachar zullen het
huis voor senioren in Zichron Yakov voor hun rekening nemen. Wij zullen haar
helpen om haar bezoeken bij de doktoren en de behandelingen te financiëren,
met dank aan haar donor.
We wensen de nieuwe vrijwilligers veel geluk (Hun indrukken zullen in het volgende
rapport staan)
Rivka
Kirjat Shmona:
Klara
en Anatoly genoten bijzonder van het eerste bezoek van de studenten van Mayan
Baruch. Ook Eliahu een nieuwe Shoah overlevende uit Libië, die we begonnen
zijn te bezoeken was blij met de jonge studenten. Zij brachten hem vreugde en
en goede afleiding. Hij houdt ervan verhalen te vertellen en spellen met hen
te spelen.
De overlevenden (in het midden) Anatoly, Klara en Mordechai
Blanka, Rosh Pina, met studenten
In
Katzrin: de studenten van Kfar Hanasi waren heel enthousiast.
Ze zijn verbaasd hoe gemakkelijk het is voor de Shoah overlevenden om hun harten
te openen. Shlomo vertelde hen ongelofelijke herinneringen uit het kamp in Auschwitz.
Introductie van de nieuwe groep studenten
_Kfar_Hanasi_Rosh_Pina_22102013.jpg)
Israel met studenten uit Kfar Hanasi
Katz Yafim, is geboren in het getto in de Oekraïne. Hij
herinnert verhalen die zijn moeder hem in die tijd vertelde. Hij is een historicus
Talya is in een ongelofelijke vrouw. Ze is heel getalenteerd,
maar nu ook heel ziek. Ze kom over haar ziekte heen door een bijzonder positieve
houding in haar geest. Het is werkelijk verbazingwekkend. Haar huis is een museum
vol kunst die zij vroeger gemaakt heeft en haar tuin is prachtig. Voor de studenten
was dit een overweldigende ervaring.
De studenten van Meitzar hebben hun plaatsen al gevonden in
de huizen van de overlevenden in Ginosar. Ieder stel studenten bezoekt iemand:
Izik, EliRam, Moshe, Gava, Avi en Zelma. Allebei: overlevenden
en studenten hebben een goede tijd samen, zodanig dat het niet gemakkelijk voor
hen was om weer naar huis te gaan.
Moshe, kibbutz Ginosar
Avi, kibbutz Ginosar, buiten aan een tafeltje.
In Jeruzalem: Daniël en ik hebben het weeshuis voor jongens
in de leeftijd van 16-18 bezocht. Het was bijzonder om te zien hoe enthousiast
deze jongens waren over onze plannen om de overlevenden te bezoeken.
Daniël gaf hen een praktische les over de Tenach en introduceerde het project
aan hen. We hebben daarnaast ook twee overlevenden bezocht in een huis van senioren.
Deze twee zullen heel blij zijn om de jongens uit het weeshuis te ontvangen.
Onderwijzing uit de Tenach aan de jongens uit het weeshuis.
Shalom,
Timek
3 oktober 2013, 29 Tisjri 5774
Beste vrienden!
Zoals we allemaal zien ervaren we regelmatig politieke onrust. In deze dagen
is het de president van Iran - Ruchani, die zonder twijfel, een wijs man is
en de zwakte en hypocrysie begrijpt van de westerse cultuur. Hoe pathetisch
is het dat je met een onechte lach zoveel afval kunt verkopen aan de mensheid.
De vraag is warom zoveel mensen en landen zulke duidelijke leugens geloven?
De reden is dat de westerse cultuur gebaseerd is op leugens. Hun goden zijn
geld en macht. Het is genoemd in de bijbel dat "het mensen verblind". Veel commentatoren
in de Media interpreteren de Amerikaanse zwakheid te vallen voor een leugenachtige
lach van een Iraanse president of ze zijn moe van conflicten en oorlogen. Het
westen heeft nooit met open ogen naar tragedies en ongerechtigheid willen kijken.
Ik zou zeggen dat het geen vermoeidheid is, maar een verblind verdoofd brein
of verstand. Het gebeurde gedurende de geschiedenis en ook vandaag de dag. Hypocrisie
waar het Israël betreft. Het reikt tot hoog in de lucht. Is dit een reden
voor lage moraal of teleurstelling? Ik zie het als het tegenovergestelde. Het
is een reden voor feest en blijheid voor degenen waar het vuur van 'geloof
hebben in de Torah en de Bijbel van Israël, stabiel brandt tot in
het gebeente. We zijn in een periode van het Goddelijke plan die de Hoogste
wijsheid stuurde naar het koninkrijk van:
1. Leugens vertellen voor onze ogen voor de Hoogste Waarheid.
2. Isoleren van Israël, om het leunen op het leger van een 'buitenlandse
lamme vogel'
Niet om te vertrouwen op de God van de buitenlanders, maar op de Enige, de Almachtige
God van Israël. Maar, daarvoor moeten we echt 'klaar zijn'
om in ons hart te voelen wat we uitspreken in ons gebed. We vertrouwen met een
vol geloof op de Heilige G'd, omdat we onszelf kennen. Het zijn geen theoretische
zinnen of lege woorden, maar, pure schoonheid van (het innerlijk van) de gelovige
die weet, dat, zonder te luisteren naar wat er 'buiten' gebeurd in termen
van financiële -, politieke- of militaire - acties/omstandigheden etc.,
er diep in onze ziel een hoekje van opmerkzaamheid aanwezig is, die de
gezonde kennis en de geschiedenis van duizend jaar ervaart, die de 'eeuwigheid'
(ed. als 'levensbegrip') kent van de bondgenoten van het volk Israël.
We moeten minder luisteren naar de atheisten
die G'd niet kennen en geloven in 'krachtig zijn' in termen als: "Ik en mijn
kracht en niets anders".
Meer en meer moeten we binnengaan in ons stille binnenste, waar we dingen
op hun juiste plaats kunnen zetten, ons geloof kunnen ervaren zonder complicaties.
De Joodse staat heeft veel wonderen ervaren tijdens hun weg in de geschiedenis.
We waren met weinigen, en toch slaagden we er, wonderlijk genoeg in, te overleven.
We hebben in "L'Chaim-to-life" het voorrecht om verbonden te zijn met de Shoah-winnaars,
die een wandelend getuige zijn van de kracht van de geest tegen de uitwendige
kracht van macht.
En jullie, onze vrienden in de wereld, Joden en niet-Joden, die de Heilige status
kennen tussen de Heilige G'd van Israël en de natie Israël. We zegenen
jullie allen voor jullie hulp, allereerst aan het volk van Israël zelf
en natuurlijk voor alle hulp aan de activiteiten van "L'Chaim-to-life"
Deze week hadden Timek en Ik een prachtige ervaring tijdens het bezoek aan drie
plaatsen op één dag. Timek ontmoette de studenten van Mayan
Baruch en toen ontvingen wij samen de nieuwe studenten van Maitzar op hun eerste
bezoek in Ginosar. 's Avonds gingen we naar Kfar Hanasie voor een introductie
aan nieuwe studenten daar. Ze waren heel enthousiast en tekenden in voor het
project. Volgende week gaan we een groep weeskinderen ontmoeten die met ons
project in Jeruzalem gaan meewerken.
Volgende week gaan Rabbi Shachar, Rivka en ik de staf ontmoeten van een school
met kinderen met een risico in Pardes Chana om te plannen hoe ze deel kunnen
nemen aan ons project, gelovende dat zij iets goeds kunnen bijdragen met hun
jonge zielen.
En ten laatste: We voelen ons positief en met een goed gevoel bij de nieuwe
overlevenden die we geadopteerd hebben.
En ik wil u eraan herinneren: deze overlevenden zijn niet zielig! Ze zijn slim
en zeer waardevol voor de jeugd, er is sprake van een verbintenis van hart tot
hart met hen.
Het is een eerste klas menselijk project en ik dank de Almachtige voor het voorrecht
om dit te mogen doen en dank u mijn vrienden dat u ons de mogelijkheid hiervoor
geeft.
Veel dank voor de goede samenwerking met Riki in het noorden, Estie uit Jeruzalem,
Yudit vanuit de Christelijke Ambassade en Bruno & Grue.
P. S. in oktober zullen de Duitse Saksen, Judith Zets en wij de renovatie beginnen
van meer huizen in Haifa, een andere Yeshiva komt ons helpen bij het omzetten
van stukjes grond in tuinen rond de huizen.
Haifa:
Shalom allemaal!
Het was een lange maar vreugdevolle onderbreking. Het nieuwe jaar startte met
ons tweede bezoek aan Haifa. We hebben een nieuwe overlevende toegevoegd aan
ons bezoekerslijstje. Gershon K. Hij is negentig jaar jong,
maar lijdt niet alleen door zijn verschrikkelijke verleden, maar zijn recente
verlies van zijn vrouw en levensgezel voor 66 jaar. Hoewel hij blij was
ons te zien, konden we zien dat zijn hart gebroken was, zoals iedereen zou zijn
na het verlies van een geliefde. We deden ons best om hem op te vrolijken en
het leek te werken! Hij lachte echt om één van mijn domme grappen!
Het is moeilijk om onze nieuwe vrienden te verlaten maar we hadden anderen om
te bezoeken en een lange reis naar huis naar de Golan.
We ontdekte dat Ida's poes was overleden. Ze was erg gehecht
aan hem. en de jongens deden hun best haar te troosten. Ida woont in een éénkamerwoning
zonder douche. Ze was zichzelf met een spons uit de wasbak. Ze wil niemand hebben
die haar helpt om haar huis op te knappen. Ze vroeg om een kattenluik, omdat
ze nog een kat heeft en deze gemakkelijker naar binnen en buiten wil laten gaan.
Het is niet gemakkelijk voor haar om rond te lopen dus dit zou haar helpen.
Het was een lange en vermoeiende dag omdat Haifa een drukke stad is met smalle
winderige straten vol verkeer. Maar de jongens hielden hun belofte de holocaust
overlevenden te bezoeken en gingen zonder klagen door.
Het laatste bezoek was met Shalom de bokser! Zevi en
Jeremy wilden Shalom bezoeken omdat ze hoopten een paar bewegingen
te leren van Shalom. De vroegere bokskampioen gaf de jongens een paar voorbeelden
en demonstreerde zelfs nog wat van zijn kunsten aan de jongens. Iedereen genoot
ervan. Shalom lijdt aan Parkinson en het lijkt erger te worden. Het bezoek door
de jongens werkt therapeutisch voor hem omdat het zijn gedachten van zijn pijn
afhoudt en hij zich weer jong voelt.
Alles met elkaar was het een mooie dag en we arriveren terug bij Keshet om vijf
over half acht, net op tijd voor het diner!
We kijken uit naar het volgende bezoek!
Avraham Venismach
Holocaust Overlevenden Programma-manager
Riki Evron schreef:
De studenten van Keshet Yehuda kwamen 's morgens naar Haifa
en zijn de bezoeken gestart in Neve Shannan (in het zuiden van Haifa).
Ze ontmoetten acht overlevenden en brachten een mooi pakket met voorraden voor
ieder van hen mee. Elk bezoek duurt ongeveer drie kwartier. Twee jongens luisterden
in elk huis en gaven de overlevenden het gevoel dat ze er zijn om aandacht en
harten aan de overlevenden te geven. Op de terugweg naar de Golan spraken zij
hun positieve gevoelens uit en wat het hen deed.
Ik wil onze dank uitspreken voor de goede samenwerking en de resultaten van
dit project. Het brengt een heleboel licht, hoop en geluk, hoofdzakelijk aan
de overlevenden.
Ginosar:
Gisteren was het eerste bezoek met de nieuwe studenten van Mechina Meitzar in
Ginosar. Na een korte introductie nam Brigitte hen mee naar de huizen van de
overlevenden. EliRam wachtte de hele dag al op dit mooie moment.
Hij kon zijn ogen niet geloven toen zestien studenten zijn kleine huisjes vulden.
Hij was zo blij. Ook Moshe en Izik waren beiden verrast en
genoten van dit eerste bezoek na de lange zomer pauze.
De studenten keerden terug met een grote voldoening en enthousiasme naar de
Mechina.
Dezelfde dag ontmoette Timek de studenten van Mayan Baruch. Zij zullen volgende
week hun eerste bezoek afleggen. Ook Kfar Hanasi zal volgende week beginnen
in Katzrin en Rosh Pina. Daniel gaf daar de eerste introductie.
De studenten van beide Mechina's zijn enthousiast over de mogelijkheid die
L'Chaim-to-life hen geeft om de Shoa overlevenden te ontmoeten en relaties te
bouwen tijdens hun studie programma.
Shalom, Timek
Introductie op Ginosar van de nieuwe groep studenten
.jpg)
Eliram's gezellige huiskamertje propvol met jonge mensen
Pardes Chana:
Rabbi Shachar kwam één dag voor het Sukkot feest en bracht een mooi
pakket met producten en bezocht helemaal alleen all overlevenden (ik was
op vakantie), dus kon hij geen foto's maken.
Deze week hebben we de nieuwe vrijwilligers voorgesteld aan de mensen die we
hebben gekozen voor ze.
Ruth kreeg haar eerste bezoek van Adi (vrijwilliger uit Kfar
Glikson vlakbij Pardes Chana). De ontmoeting was gezellig en we wandelden onder
de schaduw van de hoge bomen in haar omgeving. Ruth was heel blij en was geconcentreerd
en sprak blij met Adi
Ester Zimering is vanuit het huis van haar dochter verhuist
naar een verzorgings huis voor ouderen. We zullen haar blijven bezoeken en ondersteunen.
Aliza was opgenomen in het ziekenhuis en is daar nog. We wensen
haar een goede gezondheid en zodra ze thuiskomt zal ze door een nieuwe vrijwilliger
bezocht gaan worden.
Rachmil wordt geadopteerd door een gezin die hem in huis wil
nemen en het gezin voor hem wil zijn die hij niet heeft. Laten we hen succes
wensen.
Deze week introduceerde ik ons project in een midrasiya in Pardes Chana. Zij
kunnen een van de sociale projecten kiezen en hun mogelijkheden inzetten in
het project van hun keuze. We hopen dat een aantal van deze meisjes ons project
zullen kiezen.
Volgende week gaan we naar een ontmoeting in de school van mishandelde kinderen
We gaan zoeken naar een manier om met hen te gaan werken.
Zoals u ziet zijn we in een proces van ontwikkeling van nieuwe manier van handelen.
Wens ons succes.
Rivka.
Als laatste hebben we (eindelijk) foto's van de mooie tweelingdochters
van Bat El, Noga en Maya.
Edit: Bat El heeft langere tijd overlevenden bezocht, maar is vlak voor
de zomervakantie tijdelijk hiermee gestopt, in afwachting van de geboorte van
haar meisjes. Inmiddels is de tweeling geboren.
Met vriendelijke groet,
Rivka
13 september 2013, Tisjri 9, 5774
Shalom dierbare vrienden,
Vanmorgen vroeg arriveerde Daniel en ik (Timek) in Haifa, bij het appartement
van Tova om de puinhoop in de tuin van Tova in kaart te bekijken [zie ook het
persoonlijke berichtje van Daniel van enkele dagen geleden]. Tova's appartement
is op de begane grond, hierop zijn nog vijf etages gebouwd, gelegen aan de rand
van een heuvel. Jarenlang hebben de eigenaren van het pand de afval uit het
voor – en achterraam in Tova's tuin gegooid. Tova wordt het meest
geraakt door dit slechte gedrag van haar bovenburen. Desondanks luisterde
niemand naar haar, zelfs het gemeentebestuur van Haifa liet het afweten in deze
situatie. Een paar dagen geleden (na het radioprogramma waarin Daniel
sprak) belde een vrouw naar Daniel en vertelde hem het verhaal van Tova.
Onmiddellijk kwam Daniel in actie en vroeg een schoonmaakbedrijf om de rommel
op te ruimen, voor het begin van de meest heilige dag in Israel, Yom Kippoer.
Helaas weigerde het privé-reinigingsbedrijf om de klus laat in de avond
te klaren (gisteren).
Dus zijn we vanmorgen zelf maar aan de gang gegaan om de rommel op te ruimen.
Met acht jonge Yeshiva-studenten hebben we het gebied rond het appartement van
Tova opgeruimd. Met grote vreugde en enthousiasme. We verzamelden minstens 50
zakken vuil en de ruimte ziet er nu weer schoon en de moeite waard om naar te
kijken, uit.
We zijn allemaal blij voor Tova. Heel voldaan door het schoonmaken van
haar voor – en achtertuin. Na zoveel jaar kan ze nu weer een normaal leven
leiden!
Heel veel dank aan donoren die dit mogelijk gemaakt hebben!
L'Chaim to life zal zorg dragen voor het maandelijks schoonmaken van de ruimte
rond Tova's appartement en we plannen een kleine tuin op haar terrein, zodat
de tuin schoon en leefbaar blijft.
Timek
Donderdag (vandaag) zijn Timek, Daniel en acht studenten naar Haifa gegaan
om de schoonmaakklus uit te voeren in de tuin van Tova. De overlevende
over wie we geschreven hebben in ons vorige berichtje. Het schoonmaakbedrijf
die verwacht werd het werk te doen, zegde op het laatste moment af, omdat ze
die dag niet konden komen. Efficiënt en snel als altijd besloot L'Chaim
to life dat het werk vandaag af moest! Ze organiseerde een groep charmante
studenten uit Kfar Chasidim, die overkwamen en het hart van Tova vingen. Ze
klaarden de klus zodat het weer netjes en schoon was.
Ik wil u de woorden van Tova niet onthouden, die uit de grond van haar hart
kwamen: “Gewoonlijk staat mijn mond niet stil, maar vandaag ben ik sprakeloos.
Deze groep van mensen, bescheiden, maar echte gevers (zelfs hun lach bewees
het) deden een bijzonder goede job. Ik houd van ieder van hen, het was bijzonder
om hen te leren kennen. Het is verschrikkelijk dat deze situatie er debet aan
is dat ik ze op deze manier heb leren kennen. Ik hoop dat ik niet droom en wakker
moet worden..... Het is niet alleen wat jullie deden, het zijn de goede mensen
die op mijn weg zijn geplaatst. Ik dank jullie en heb nog steeds geen woorden
voor deze mensen die dit allemaal gedaan hebben. Blijf het beste doen voor de
mensen en speciaal voor de overlevenden. Ik wens jullie het allerbeste en ik
weet dat ik niet langer alleen ben! Dit maakt mij heel erg blij.”
Uit naam van de noordelijke tak van de Holocaust overlevenden Maatschappelijk
Fonds wil ik de stichting L'Chaim to life bedanken en al haar werkers toewensen
: Dank jullie wel en Gmar Chatima Tova! Jullie hebben het echt verdiend!
Riki
Gisteravond in Pardes Chana ontmoette we (Daniel en Rivka) de vrijwilligers
en gaven hen een introductie over L'Chaim to life. Ze zijn er klaar voor
om de overlevenden te bezoeken. Het zal meer tijd geven aan Rabbi Shachar en
mijzelf, om de projecten met de kinderen uit een moeilijke achtergrond uit te
werken. Deze kinderen die op een heel speciale school leren, mogen de overlevenden
leren kennen.
Met een hartelijke groet en Gmar Chatima Tova,
Rivka
Tova kijkt uit haar raam
De tuin gezien vanuit Tova's keuken.
De tussengang vol afval.
En nog meer afval.
Het schoonmaak team met Tova
Het schoonmaakteam aan het werk.
Yeshiva studenten aan de schoonmaak.
De tuin is bijna schoon.
Daniël spreekt over wat zij deden: Torah in praktijk.
Tova kijkt uit haar raam naar de schone tuin zonder afval.
De achtertuin is afvalvrij
17 augustus 2013
Beste vrienden!
Deze week, Baruch Hashem (de Here zij gezegend), ontmoette ik de nieuwe studenten
van Keshet Yehuda. Maandag om 18.30 hadden we onze bijeenkomst. Zoals ieder
jaar was ik heel enthousiast om hen te ontmoeten en hen te vertellen over ons
project, waaraan zij dit jaar zullen meedoen. Tien studenten zullen hun bezoeken
beginnen in Haifa met tien eenzame overlevenden, die verlangen naar echte warmte
en goede contacten.
De nieuwe groep die dit jaar de kar gaat trekken in het werk van L'Chaim in
Israel
Ik was onder de indruk van de motivatie van deze jongens, in zo'n periode van
assimilatie in de VS. Elk van hen is als een heel speciale parel die goed bewaard
wordt
Ik ben er trots op om jullie, onze vrienden, te vertellen dat door de jaren
van het bestaan van "LChaim To Life", een paar honderd jongeren door onze activiteiten
zijn gegaan. Maar het hoogtepunt is dat bijna 100% van de studenten van Keshet
Yehuda, die uit Noord Amerika, Engeland en Zuid Afrika kwamen, Aliya heeft gemaakt.
Honderd studenten begrepen na het werken in ons project veel beter wat het betekent
om een Jood te zijn en wat de verbinding is tussen onze/hun land....
Op de 25ste van deze maand zullen zij hun eerste bezoeken brengen in Haifa.
Avraham Ismach zal hen begeleiden. Hijzelf is ook een nieuwe immigrant uit Noord
Amerika en onze partner sinds jaren.
Onze gewaardeerde Rabbi Shachar zal zijn heilige werk met de lokale jongeren
van Pardes Channa en Karkur voortzetten. We werken hier op dit moment aan.
Timek onze partner en beste vriend, komt terug van vakantie in Nederland en
zal met ons de nieuwe studenten "absorberen" uit Maitzer (Golan Hoogten), Kfar
Hanasie en Maayan Baruch(Boven Galilea). Zij zullen beginnen de mensen in Katzrin,
Kirjat Shmona, Rosh Pina, Ginosar en Tiberias te adopteren.
In Jeruzalem gaan de vrijwilligers individueel en succesvol door.
In het zuiden: De adoptie in Sederot ging goed met de meisjes van de Ulpana
(taal/inburgerings-school)
In Beersheba hielpen we overlevenden en speciaal Roza en Rozelia. Algemeen gezegd
hebben beide vrouwen een hoge leeftijd bereikt en toch is iedere dag nieuw en
opwindend voor hen.
Het was een gezegend jaar op alle fronten.
Hier geven we het verhaal van 10 nieuwe overlevenden uit Haifa, die we nu gaan
adopteren. We hopen dat uw steun ons zal helpen om net als in andere plaatsen
hiervoor, hen een beter leven te geven.
Dit is mijn kans, om op het moment dat het Nieuwjaar aan onze deur klopt, al
onze dierbare actieve vrienden te groeten, die dagelijks iets doen voor dit
gewaardeerde en consistente project, wat betekenis en blijdschap geeft aan allen
die eraan deel nemen. Ook onze partners in Israël en de wereld, die trouw
met ons meelopen door de jaren heen, geven ons de stabiliteit als een kleine
organisatie om kwalitatief goed onze droom en visie te volbrengen, zonder bureaucratie,
kantoren of excessief veel administratie. De zegen is geweldig! Een simpel contact
tussen de een en de ander. Hart tot hart.
Ik voel dat de Almachtige houdt van de manier waarop wij werken, en daarmee
harten verbinden in Zijn universum. We hebben het voorrecht tot dit werk dat
zo nodig is in een tijd van techniek, computer en koude aandachts periode.
Diep uit mijn hart zegen ik jullie en groet jullie allen..
Daniël
Pardes Channa:
Rabbi Shachar kwam dit keer helemaal alleen, toegewijd als gewoonlijk het werk
te volbrengen met mijn kleine beetje hulp. Zoals u kunt zien op de foto's voelt
Aliza zich beter en lacht weer. Ze geniet van onze bezoeken. Chaya is zwak,
maar erg blij en wacht iedere keer op zijn bezoeken. Benyamin is zoals gewoonlijk
aan het lachen en zingen en is blij zijn stille bubbel te breken door onze bezoeken.
Ruth wordt dunner en is niet erg helder van gedachten meer. Ze is heel eenzaam
en Rabbi Shachar neemt haar mee naar buiten en wandelt met haar in de schaduw
van de bomen dicht bij haar huis. Rachmil voelde zich niet goed deze week en
we gingen bijna met hem naar het ziekenhuis vanwege de pijn in zijn borst en
rug. Na gecontroleert te hebben wat er gebeurde bleek dat hij zijn pillen niet
goed innam en dit was de reden dat hij niet stabiel was. Miriam Fuks is al over
de 90 en spreekt nog erg duidelijk en handelt met energie en dit is mooi om
te zien. Ik bezocht Esther Zimmering telkens als ze me kan ontvangen.
Dank u rabbi Shachar voor het blij maken van onze overlevenden met je komst.
We wensen u een goede nieuwe groep in de buurt,
Rivka
Ruth
Chaya
Aliza
Bijgevoegd, foto's van de winkel in Holland. Al het geld dat hier verdiend wordt,
wordt ingezet om de overlevenden te helpen.
Winkeltje ten behoeve van L'Chaim to Life
Ingang van de winkel
(d.d. 21-02-2016 is de winkel al een poosje verkast naar een ander pand.)
Het (win-win)team dat de winkel verzorgt
18 juli 2013
We zijn de 9de Av voorbij en nu is de periode "tussen de tijden" van de 9de
Av t/m 1 Elul. (16 juli t/m 7 augustus).
Deze periode krijgen de studenten, die de Thora bestuderen, vakantie van hun
studie en het dagelijkse leven. Vanaf de eerste Elul start de periode genaamd
"de maand van bekering (of omkering)". In de dagen tussen de stress ervoeren
we een zeer pijnlijke gebeurtenis van ouders die hun kinderen vergaten in de
auto en vanwege de hitte overleden de babies. Hoe kunnen we dat begrijpen?
Mijn invalshoek is dat spanning en stress de oorzaak hiervan zijn. Alle zorgen
en onmenselijke spanning zijn onmogelijk voor de menselijke geest. Mensen zijn
verslaafd aan teveel doen. Dit is een vorm van extreme verbanning die ons weghaalt
bij onszelf en we zijn achtervolgd en rusteloos in deze veeleisende wereld.
Beste vrienden! Dit zijn maar kleine voorbeelden van zelfvernietiging van deze
wisselende wereld die de systemen in ons lichaam en geest tot overspanning brengt.
De oplossing is heel helder: langzamer gaan en op één onderwerp concentreren
en niet meer. Het is niet gemakkelijk maar als we begrijpen dat het genezen
kan worden door het begrijpen van de schade door het tempo van informatie die
onze gedachtegolven ruïneert. We moeten bestuderen hoe we langzamer
kunnen gaan en kunnen kalmeren, om het leven te ademen en ons innerlijk lichaam,
zonder ruis van rondom, te voelen.
Binnenkort ga ik een video rondsturen (aan wie hierin geïnteresseerd is)
waarin de oefeningen van mijn ideeën getoond worden. Naar mijn mening
zijn we in een interessante periode, waarin in plaats van vliegen of uitkijken
naar meer kennis, een andere Goeroe of een nieuwe ster, om onszelf van schoon
te maken van bekende stress omstandigheden die de geest van onze tijden niet
dienen. Dit is een gewenste situatie. Boven alles wijsheid. Veel mensen voelen
zich vastzitten, als of er een muur is waardoor we niet verder kunnen. Het is
alsof we in de woestijn zijn. Zoals Salomo de koning heeft gezegd: We moeten
ons naar de Nieuwe Wereld en G-d keren. Nog een gezegde: Weet minder en open
je voor het onbekende zoals de psalmist van Israël (Koning David) zei:
"Aan U de glorie- Ssst! Wees stil en ga G-d leren kennen" Verplicht om de snelheid
en de zielen te vertragen.
Met vriendelijke groet,
Daniël
Pardes Chana:
Rabbi Shachar en zijn zoon Noach kwamen dit keer onze overlevenden bezoeken,
vol van energie, één dag voor de Brit (rituele besnijdenis) van de
nieuwgeborene van hun gezin. Zij brachten een mooi pakket met fruit, groente
en wat droge voorraden. Natuurlijk werden ze verwelkomt met dank en zegen.
Noach was blij om de overlevenden opnieuw te ontmoeten en wilde
Chaim Sandrusi zien (gezegend zij zijn herinnering) "De leraar".. en was heel
verdrietig dat hij niet meer leefde. Ze ontmoetten Zippora Kartash en ze vertelde
hen dat ze ziek is en een infectie in haar longen heeft.
Klara, zoals gewoonlijk, wilde niet dat de studenten weggingen.
Ze is dol op visite.
Klara
Rachmil was blij om mij te zien om hem te bezoeken. Hij is
gezond en waardeert het heel erg dat hij hulp krijgt van "L'ChaimToLife". Hij
zegt dat sinds wij begonnen zijn hem te ondersteunen, zijn leven veranderd is.
Hij kan niet om meer vragen.... Het gezin Boaron is dankbaar voor de nieuwe
kennissen en de hulp die we hen geven.
Aliza is nu veel beter en u kunt haar zien, met een lach op
het gezicht met ons.
Aliza met (boven) Rivka en Noach
Chaya belde me een dag voor Rabbi Shachar kwam en vroeg wanneer
ze haar weer kwamen bezoeken? Ze miste ze. Het gaat goed met Ester en haar gezondheid
is stabiel.
Roth is zich echt aan het isoleren, maar als Rabbi Shachar
komt is ze heel blij hem te zien. Dit keer nam Rabbi Shachar haar mee uit voor
een korte wandeling met hem en Noach.
Ruth en Noach
Benyamin met Noach
Veel dank voor iedereen die "L'ChaimToLife" helpt met de hulp bij ons hier in
Pardes Chana.
Dank ook aan Rabbi Shachar en onze zegen voor de nieuwe zoon: "Deze kleine zal
groot zijn (zoals u bent)".
Rivka
Noorden van het land:
Ik had het voorrecht om twee nieuwe overlevenden te bezoeken in Rosh Pina. De
nieuwe studenten van de Mechina Kfar Hasani zullen hen na de vakantie gaan bezoeken.
Blanka, 89 jaar "jong", komt uit Hongarije. Ze woont met haar
dochter samen. Een sterke vrouw en nog jong in haar geest en gedachten. Ze was
in verschillende kampen tijdens WWII Ze dacht dat er geen overlevenden meer
waren en was blij dat er nog een aantal van hen leven. Ze verlangt naar het
bezoek van de nieuwe studenten.
De ander is Israël. Hij moest naar de dokter op hem moment
dat ik aankwam, dus heb ik met zijn vrouw gesproken. Israël komt oorspronkelijk
uit de Oekraïne, maar werd naar de kampen in Duitsland gezonden. Na de
oorlog ging hij op Aliyah en is me zijn vrouw getrouwd. Zij komt oorspronkelijk
uit Iran. Ook Israël en zijn vrouw zullen heel blij zijn om de studenten
te ontvangen.
Kirjat Shmona:
De bezoeken in Kirjat Shmona waren als gewoonlijk. Klara vergezelde
mij op mijn bezoeken. Iedereeen ontving de voedsel pakketten.
Ida,voelde zich verbazingwekkend veel beter..
Ida
Klara's benen zijn geïnfecteerd na de operatie en ze moet
opnieuw naar het ziekenhuis. Dit is heel moeilijk voor haar.
Ilja heeft een hartaanval gehad en ligt in het ziekenhuis in
Zefat. Zijn vrouw Rachel gaat door een heel moeilijke tijd. Elke dag reist ze
met de bus op en neer. Dit kost haar een hoop energie en geld.
Nikolai is in een verzorgingshuis voor ouderen opgenomen in
Zefat. Hij heeft fysiotherapie nodig, maar komt daar niet voor in aanmerking.
Behandeling is slecht geregeld. Dit is moeilijk te dragen voor Nicolai en zijn
vrouw Zina. "L'Chaim" helpt financiëel. Speciaal die mensen die zo
tobben met hun gezondheid.
In Katzrin, gaat het met de meeste overlevenden goed. Ze missen
allemaal (zonder uitzondering) de studenten!
Shlomo en Lilly
Willy wordt ouder. Hij heeft veel pijn in zijn benen, maar
geniet van de aandacht en van elk bezoek, wat hem gebracht wordt.
Willie
Sara zal Katzrin verlaten om naar het centrale deel van Israel
te verhuizen naar een dorp opgezet voor ouderen. Ze heeft volop genoten van
de studenten en dat zal ze ongetwijfeld heel erg gaan missen!
Ginosar:
Het gaat goed met Eli-Ram, Izik, Avi, Gava en de anderen.
Ze wachten op de komst van de nieuwe studenten van de de mechina Meitzar.
Tiberia:
Het gaat goed met Pinchas, maar Fanja is vorige week gevallen
door een laat HB-gehalte in haar bloed. Ze moest naar het ziekenhuis. Haar gezondheid
is niet goed. Behalve de regelmatige bezoeken gedurende het jaar, helpt "L'Chaim"
haar financiëel om de kosten te dragen van haar medicijnen. Ze heeft veel
nodig. Ze is erg blij met deze hulp en de zorg en bedankt u allemaal die bijdragen
aan de kosten voor haar onderhoud.
Fanja
Shalom uit Galilea en de Golanhoogten,
Timek
Nieuws van Haifa en omgeving:
Carmel: Twee huizen van overlevenden worden momenteel gerenoveerd.Dat
houdt in dat er geverd wordt, apparaten gerepareerd worden en allerlei algemeen
werk wordt gedaan. Het zal de huizen tot een betere plaats om te wonen
maken, voor deze twee echtparen. Beide stellen leven al zo lang in armoede en
onder slechte omstandigheden.
Haifa: Sara, een weduwe, die kampt met financiële
moeilijkheden en gezondheidsproblemen. We hebben een air-conditioning voor haar
huisje geregeld. Nadat we met haar gesproken hadden, uitte ze haar diepe dankbaarheid
voor deze enorme verandering in haar leven. Ze vertelde me dat ze elke zomer
zo ontzettend veel last had van de van warmte in haar kleine huisje. Ze durfde
niet te drome van een conditioning. Voor deze lieve vrouw wordt het een
compleet andere zomer! Zij zal geen last meer hebben van de zomerse hitte.
"Het is goed om te weten dat er mensen zijn, met het hart op de goede plaats,
die dit mogelijk maken financiëel en helpen om dit te realiseren."
Er zijn plannen om de verschillende evenmenten in September te vieren:
overlevenden en stichting "L'chaim" samen. De evenementen zullen bestaan uit
een lezing, hapjes en wat verfrissende drankjes, het spelen van muziek, samen
zingen en het geven van kleine presentjes aan de deelnemers.
Ik dank u van mijn kant voor de vruchtbare samenwerking,
Riki
juli 2013
Beste vrienden!
Dezer dagen terwijl de studenten hun vakantie hebben, zijn wij, de actievelingen,
en de volwassen vrijwilligers nog bezig met onze overlevenden zoals gewoonlijk.
Tegelijkertijd bereiden we onszelf voor om de nieuwe studenten op te nemen.
Deze zomer, dank G'd, hebben we aircondtioners kunnen geven en huizen kunnen
renoveren. Dit is een grote hulp voor de mensen die al zolang in moeilijke omstandigheden
hebben geleefd. We voelen dit als een groot voorrecht deze visie te mogen uitwerken
en het leven gemakkelijker te maken van mensen die door onvoorstelbaar lijden
zijn gegaan.
Hier is de ruimte om al onze geweldige donateurs van over de hele wereld te
bedanken en ook voor de goede samenwerking met de Stichting voor de zorg van
Holocaust Slachtoffers in Israël: Riki, Carmit en Tomar in het noorden,
Limor in het zuiden, Esti in Jeruzalem. Speciale dank aan "Bruggen voor vrede"
die airconditioners en andere electrische apparatuur (zoals wasmachines) heeft
gedoneerd, huizen van overlevenden heeft gerenoveerd door het hele land. Speciale
dank voor Yudit Setz van de Christelijke Ambassade die al heel lange tijd met
ons naast ons meeloopt en met onze visie.
Ik voel dat door het geven van al deze dingen we een beter leven creëren
voor de overlevenden in Israël. Boven al voel ik de gezegende relatie die
tussen de jonge en oude generatie gemaakt is. Dit is een hoofddoel en een grote
zegen voor jong en oud.
We breiden ons project in de stad Haifa en omgeving uit. Er zijn honderden overlevenden
die in armoede leven en erg eenzaam zijn. Eenzaamheid kan in grote steden zwaarder
zijn dan in een kleine leefgemeenschap.
We willen meer overlevenden adopteren en zoeken naar meer vrijwilligers om ons
project te steunen. Het project dat zoveel betekenis krijgt vanwege het feit
dat de mensen ouder worden en de jaren die nog voor hen liggen beter moeten
worden voor hen.
Ik wil alle actief betrokkenen bedanken en boven alles de Almachtige, deel te
zijn van dit eerste klasse humanitaire project. Ons werk is snel, efficiënt,
vol met liefde en enthousiasme.
Zoals u weet zijn we nu in een periode "tussen de trappen". Deze periode is
begonnen met het breken van de (2) stenen tafels. en meer pijnlijke gebeurtenissen
in de geschiedenis van Israël. Maar het belangrijkste is haat en overspel.
In deze periode worden we opgeroepen om elkaar te respecteren. Van 17 Tammuz
(28 juni) tot de negende Av (16 juli) (3 weken) rouwen we. Het zijn
de dagen waarin de muren (van Jeruzalem) neergehaald werden en de Romeinen binnen
vielen in Jeruzalem en de vernietiging van de eerste en tweede tempel plaatsvonden
en de daaropvolgende verbanning als resultaat daarvan. Ook de vloek, doorgegeven
door de eeuwen, voor de zonden van de spionnen (ed: die Kanaän verspiedden),
die slechte dingen zeiden over het land van Israël.
Het is een periode waarin we gevraagd worden het licht te vermeerderen om moeilijkheden
te vermijden. Dit is wat we vragen in ons project: geef meer hulp aan de overlevenden
die het begin en de vestiging van Israël symboliseren.
Opnieuw, dank aan jullie allemaal, dat jullie achter ons staan en ons werk ondersteunen.
Mijn gelukwensen aan Timek en zijn gezin vanwege hun erkenning als burgers van
Israël "voor hun deel in het werk voor de holocaust overlevenden en vanwege
het werk in de stichting L'ChaimToLife". We zijn allemaal trots op je en blij
met je, Timek.
Daniël
Limor kwam voldaan van haar huwelijksreis terug en is gestart met het organiseren
voor het komende jaar.
Welkom terug Limor! We wensen je een goede nieuwe start.
Haifa:
Aan de Stichting L'ChaimToLife,
Aan al onze gulle gevers!
Ik wil u bedanken voor de grote donatie van aircondtioners aan onze overlevenden.
Zomerdagen zijn hier heel warm en een airconditioner is van vitaal belang in
ieder huis, speciaal in die van de ouderen.
Shalom woont in een klein huis en heeft parkinson. Hij heeft
niemand die voor hem zorgt. Zijn huis wordt heet in de zomer en het was onverdragelijk
hoofdzakelijk in de zomer. Hij is zo dankbaar voor de grote verandering in zijn
leven.
Tova is een overlevende dit in armoedige buurt woont, alleen
en haar enige dochter heeft geen contact met haar. Ze was zo blij en de tranen
stonden haar in de ogen voor de grote gift na zoveel jaren van lijden, een airconditioner.
Klara is een charmante 84 jarige overlevende met een laag inkomen.
een weduwe die haar kinderen verloren heeft. Ze heeft geen naaste familie die
voor haar kunnen zorgen. Een airconditioner krijgen is een droom die voor haar
waarheid is geworden, alleen maar door jullie hulp. Ze is dankbaar en blij met
dit "wonder" wat is gebeurd met haar.
De actie is snel en efficiënt gedaan met een positieve houding van geven
en liefde. De samenwerking en het zorgen voor de kleine details door L'ChaimToLive
was hartverwarmend. Dank u uit naam van de overlevenden, mijzelf en de stichting
voor de zorg voor Holocaust overlevenden in Israël.
Een wasmachine is gedoneerd aan Stella Pritzkoff door "Bruggen
voor vrede" en werd gegeven door stichting L'ChaimToLife en de stichting voor
de zorg voor Holocaust overlevenden in Israël.
Vertaling van haar brief: Voor de gulle gevers! Veel dank voor de nieuwe machine.
Veel kracht gewenst om meer mensen te helpen. Stella"
Riki
Een brief van Timek:
Deze week kreeg ik een heel speciale brief van de immigratie authoriteiten in
Israël, die mij en mijn gezin een permanente residentie status gaven na
vele jaren van vragen om een status in Israël. De hoofd reden voor het
geven van de permanente residentie is vanwege ons werk in "L'ChaimToLife" voor
het ondersteunen van Shoa overlevenden. Zij zien dit als een significante contributie
aan de staat Israël.
Deze beslissing is een medaille en een erkenning van het heilige werk, door
de staat Israël.
Ik werk al vijf jaar met Daniël en Shuki. Dit fantastische team van L'ChaimToLife
en de Mechina's en vele shoa overlevenden. Het is een groot voorrecht voor me
om deel te zijn van L'ChaimToLife!
Dank aan de Almachtige, aan Daniël en Shuky, aan mijn vriend Victor die
de zorg voor mijn aanvraag op zich nam en de Israëlische authoriteiten,
die de uiteindelijke beslissing namen.
Afgelopen twee weken ben ik zonder de studenten op de regelmatige bezoeken bij
de overlevenden geweest in Katzrin en Ginosar. Zij drukten opnieuw hun grote
dank aan L'ChaimToLife uit voor de prachtige connecties met de Mechina studenten
door het gehele jaar en voor het voedsel en de extra financiële hulp.
Met vriendelijke groet,
Timek
Pardes Chana:
Rabbi Shachar wacht op de komst van de ooievaar juist deze dagen. Het is de
eerste keer dat hij zijn bezoek uitstelt. We wensen hem geluk en wachten geduldig
op hem.
Dit is ons nieuws deze week.
Mijn gelukwensen aan Timek voor de nieuwe status voor hem en zijn familie. Welkom
aan de boezem van de Israëlische land.
Rivka
21 juni 2013, Tammuz 12, 5773
Adoptie nieuwe overlevenden
Beste vrienden!
Allereerst wil ik iedereen bedanken die zijn/haar deelname heeft betuigt en
mijn familie heeft bemoedigd rond het overlijden van mijn vader. Na als individu
kennis te hebben gemaakt met ons gezondheids- en sociale systeem is het niet
gemakkelijk om ons te realiseren hoe hard en vervreemd ze zijn van hun werk.
Ik werd me bewust van de overweldigende moeilijkheden die een bejaarde man doormaakt,
door hen en de absolute krachteloosheid tegen het vervreemde systeem. Deze pijnlijke
ervaring vult mijn hart, meer dan ooit met de wetenschap hoe belangrijk ons
werk is. Het belang van gevoeligheid en humaniteit die wij als een vlag op ons
project met de overlevenden hebben gezet.
Ik voel meer dan ooit, wat een groot voorrecht de Almachtige ons heeft gegeven
om dit te mogen doen voor deze bijzondere groep mensen.. Nu begrijp ik veel
beter welk pijnlijk proces deze mensen doormaken als ze van de "gevestigde orde"
hulp nodig hebben. Ik begrijp en voel dat we op een hoger podium stappen als
we het belang van ons project voelen om een liefdevolle hand en innerlijk licht
te geven. De snelle actie en het voorbijgaan aan bureaucratie, het geven van
respect aan de mensen die al genoeg geleden hebben.
Door de jaren, waarin ik actief ben in L'Chaim To Life, vervult het me met vreugde
en geluk en een doel in mijn leven. Elke dag voel ik dat dit prachtige project
een gave van G'd is. Nu, na het verlies van mijn vader en de ervaring met mijn
moeder en mijn twee broers met de tragedie die "gevestigde orde" heet...groeit
mijn motivatie en de visie wordt groter en het vuur brandt in mijn borst om
meer mensen te helpen en er zijn nog velen meer. We moeten snel handelen, met
liefde en emotie.
Vorige week hebben we vier huizen gerenoveerd in Jeruzalem. Dit was een wonder!
Met de snelheid en efficiëntie van de aannemer, Abraham, Miki Slomon,
onze mensen in Jeruzalem en met de hulp van Yudit Setz van de Christelijk ambassade,
kregen we het voor elkaar om vier overlevenden een beter reden om te leven te
geven.
Ook is het werk aan het huis van Yossef Bunder afgerond, dat de Saksische groep
niet af had gekregen. Yossef belde en bedankte me onder tranen. Ook bij Shyndel
Salomon, een heel lieve overlevende, deden we een heel gecompliceerde installatie
in haar oude huis en we verfden de muren die klam en vies waren. Shyndel heeft
nu een reden voor een lach op haar gezicht en wij ook. Ze belde me en zei dat
het moeilijk te geloven is hoe goed ze behandeld is en wat een mooie nieuwe
installatie ze heeft gekregen.
Toen ze belden om me te bedanken moest ik samen met hen huilen, maar begreep
dan hun huilen niet alleen was vanwege de renovatie, maar vanwege de manier
waarop ze behandeld waren. Ik wil speciaal een Nederlandse donor bedanken die
speciaal voor dit doel geld gave en opnieuw ook Yudit Setz voor de bijzondere
samenwerking en de vrijgevigheid.
Meer details volgen in het rapport van deze week.
Riki Evron, Vrijwilligers coördinator in het Noorden, van de vereniging
van zorg voor Holocaust slachtoffers in Israël heeft me verteld over de
slechte situatie van de overlevenden in Haifa en hoe ze daar lijden. Ik besloot
om tien overlevenden daar te adopteren in Carmel City, de meest noodlijdende
mensen. We zijn al gestart met het geven van Airconditioners (zie haar
brief). We zullen doorgaan met de adoptie zo snel als er nieuwe studenten zullen
arriveren. Aan diegenen die hier iets voor voelen: Alstublieft helpt u ons hen
te helpen, om te zorgen voor wat ze nodig hebben en hun leven meer plezier te
geven in het laatste kwart van hun leven.
Een paar woorden over mijn vader. Deze woorden sprak ik op zijn graf en voor
de radio: "Mijn vader's nalatenschap was een man zonder filosofische ideëen
of grote woorden. Hij was bescheiden en eerlijk. Hij was leraar Hebreeuws voor
studenten uit het buitenland, Jood en niet-Jood en hij leerde hen de taal op
een fascinerende manier. Pas na zijn dood, komen wij, zijn familie, erachter
dat hij betrokken was in vele goede daden en hij sprak er nooit over. Daarenboven
ook de gelijkmatige trouw aan mijn moeder zal hem geven dat hij in de hemel
mag komen. Hij was een mens! Moge hij rust vinden voor zijn ziel.
Alle activiteiten van L'Chaim To Life dit jaar zullen ter gedachtenis aan hem
zijn: Volter Yossef Ben Shlomo.
De belangrijkste erfenis die ik van hem kreeg zijn menselijkheid, vriendschap,
wederzijdse hulp en "Heb je naaste lief als jezelf"
Daniël
Katzrin en Kirjat Shmona:
Deze week zeiden we vaarwel tegen de studenten die Kirjat Shmona en Katzrin bezochten. Ik kijk terug op dit jaar met een grote voldoening. We hadden een vruchtbaar jaar met de studenten van Mechina Mayan Baruch en Kfar Hanasi. In Mayan Baruch hadden we een vreugdevol "Vaarwel" feest samen met de studenten en de overlevenden van Kirjath Shmona. Alle overlevenden kwamen, behalve diegenen die heel erg ziek waren of in het ziekenhuis lagen. Dus we misten Klara, Nicolay, Ida en Ilja. De studenten verwelkomden de overlevenden met respect in de school en gaven hen een verfrissing en toonden warme gastvrijheid. Het was goed om te zien hoe de relaties gegroeid waren door dit laatste jaar.
Iedereen had de kans om hun liefde
naar de ander te uiten met een paar woorden van dank. Ik toonde een aantal plaatjes
van de hoogtepunten met goede herinneringen. De studenten legden uit aan de
overlevenden hoe zij voorbereid werden op hun diensttijd.
Bedankt briefjes van de studenten:
"Met een grote vreugde namen we deel aan het L'ChaimToLife programma in Kirjat
Shmona. Het is een prachtig project en we hebben er veel geleerd. Veel dank
aan Timek die ons ondersteude gedurende het hele jaar. Heel hartelijk dank!"
Daniëlle, Maya, Zoë en Adi van Mayan Baruch
"Het was een groot plezier voor ons om betrokken te zijn in het L'ChaimToLife
programma en de shoa overlevenden te bezoeken in Katzrin. Om met een paar van
hen relaties op te bouwen, hen echt te leren kennen, hun verhalen, de lach op
hun gezichten te zien. Het was echt heel speciaal. Dank jullie wel! Avinoam
, voor de studenten van Kfar Hanasi.
Shaul, een van de shoa overlevenden in Katzrin bood de studenten
een slaapplaats voor overnachting of te rusten of een douche, wanneer ze (langs)komen
als soldaten.
Elk jaar maken de studenten een groot verschil in de levens van de shoa overlevenden
en de studenten winnen veel door het project aan ervaring en kennis.
Veel dank aan alle donoren die dit project mogelijk maken!
Shalom, Timek.
Pardes Chana:
Twee dagen geleden kwam Rabbi Shachar helemaal alleen en bracht voorraden mee
voor de overlevenden en gaf ieder van hen zijn aandacht, voor een korte tijd.
Hier is zijn nieuws:
Aliza werd opgenomen in het ziekenhuis vanwege hartproblemen.
We wensen haar spoedige thuiskomst toe.
Ester is na de hartaanval die ze had niet meer naar haar huis
gekomen, maar woont nu bij haar dochter in. Deze keer kwam Shachar's bezoek
haar slecht uit, maar zei tegen me dat ze hem echt mist en vraagt of hij zijn
volgende bezoek wel komt brengen?
Klara klaagt over
haar Parkinson, maar ze houdt van de jongens en heeft dit via Rabbi Shachar
aan de jongens laten vertellen en laten vragen of ze de Kippa's gebruiken die
ze kortgeleden voor hen gekocht heeft.
Roth had een heel goede vriend van L'ChaimToLife die haar kwam
bezoeken: Dalit, die haar kent en haar persoonlijkheid heel erg waardeert. Zij
beiden genoten van hun ontmoeting.
Rachmil was twee dagen ziek en zat vast in huis, helemaal alleen.
Hij was zo blij met ons bezoek dat hij "een tafel met lekkers opende" om met
ons te eten. We kwamen precies op het juiste moment.
Het nieuwe echtpaar wat we geadopteerd hebben heet de familie
Boaron. Ze ontvingen ons op het balkon en we ontmoetten hun
kleinzoon, die soldaat is, maar bij hen woont en probeert te helpen.
Benyamin had een
staaroperatie in een van zijn ogen en het lijkt succesvol te zijn. Hij kan nu
veel beter zien.
Zipora heeft haar gescheiden dochter met haar twee kleinkinderen.
Ze zegt dat het heel vermoeiend is op haar leeftijd om kinderen groot te brengen.
Het is de eerste keer dat ik haar hoor klagen. Ze is heel dankbaar voor de pakketten
die we haar brengen.
Chaya is gezond en verrast Rabbi Shachar met een jurk voor
zijn dochter. Hij zegt dat hij zich een beetje deel voelt van dit gezin.
Dit is ons nieuws. Veel dank aan Rabbi Shachar en Stichting "L'ChaimToLife"
voor het voorrecht dat we hebben door de bezoeken en de hulp die we krijgen
wanneer het nodig is.
Rivka
Haifa:
Afgelopen maand zijn we een vruchtbare samenwerking gestart met het geven van
airconditioners voor de hete dagen van de zomer. Stichting L'ChaimToLife geeft
deze aan de noodlijdende overlevenden. De eerste installatie is al uitgevoerd.
Dank jullie wel voor jullie veelbetekende hulp!
We hopen op een succesvolle samenwerking met 10 van onze overlevenden
Met vriendelijke groet,
Riki
Vrijwilligers coördinator/Noorden/ De stichting voor de hulp aan Holocaust
slachtoffers in Israël.
Beste Riki! We beschouwen je als een goede partner en wensen op deze manier
door te gaan. Dank je wel voor de goede samenwerking.
(het einde van een jaar)
6 juni 2013, Sievan 28, 5773
Daniel:
Dit werd geschreven voor mijn vader overleed op de 27e Sievan, 5773
Beste vrienden!
We leven in een periode die veel mensen aanvoelen als fysiek vreemd. Ziekenhuizen
zijn vol met zieke mensen enwe realiseren ons dat Gezondheid niet langer een
veilig onderwerp is. Problemen met voedselvertering, stress, kanker, hartaanvallen,
diabetes, ongewone bloeddruk en veel andere kwalen die in ons leven meer dan
ooit voorkomen.
Hoe kan ik dit uitleggen? Hier is mijn zienswijze, voortkomend uit onze Torah;
aan ons gegeven over wat zal gebeuren op de Dag van het Oordeel.
We zijn midden in een tijd waarin de vernietiging van het oude heet van de naald
is en we ervaren apocalyptische veranderingen. We zien het met onze ogen en
voelen het in ons lichaam, in alle zaken. Volgens de Joodse traditie is alles
wat we aan de buitenkant voelen, deel van ons binnenste. De manier waarop we
de huidige situatie tot ons moeten nemen is heel verschillend van die in het
verleden. We moeten ons bewustzijn verruimen naar een nieuwe
geest die door de wolken breekt, vanuit de hemel naar de aarde, langzaam naar
ons leven.
Allereerst en dat moet gezegd worden: de trend en de wind zijn positief. Aan
het bouwen van een nieuw bewustzijn in onszelf, vraagt om vernietiging van een
oud (bekend) patroon van leven. Deze veranderingen kunnen extreem zijn en varieren
van persoon tot persoon. Er zijn nieuwe antwoorden nodig, nieuwe evaluaties,
zelf-onderzoek op dagelijkse basis, nieuwe bereidheid om oude (bekende) geuren
en oud mos in ons bestaan weg te werken (af zien te komen van oude gewoonten,
die ons nu al alleen maar meer in de weg staan dan dat ze goed voor ons innerlijk
leven zijn).
Als ik praat met mensen hoor ik vaak dat het eten wat we elke dag eten, meestal
niet gekwalificeerd is als goed voedsel, soms is het verrot. Dat geldt voor
groenten en fruit. De reden is duidelijk: de voedselindustrie gaat er niet meer
van uit dat je met liefde en respect met landbouwproducten omgaat, maar gaat
voor de grote hoeveelheden. Alle pijlen zijn gericht op winst- en verlies draaien.
Er is geen respect voor het leven in terug te vinden. Als we voedsel bereiden
en we zijn er met onze gedachten niet bij, geven we niet al onze aandacht aan
het eten wat we klaarmaken. Het resultaat is terug te vinden in de smaak en
de kwaliteit. Het moet met liefde gedaan worden, op moreel gefundeerde basis.
Ik praatte met een Filipijnse mevrouw die mijn 89-jarige vader begeleidde in
het ziekenhuis. Deze goede vrouw zei tegen mij: “Alles wat ik zie is dat
doktoren en verpleegkundigen heel erg technisch zijn, maar ze hebben geen oog
voor de mens die in het ziekenhuisbed ligt, vlak voor hun ogen. Ze hebben geen
liefde voor de mens waar ze voor zorgen”. Dit zijn de openbare ziekenhuizen.
Soms ontmoet je een engel, die loopt op twee voeten. In elke overheids-
en regerings welzijnsorganisatie, Voedsel- en geneesmiddelen-industrie,
gaat het momenteel alleen maar om – winst draaien ! Er is geen liefde
meer voor de mens als mens. Dit is herkenbaar in heel veel gebieden van onze
huidige maatschappij en in ons (persoonlijke) leven. Een ieder van ons moet
zelf gaan ontdekken hoe dit in ons eigen leven gestalte moet gaan krijgen (om
het anders te doen)? Het doen van de afwas, een salade bereiden of mensen (die
hulp nodig hebben) helpen met datgene waar ze een probleem mee hebben. De grote
vraag is, hoe we dat doen? Doen we dat met de volle aandacht en liefde? Met
aandacht voor ons eigen lichaam, dat we hebben gekregen van de Almachtige! We
moeten luisteren naar de signalen van ons eigen lichaam. Soms zijn er gelegenheden
en situaties die buiten onze begrip liggen en remt ziekte ons af.
Wij zijn in de stichting “L'Chaim To Life” in omstandigheden, waar
ik me erg gelukkig mee voel. Alles wat terugkomt aan reacties van mensen, spreekt
van warmte en 'oog hebben voor'. Het is niet technisch, maar gevuld met empathie,
liefde en zorg. Meer dan ooit, in het licht van de uitdagingen, hebben we behoefte
aan meer liefde, meer menselijkheid. Dit kan allemaal gerealiseerd worden als
we denken aan onze wortels: de liefde voor de G-d van Israel en Zijn liefde
voor ons. In alles wat we hier in 'onze' wereld doen, zal G-d met ons
samen doen. We zullen gezegend worden als we doorgaan op deze weg, maar het
omgekeerde is ook waar. De Hemel wacht op onze reacties; zullen we hier op aarde
goed doen? Het is een verantwoordelijkheid die een ieder van ons draagt voor
het eigen stukje land wat ons toevertrouwd is door G'd.
Zegen,
Daniel
Pardes Chana:
Er zijn momenten dat we onze jongeren de verfijning en zuiverheid (ed: in het
leren ervaren en zien van de speciale dingen in het dagelijkse leven) moeten
aangeven, omdat sommige momenten heel 'gewoontjes zijn, maar niet uitdagend'!
Zoals u weet hadden we een fantastische groep jongelui met veel hoogstaande
kwaliteiten, die in staat zijn gebleken zijn onze overlevenden veel vreugde
en geluk te brengen.
We hebben een evenement met hen en de overlevenden georganiseerd, de jongens
en wat gasten, die ons werk kennen en koesteren. Ik heb het project geïntroduceert
aan onze gasten en Daniël is doorgegaan op de bezoeken van L'Chaim To Life
aan onze ouderen. We hebben de groeten gekregen van representanten van de Gemeenteraad
uit Pardes Chana. Eliza Danielzon, vertelde ons haar verhaal als Libanese vluchteling
uit Libië.
Marti Wizel sprak namens de jongens, hoe speciaal deze ervaring voor hem was
geweest. Miri speelde geweldig mooi klarinet en speelde mee met haar Maestro
Giora Faidman, degene die de klezmer muziek opnieuw geïntroduceerd heeft
in Israel en de wereld. We luisterden geboeid naar hen.
Rabbi Shachar speelde op zijn gitaar en David op zijn viool en vertelde Chassidische
verhalen. We eindigden de ceremonie door rabbi Shachar en zijn jongens een certificaat
en waardering te overhandigen en met de vier spelers... en twee zangers
uit onze eigen mensen: Benyamin en Avraham..
We hopen op een soortgelijke groep jonge mensen, als we dit jaar hadden. Marti,
David en Yehuda gaan nog een jaar studeren. Yackov gaat in militaire dienst
en rabbi Shachar gaat studeren.
Ik wens u alle goeds toe, u allemaal met een goed hart. We geloven in u.
Rivka
Daniel die het evenement opende met een speech.
Rabbi Shachar (gitaar) en David (viool).
V .l.n.r.: Miri, Rabbi Shachar, Benyamin en Meastro Giora Friedman
Miri speelt op de klarinet.
Rivka deelde de certificaten van waardering uit aan de studenten.
Aliza vertelt haar verhaal.
V.r.n.l.: Rivka, Benyamin, Yarden, Rachmil, Marti en Yaacov.
Ginosar:
Gisteren hadden we een afscheidsfeestje in Ginosar met de studenten uit Mechina
Meitzar en we hebben weer een prachig jaar afgesloten met fantastische sterke
vriendschappen tussen studenten en overlevenden.Sommige van de studenten hebben
beloofd om contact te houden volgend jaar.
Dit betekent iets heel speciaals. Ik heb studenten gezien die hun overlevenden
op hun verjaardag nog steeds kaarten toezenden nadat het jaar afgelopen is enbellen
en nog steeds af en toe de bezoeken, wanneer het mogelijk was. Steeds meer studenten
blijven een deel van het leven van een overlevende.
Voor de studenten was het niet makkelijk afscheid te nemen. Vrijwillig
werken voor dit 'L'ChaimToLife' project is het beste van alle vrijwilligerswerk-programma's
die er zijn in de Mechina. De shoa-overlevenden kunnen niet wachten tot het
nieuwe seizoen start met nieuwe studenten.
Tot die tijd doen Brigitte en ik en mogelijk een aantal andere vrijwilligers
de bezoeken.
Brigitte heeft een mooie collage gemaakt van foto's uit Meitzar. Timek en Brigitte
geven ook elke student een centificaat met een bedankje erop namens stichting
L'ChaimToLife die het project mogelijk gemaakt heeft..
Ortal and Noam: We hebben enorm genoten om Zahi te ontmoeten.
Elke week kunnen we niet wachten om haar weer te zien. Elke keer horen we facineredne
verhalen en leren we zahi beter kennen. We genieten van elke minuut met haar.
Noam Bar Yael and Ev:".het is een geweldige ervaring"!
In Beit Savion: Amit praat met Avi. Ze genieten beide van de wekelijkse bezoeken.
Zahi, Ortal en Noam
Chava, Noam, Yael en Eve op bezoek bij Genja
Alle studenten met de overlevenden die de studenten dit jaar bezocht hebben.
Herrinneringen aan het jaar 2013 (5773)
Katzrin:
Zo snel als ik Shlomo ontmoet, gaat hij zitten en deelt
zijn verhaal. Willy is zo dankbaar om mij te zien. Hij
kan niet wachten tot ik hem weer eens bezoek. Zijn lichaam is sterk maar hij
lijdt aan hevige pijn en in zijn hoofd is hij wat verward.
Rosa is een engel. Ze springt van haar stoel als we eraan komen.
Een stevige omhelzing ontkom ik dan niet aan ...
Shalom, Timek
P.S. Daniël wil graag iedereen bedanken die zijn (of haar) medeleven
getoond heeft met het overlijden van zijn vader.
Rivka
27 mei 2013, Sivan 18, 5773
Beste vrienden!
Ik ben zojuist terug gekomen van een gezegende toer door Nederland en ik wil
al onze vrienden bedanken, voornamelijk onze vrienden van "L'ChaimToLife" in
Nederland: Lammie, Maria, Jennie, Margo, Helen, Angelique, Marianne en andere
goede betrokken mensen. Ik voelde dat de mensen ons begrijpen en koppelen aan
onze visie die we "L'ChaimToLife" noemen en op deze manier, vol goede wil en
licht, zijn we in de harten van allen die met ons zijn.
Ik wil Lammie groeten uit Meppel (Nederland) die met haar resoluutheid en volharding
een prachtige winkel heeft gebouwd en alles wat dit opbrengt wordt aan "L'ChaimTo
Life" in Israël geschonken (voor onze overlevenden).
Ik was heel blij om de mensen te ontmoeten die houden van ons project en het
koesteren en het unieke karakter erkennen, de snelle en efficiënte manier
om dingen voor elkaar te krijgen.
Ik was ook blij om iemand te ontmoeten die op de leeftijd van 83 zijn innerlijk
thuis vond als een Jood na vele jaren van zoeken naar zijn identiteit.
Ik was blij om de vrijgevige mensen te vinden die vrijwillig geven, dag en nacht,
uit hun hart aan Stichting "L'ChaimToLife"
Jullie zijn echte vrienden en verdienen het om gezegend te worden!
Deze dagen nemen we afscheid van de studenten van de Mechina's. Dit jaar was
een heel succesvol jaar, met zijn kracht van doorzettingsvermogen en het geven
van hun harten. Het is geweldig om te zien dat Amerikaanse jongens, geleid door
Rabbi Shachar, op Aliyah komen. Allemaal! Op drie Juni komen we bij elkaar om
hen te eren, omdat ze zo toegewijd zijn en vreugde brengen, zingen en spelen
met hun harten. Ook de studenten uit Maytzar in Ginosar, Maayan Baruch in Kirjat
Shmona, Kfar Hanasie in Katzrin. We kunnen in ons boek een speciaal jaar bijschrijven.
Nu moeten we doorgaan met de uitdagingen, die niet eenvoudig zijn. Overlevenden
worden oud en hun noden groter.
We beginnen dezer dagen in Kirjat Shmona om nog vier families te leren kennen.
De vruchtbare resultaten in de jonge generatie geeft ons sterke redenen om door
te gaan op onze manier. Vanwege JULLIE, onze vrienden uit Nederland,Noorwegen,
Yodit (Christelijke Ambassade), goede joodse mensen van over de gehele wereld,
de familie Lewis (eigenaren van de Isrotel hotels), vrienden in Singapore, Zweden,
USA, Griekenland en meer. Veel dank, op de gezamenlijke weg gaan we door, samen.
Als laatste: de zomer komt eraan en we hebben meer airconditioning nodig voor
de behoeftige overlevenden.
Ik wil jullie danken voor alle hulp.
G'd zal julllie allemaal zegenen.
Daniël
Kirjat Shmona:
We hadden een goede tijd samen: studenten en overlevenden: Rina, Klara
en Anatholy. We deelden de voedselpakketten uit aan alle overlevenden
in Kirjat Shmona. Studenten van alle Mechina's zijn nu op een rondreis en ze
zullen me nog maar een paar keer begeleiden voordat ze hun studies afhebben
en hun diensttijd start.
Rina, Shaket, Maya en Klara
Vandaag heb ik drie nieuwe Shoa overlevenden
kunnen bezoeken in Kirjat Shmona, die "L'Chaim To Life" op geregelde basis zal
adopteren. Hier is een kort woord over ieder van hen:
Eliahu: geboren in 1941 in Tripoli en zijn gezin kwam op Aliyah
in 1949. Hij was een baby gedurende de oorlog. Zijn vader zat in een werkkamp.
Als een baby in die tijd, viel hij uit de handen van zijn moeder van de trap
en dit heeft zijn hele leven effect op hem gehad. In die tijd was er geen behandeling
beschikbaar. Eliahu diende in het leger van 1959-1961 en trouwde in 1964. Hij
verhuisde naar Kirjat Shmona vanuit Beersheba met zes kinderen. Nu heeft hij
15 kleinkinderen.
Saada is geboren in Tunis aan het eind van de oorlog in '45.
Zij is het jongste kind van het gezin en herinnert zich niet veel van de oorlog.
Haar familie kwam op Aliyah in 1956 en werd geplaatst in Beersheba. Vandaag
is ze het enige lid van het gezin dat nog in leven is. Haar man Rachamim is
ook een Shoa-overlevende uit Tunis. Saada vertelde me dat hij door veel meer
moeilijkheden is gegaan gedurende de oorlog dan zij. Ik heb Rachamim nog niet
ontmoet om zijn levensverhaal te horen. Dat komt volgende keer. Ze kregen drie
kinderen. Een van hen woont dichterbij, de anderen ver weg.
Fanya is geboren in Minsk en was een klein meisje van 4 jaar
toen haar familie vluchtte voor de nazies. Toen het bericht kwam dat de nazies
Wit-Rusland zouden bezetten, verhuisden veel Joodse gezinnen binnen drie dagen
naar het zuiden naar de Oekraïne.
Fanya's gezin was in een trein toen de bombardementen startten. Haar broer en
zus werden gedood voor haar ogen. Haar ouders namen haar en vluchtten naar het
oosten.
Shalom Timek .
Ginosar:
Noah uit Maytzar schreef ons: "Onze bezoeken bij Eliram zijn
een prachtige ervaring voor ons. We zijn geaccepteerd moet open armen en veel
liefde. We weten dat onze tijd samen heel betekenisvol is, wat beide zijden
heel erg blij maakt. We zijn heel dankbaar voor de mogelijkheid om deel te zijn
aan het "L'ChaimToLife" project."
Maya was vorig jaar
een student in Maytzar en ze schreef ons een brief over Zenya, die zij bezocht
en twee maanden geleden overleed: "Al onze levens in dit land zijn het bewijs.
Het is duidelijk dat we niets vergeten hebben, maar we hebben veel geleerd"
(Generaal Igal Alon). Lieve Zenya! Deze woorden van Igal Alon, een van
de oprichters van de kibboets Ginosar, ik wens je vaarwel. Misschien kunnen
deze woorden mijn gevoelens duidelijk maken, die zich moeilijk door betere woorden
laten vertellen: Ik zal het nooit vergeten en ik heb veel gestudeerd. Dank u
voor alles wat u aan de kibboets, uw gezin en aan uw land gegeven hebt. Ondanks
de moeilijkheden in uw leven, kindertijd in de schaduw van de Holocaust, moeite
en verlies, ben je nooit gestopt met geven. En ik studeerde over het oude
en goede Israël, over geven en liefde. En zelfs onze ontmoetingen, die
maar een paar uur per week waren, Ik zal uw zachte handen niet vergeten die
de klitten uit mijn haar haalden. Uw zachte gezicht, schijnend met een groot
licht... en ik leerde veel.... ! Dat uw gedachtenis gezegend mag zijn."
Noa
P.S. Zoals u weet is de Syrische grens niet zo rustig en we zijn niet zeker
van wat daar gaat gebeuren. We bidden voor een vredige zomer.
Pardes Chana:
Rabbi. Shachar kwam met de jongens met fruit en groente. Onze overlevende houden
veel van hen. Hier is wat Marti schreef: "Vandaag in de vroege middag bezocht
ik Chaya omdat ze haar verjaardag (ongeveer twee weken geleden)
vierde bracht ik haar een vis. Ik heb haar nog nooit zo blij gezien als ze vandaag
was. Wat ik dit jaar leerde over Chaya is dat, zelfs als ze klaagt als we daar
zijn, ze waardeert wat ze heeft.
Ik was ook bij Aliza. Zoals altijd is het bij Aliza leuk
vanwege haar optimistische houding en de interessante verhalen die ze met ons
deelt. Vandaag was een speciale dag, omdat we haar een kleine electrische scooter
gaven en met de hulp van G'd zal ze die gebruiken.
Chaya die de vis bereidt die ze gekregen heeft voor haar verjaardag.
Een stralende Chaya!
De scooter die aangekocht is met geld afkomstig uit giften.
David en Klara
Ik ontmoette ook een nieuw echtpaar. Het was heel moeilijk om naar de moeilijkheden
in hun leven te luisteren, maar ik zag wat ons bezoek met hen deed. Ook toen
rabbi Shachar een korte Torah-uitleg gaf, zag ik dat Abraham
begon te huilen.
Als laatste wil ik nog wat toevoegen wat ons gebeurde een paar bezoeken terug.
We bezochten Rachmil in de Seniorenclub (Moadon) dat hij bezoekt
en omdat wij er heen gingen was hij zo blij als ik nog geen van de Holocaust
overlevenden gezien heb. Dit was omdat wij kwamen om te zingen en dansen met
hem. De anderen bij Moadon vroegen ons om elke week terug te komen. Hij wilde
ons echt laten zien aan al zijn vrienden en iedereen bij Moadon. Dit was heel
speciaal.
Marty Weisel (Mechina Keshet)
Shalom uit het noorden.
9 mei 2013, Ijar 29, 5773
Beste vrienden!
Hier is een kort rapport van ons werk deze week. Daniël is op bezoek in
Nederland en we wensen hem een succesvolle reis.
Kiryat Shmona:
Ik (Timek) bezocht Klara met de studenten. Ze genoten van Klara's
gastvrijheid. We keken door de foto's en de video's die ik gemaakt heb gedurende
dit jaar over het project. Hele goede herinneringen kwamen boven terwijl ze
de plaatjes zagen en het deed ons terugdenken aan een aantal belevenissen die
we samen hadden.
Klara die bezocht word door Jacob.
Katzrin:
Avinoam en Eitan bezochten hun vriend: Katz.
Ze speelden samen spelletjes en praatten over het verleden. Katz voelt zich
heel eenzaam en de bezoeken maken zijn dag goed. Ma'ayan en Raz
hebben Sara bezocht. Sara houdt veel van de studenten. Ook
zij voelt zicht heel eenzaam thuis. Ze praatten over politiek en de toekomst
van de studenten. Ma'ayan: Sara is een heel bijzondere vrouw. Ik zal haar heel
erg missen als we het L'ChaimToLife project moeten verlaten. Met Willy
hebben we een stuk gewandeld en gepraat over zijn dagelijks leven. Willy's wereld
wordt steeds kleiner en kleiner. Rosa had een hele goede bui
en we verrasten haar met ons bezoek. Rosa is een engel.
Ginosar:
Vorige week had Moshe een verjaardagskaart ontvangen van de studenten van vorig
jaar. Hij was er heel erg blij mee. De studenten doen een heel goed werk in
Ginosar. Bijna iedere week brengen ze kwaliteits-tijd door met de overlevenden:
Izik, Eliram, Rivka, Moshe, Gava en anderen.
Marti met Chaya.
De studenten die heel veel plezier hebben met Benyamin.
Rachmil met bezoek, op een warme zonnige
dag.
Shalom Timek
Pardes Chana:
Rabbi Shachar kwam met Marti, Yehuda en Yaakov. Ze bezochten
onze overlevenden en hoorden het verhaal van Aliza en hier
is wat Yehuda erover schreef: "We gingen naar haar huis en werden binnengelaten
met veel enthousiasme. Ze vertelde ons dat ze uit Tripoli (de hoofdstad van
Libië) kwam en de noord Afrikaanse holocaust helemaal had meegemaakt. Ze
was nog maar negen jaar toen ze uit haar huis gerukt werd. Gelukkig bleef ze
samen met haar familie, maar ze leden allemaal verschrikkellijk in de kampen.
Ze heeft ondanks deze ervaringen toch een heel leven achter de rug. Ze
heeft 15 kleinkinderen en een grote glimlach op haar gezicht. Ze is over de
verschrikkingen van de Shoah heen gekomen."
De jongens gaan hun werk met ons afronden aan het einde van de maand. Een deel van hen maakt zich klaar voor militaire dienst en een deel gaat op zomervakantie naar hun ouders. We plannen een afscheidsbijeenkomst voor ze om onze dank te uiten naar hen en naar de stichting L'ChaimToLife, die ons (al weer) 8 jaar geadopteerd heeft. De jongens komen allemaal op Aliya naar Israël.
Marti, Yehuda en Yaakov met Aliza in hun midden
Dit is ons nieuws voor deze keer.
Onze beste wensen aan jullie allemaal, onze vrienden.
Rivka
25 april 2013, Iyar 15, 5773
Beste vrienden!
We hebben het eerste bezoek na de feestdagen gebracht aan Ruth met Rabbi Shachar, Yarde, Yackov en Marti. We wisten dat Roth haar verjaardag op deze dag vierde en brachten haar een bloempot, die haar tranen tot tranen toe roerde (kijk naar haar glimmende gezicht op de foto's), ze zegende hen en het maakte haar heel blij. Natuurlijk zongen ze voor haar en feliciteerden haar en het was haar speciale gebeurtenis op deze dag.
Ook ontmoetten ze Alize, een nieuwe overlevende uit Tunis.
We kennen haar volledige verhaal nog niet. Ze kwam met ons mee naar de herdenkingsdag
en wilde haar verhaal vertellen, maar we konden haar niet de kans geven vanwege
het volle programma die dag.
Klara viel op haar gezicht en zat onder de blauwe plekken op haar gezicht
en kon niet mee naar de herdenkingsdag. Ze voelt zich niet heel goed en is zich
bewust van haar zwakke gezondheid, maar houdt er zo van de jongens te ontmoeten
en wil ze elke keer wat geven.. Dit keer gaf ze hen witte kippa's zoals u op
de foto's kunt zien.
Marty, Yacov, Yarden and Rabbi Shachar
Rachmil verraste ons met eenvan zijn zelf gemaakte schilderijen
aan het echtpaar uit Nederland die hem adopteerde en hem regelmatig een brief
sturen en de enigen zijn die zijn verjaardag onthouden. Hij waardeerd hun contact
op een bijzonder manier en stuurt ze zelfs een brief terug.
Zippora wilde heel graag met ons praten en was heel erg open.
Dat is een grote stap voor haar.
Benyamin gaat goed en is blij.
Chaya voelde zich niet erg lekker, maar was volverwachting
de jongens weer te zien.
Tot zover ons nieuws uit Pardes Chana.
Rivka
Kiryat Shmona:
De studenten houden van het vrijwilligerswerk in Kiryat Shmona.
Anatoly vecht met een erg serieusgezondheidsprobleem en zal binnenkort
een operatie ondergaan.
Anatoly, rechts op de foto. Naast hem zit zijn vrouw Larissa
Tamara herstelt van
een erg moeilijke operatie en haar zoon uit Bulgarije is overgekomen om haar
te helpen.
Nicolai viel voor de tweede keer in een paar weken en brak
zijn been opnieuw. Nu is hij opnieuw gerevalideerd en is thuisgekomen maar is
nog erg zwak. Ook Ina is erg ziek. De studenten maakten het
kleine tuintje schoon en dit maakte haar heel blij.
Zoals u kunt zien gaan we door een moeilijke periodemet onze mensen in Kiriat
Shmona. De mensen worden ouder en zwakker en de resultaten ziet u in onsrapport.
De studenten hebben zoveel geduld en invoelingsvermogen en proberen zoveel als
ze kunnen de overlevenden te helpen.
Alexandra is een nieuwe vrijwiligster die begonnen is onze
groep in Kiryat Shmona te helpen.
Katzrin:
Ik stelde Rosa voor aan onze nieuwe vrijwilliger Shimrit. Zij zal Rosa helpen, speciaal gedurende de dag uren wanneer ze er alleen is. Sara is erg na aan het hart van de meisjes en ze kunnen de hele dag bij haar doorbrengen.
Willies lichaam is sterk, maar zijn geest is er zwak en hij wil
eigenlijk sterven. Zijn goede vriend Gilad, kon niet komen omdat hij naar het
leger is voor de voorbereiding van zijn diensttijd. Ik nam hem mee voor
een korte rit in mijn auto en dat maakte hem vrolijker en hij vergat zijn zorgen.
Ook Shaul,Shlomo en Katz genoten van het bezoek van de jongens en kijken elke week uit naar hun komst om hen weer te zien. Ginosar:
Izik, Eli-Ram, Zelma, Chava, Avi, Rivka en Moshe wachten
elke week op de studenten. De bezoeken zijn voor hen een hele bemoediging. De
studenten zijn toegewijd en erg close met hen. Hier een kleine notitie van
Amit,een van de studenten: "Shalom! Mijn naam is Amit van de voorbereidings
Academie Mechina in Mytzar. Elke maandagmiddag ontmoeten we over
levenden uit Ginosar. Spreken en horen hun levensverhaal. Spreken met hen over
gebeurtenissen in het land. Ik bezocht Genia (die recent is overleden). Voor
mij was het een prachtige ervaring haar te leren kennen en het afscheid nemen
van haar was een zwareervaring. Vrijwilligerswerk in de kibboets is betekenisvol,
uniek en interressant. Ik ben erg dankbaar voor deze gelegenheid en het zal
me bijblijven overal en bij alles wat ik ga doen in de toekomst."
Mijn zegen en groeten uit het Noorden,
Timek
28 februari 2013, Adar 18, 5773
Beste vrienden,
Dank G-d, we hebben de Poeriemvieringen (met veel activiteiten) afgesloten.
We hebben vreugde kunnen brengen bij eenzame mensen die deze bries van zachte
wind van vreugde nodig hadden.
Deze dagen zijn we weer begonnen met
onze normale regelmatige bezoeken. Maar je kunt dit niet 'regelmatig'
noemen. Elk bezoek brengt met zich mee dat er een vonk overslaat van het innerlijke
van deze mensen. Dit is de kracht van een goede connectie, het bouwen van vertrouwen,
hart tot art-gevoelens. Dit is de essentie en het geheim van ons succes in dit
project. Lang durende contacten die dieper worden en begrip verbeteren,
door het observeren van de innerlijke kracht en moed van deze Holocaust-Overwinnaars
(de overlevenden). Deze connectie brengt als een kettingreactie een 'kruisbestuiving'
aan innerlijke schatten teweeg bij de vrijwilligers, door de communicatie die
op gang komt.
We beginnen met het plannen van de volgende vakantie die in maart gehouden zal
worden: het is de vakantie van de vrijheid: Pesach. We moeten veel pakketten
voorbereiden voor Kamcha Depascha, om aan onze winnende overlevenden te kunnen
geven, zodat ze de mogelijkheid hebben een gelukkig en koosjere vakantie te
vieren. Om dit te kunnen doen, hebben we gulle donaties nodig van van u mijn
vrienden wereldwijd en in Israël. De plaatsen van Noord naar Zuid zullen
we bereiken zoals we elk jaar doen, om de vakantie van onze overlevenden zo
'rijk' mogelijk te maken als dat we mogelijk kunnen maken.
Ik wil u graag informeren over een speciaal evenement dat L'Chaim to life wil
organiseren op 8 april a.s. Dit is 'Memorial day for the Shoah and heroism'
('Herdenkingsdag voor de Shoa en de heldhaftigen in de strijd'). Dit evenement
willen we organiseren in de 'Tuinen van Ramat Hanadiv' (Zichron Jackov) met
onze overwinnende overlevenden en met alle vrijwilligers uit het hele
land.
De belangrijkste ceremonie zal specifiek betrekking hebben op heldenmoed
en overwinning tijdens de Holocaust tragedie. Overlevenden vertellen ons hun
heroïsche verhaal en hoe hun innerlijke apartgezette geest, toegekend als
gift van de G-d van Israël, hen gered heeft uit de hel die ze
doorstaan hebben. Dezelfde geest van Abraham, en dan Yehosuah Ben Noon, Moshe
Rabyinu, David de koning en vele anderen. Degenen die weigerden om te buigen
in de winden van de tijd. Hun geloof was sterk en solide. In deze geest willen
we deze dag beleven. De moed en het eeuwige, bestaande in het hart van iedere
Joodse ziel. Wanneer het nodig is, zal het innerlijke in hen gezien worden.
Ook voor dit evenement hebben we donaties nodig; met name om het transport van
overlevenden en studenten over heel het land te organiseren en wat drankjes
te kunnen serveren.
Ik wil opnieuw, mijn oprechte dank uitspreken naar onze vrienden uit Holland,
Noorwegen, Finland, Duitsland, Zweden, Singapore en andere plaatsen en onze
goede vrienden in Israël: Yudit, van de Christian Embassy, Nils, Riki en
Esti van de Stichting ten behoeve van de slachtoffers van de Holocaust in Israël,
die samenwerken met ons in de geest van "L'Chaim" door het omzeilen van bureaucratie,
ten behoeve van de overlevenden.
Ik dank u voor uw langdurige vriendschap en volharding, die ons in staat stellen
dit heilige werk te doen.
Mijn allerbeste wensen,
Daniel
Gisteren (22 februari) is Genja overleden. De begrafenis zal vandaag om 13.00
uur zijn (bij het vertalen van dit stuk reeds geschiedt).
Winni en ik zullen hierbij aanwezig zijn.
Genja is een overlevende van de Shoa uit Litvia. Ze is overleden op 91-jarige
leeftijd. Genja was een heel zachtmoedige en vriendelijke dame. Winnie
heeft meer als vijf jaar voor haar gezorgd. Sinds de studenten van de Mechina
van Meitzar haar wekelijks begonnen te bezoeken (nu drie jaar geleden) merkten
wij dat ze daar intens van genoot.
In het afgelopen jaar is Genja steeds zwakker en zwakker geworden en had ze
voortdurende zorg nodig, 24 uur per dag. In de afgelopen week had ze problemen
met haar stoelgang. Twee dagen geleden bracht haar zoon haar naar het ziekenhuis,
omdat ze zich niet goed voelde. Genja is overleden aan longembolie.
Ik weet dat diegenen die Genja kenden, haar verschrikkelijk zullen gaan missen.
Genja uit Ginosar
En, het leven gaat door:
Poeriem: een vreugdevol feest in Israel, dat ons herinnert aan de periode van
bevrijding in een sfeer van verschrikkelijke verdrukking ten opzichte van het
Joodse volk. Voor de Shoa-overlevenden die de jaren 1940-1945 overleefden, is
Poeriem een teken van leven.
We hebben Poeriem gevierd in Kiryat Shmona, samen met de Shoa-overlevenden en
de studenten van de mechina. Daniel bemoedigde ons met enkele woorden
die een gevoelige snaar raakten, uit de Tenach. We hebben een goede tijd
gehad, waarin we samen gepraat, gezongen en gedanst hebben. Deze
eenvoudige bijeenkomst heeft ons samengebracht; jong en oud tesamen. Een ieder
van ons heeft de liefde en de warme gevoelens ervaren in de groep (zie de foto's).
Poeriem in Kiryat Shmona, Daniel die bemoedigende woorden spreekt
Anatoly, een vrijwilligster, Israel en Rina
In Katzrin, bezochten wij de Shoa overlevenden in hun huizen en gaven hen Purimpresentjes
volgens de joodse traditie. U ziet de vreugde op het gezicht
van Rosa, Willy en Jafim
en anderen. Yotam spant zich in voor een bezoek aan Willy elke week. Yotam is
een van de zeer dappere leerlingen van de Mechina Kfar Hanassi die de diepte
van het "L'Chaim-to-life" project begrijpt en handelt overeenkomstig het richtsnoer
van zijn hart.
Rosa met Naama
Jafim en Timek
Willy en Yotam
Shalom,
Timek
Tiberias:
Samen met Corné (een vriend van L'chaim van Holland), heb ik Fanja in Tiberias
bezocht. Elk bezoek, is een aanmoediging voor haar en haar echtgenoot Alec.
Fanja heeft bloedarmoede en moet regelmatig worden gecontroleerd en behandeld
aan de hand van de resultaten van de controle. Het is moeilijk voor Fanja om
haar huis uit te komen, vanwege de vele traptreden. Ze heeft gevraagd
aan het personeel van het laboratorium of het mogelijk is dat er iemand naar
haar huis kan komen. Tot nu toe heeft niemand dat nog gedaan. Fanja begint te
huilen.
Ik zou haar graag meenemen naar het laboratorium, maar ze heeft geen kracht
genoeg om zelf naar buiten te gaan. Het is frustrerend om niet in staat te zijn
om haar te helpen onder deze omstandigheden en om te zien dat ze lijdt
onder de situatie. Maar toch, haar hoop in G-d blijft hetzelfde. Hij is Degene
die haar de kracht geeft om verder te gaan.
Ginosar:
Als het gebeurt, dat een student een week niet kan komen voor een bezoek aan
de mensen in Ginosar, dan zijn de ouderen teleurgesteld. Elke week
wachten zij op hen! Vorige week, was dit het geval dat een student niet kon
komen. Ik heb dus alleen de mensen bezocht en hen de Poerimkadoos gebracht.
Allemaal waren ze blj met het bezoek. Op het moment dat we in Beth Savion aankwamen
(de verpleging huis) werd de Ester-rol voorgelezen. Avi, één
van de shoa overlevenden uit Oostenrijk, was blij me te zien en we genoten samen
van dit zeer speciale moment.
Eli-Ram die vol trots een foto van zijn broer laat zien op
face-book. De foto waarmee hij zijn broer teruggevonden heeft na een aantal
jaren.
Pardes Chana:
We vierden feest dit keer met het win-win team: Rabbi Shachar op gitaar, David
op de viool, Mrti met de goocheltrucs en Yehuda met de camera. Ik ging mee en
zag hen blij, uitgedoofde ogen werden vrolijk toen ze kwamen en niet konden
stoppen met spelen. We brachten de golf en maakten ze wakker, ieder van de overlevenden
werd achtergelaten met een lach op het gezicht. De speciale touch is er. We
hadden lekkers bij ons voor de feestdag en het werd aanvaard met dankbaarheid.
'Het Win-Win team' ("De vier vrolijke muzikanten." )
Ruth, met Poeriemkadootjes in haar handen
Martin, Ruth en Jehuda
Een gelukkige Chaya
Ik sprak met Yehuda en dit waren zijn
woorden:" Voor mij zijn de verhalen die we van de overlevenden horen heel speciaal
en toch na alles wat er gebeurd is er nog steeds leven met een houding van 'bouwen
en leren met een lach, zorg dragend voor hun opvolgers'. Het bewijst me dat
er een hoop te doen is als soldaat en daarna als volwassen man. Ik weet dat
deze mensen vooraan in mijn gedachten zullen staan, wetend dat ik hun levenswerk
voortzet. Deze dagen is het onze kans en voorrecht om dicht bij hen te zijn,
vanwege het laatste deel van hun leven, speciaal omdat we de enige vrienden
zijn van degenen die eenzaam zijn en niemand hebben behalve ons!
Het leert ons om meer te zorgen en te geven.
Na zulke woorden voel ik dat het werkt! 'Zij (ed: de overlevenden) verdienen
en wij winnen betere jongeren en dit is het doel van L'ChaimToLife !'
Dit is ons rapport voor deze week.
Met vriendelijke groet,
Rivka
14 februari 2013, Adar 4, 5773
Adar is de maand waarin het Joodse volk opgedragen wordt blij te zijn! Vanwege
de grote wonderen die in Susan, de hoofdstad van Perzië, gebeurden. Het
belangrijkste en symbolische onderwerp van Poerim is de dapperheid van
een speciale man genaamd Mordechai. Hij is een voorbeeld voor ons om niet
toe te geven aan vreemde winden, veranderende mode of ideeën en geloofszaken
die niet passen in de Joods cultuur.
Mordechai stond voor zijn geloof zelfs onder dreigingen en herinnerde ook
zijn nicht (ge-adopteerde dochter), dat ze haar echte identiteit niet moest
negeren, zelfs al was ze omringd door heidense ornamenten en rijkdom.
Inderdaad begreep ze de les en met een zeldzame moed en wijsheid redde ze
alle Joden. Zelfs vandaag de dag zijn we met weinigen en velen willen ons
ombrengen. Maar we zijn trouw aan het heilige verbond, al meer dan 3000 jaar
en weten dat onze Maker ons niet zal teleurstellen en Zijn volk niet alleen
heeft gelaten door de geschiedenis. We zijn blij om Joden te zijn, de echte
jongens en meisjes van G'd, verbonden aan zijn heilige alliantie.
Deze dagen voeren we een grote operatie uit: het renoveren van huizen van
overlevenden, door het hele land. Binnen de Stichting LechaïmToLife geloven
we dat de laatste oplossing is oude mensen uit hun huis te halen. De juiste
manier is om hen een vaste eigen plek te geven en hen te helpen renoveren
en hun leven te verlichten. We geloven in de moeite om naar hen toe te komen.
We geloven in het doen van de moeite om hen te bezoeken en met alle
logistieke moeilijkheden van transport en de coördinatie week na week,
steeds opnieuw. De zegen die het meeneemt is verbazingwekkend voor de vrijwilligers
en ook voor de overlevenden.
Als zoon van een overlevende weet ik het belang van hun eigen woonplek. Dit
is de reden dat we niemand zullen adviseren om naar een bejaardentehuis te
gaan. We geloven dat echt geven geen miljoenen hoeft te kosten. Een simpel
werk, ver van de lichten van de media. Simpel werk ter wille van de hemel.
Er zijn veel Shoah overlevenden aan het einde van hun levens, die adoptie
nodig hebben voor ongeveer 175 tot 230 euro per maand,dat
hun leven met onze hulp compleet kan veranderen. Helpt u ons hen te helpen.
We bereiden zoveel mogelijk "goede gaven" voor voor de vele overlevenden ,
zoveel als we kunnen.
Daniël
Beste vrienden,
Elke week brengen de studenten en ikzelf vreugde aan onze geadopteerde mensen.
De regelmatige bezoeken zijn zo kostbaar voor hen. Het brengt leven en kracht.
De wetenschap dat er mensen zijn die zorg voor hen willen dragen, is heel
speciaal voor hen. Ze zijn niet meer alleen! Deze eenzame overlevenden worden
door de bezoeken onmiddellijk geholpen om uit hun depressie of slechte humeur
te komen.
Katzrin
Na'ama is onze nieuwe vrijwilliger die L'ChaimToLife gaat
helpen. Ze zal mij gaan helpen om de mensen in het Noorden te bezoeken. Ze
is gestart met Katzrin. Na'ama is erg toegewijd en wil voor L'ChaimToLife
meer vrijwilligers vinden die de Russische taal machtig zijn, omdat we een
paar mensen hebben die alleen Russisch spreken en deze mensen erg eenzaam
en geïsoleerd zijn. Ze wil Yiddish gaan studeren bij Rosa en Russisch
bij Sara en ze zal ook Willy Adler gaan bezoeken als de studenten van Mechina
Kfar Hanasi niet op bezoek gaan.
Willy met Naäma
Ook de studenten van de Mechina bezoeken onze dierbare overlevenden. Het was
opnieuw een grote vreugde voor jong en oud. Mooi om de relaties te zien groeien.
Etja voelt zich veel beter. Ze leed vorig jaar zo veel, maar ze vertelde me:"G'd
heeft me een goede dokter gezonden en nu kan ik weer lopen en heb ik geen pijn
meer". Yafim is zo blij met Avinoam en Tzvi (zie foto). Ze
werden snel hele goede vrienden. Yotam met Shlomo bleken ook goede vrienden
te worden. Gilad houdt ervan zijn tijd door te brengen met Willy. Sara kijkt
ernaar uit "haar" meisjes weer te zien, Maya en Raz. Het was een fantastische
dag !
Groeten,
Timek.
Hier zijn een paar impressies van de studenten van Mechina Mayan Baruch:
Kirjath Shmona
"We ontmoetten Clara en Mordechai in hun huis. De gastvrijheid
was bijzonder. Clara maakte pannekoeken met jam en koffie.
We hebben met veel genoegen hun verhalen gehoord. Clara liet
ons foto's zien vanuit het verleden. We praten wat over hun kindertijd in
de Oekraïne.
Het was leuk om te horen hoe zij over het leven in Israël denken en hoe
ze zich hier voelen.. We ontmoetten ook Israël met zijn vrouw Ludmila.
We hadden een goede tijd en wisselden verhalen uit en leerden elkaar zo beter
kennen. We hoorden verhalen over hun families en hoe ze elkaar ontmoet hebben.
Ze waren echt blij om ons dit te kunnen vertellen en heel enthousiast. We
verlieten hen met een brede glimlach.
Shaked, Maya en Daniëlle
Tijdens ons bezoek afgelopen week vertelde Roman zijn indrukwekkende verhaal
als een kind van 3 jaar de Shoa overlevende. Rina vertaalde voor ons.
Ginosar
Gisteren hadden we een mooie dag. Sarah, Izik's vrouw was
ziek en we verwenden haar door kruidenthee te maken en haar te bedienen aan
het bed.
Eliram leert al beter met de computer om te gaan. Moshe
werd verwend door twee lieve meisjes.
Vorige maandag, bezochten Dror en Mor (van de oude groep
vrijwilligers) de ouderengroep in Beit Savion. Het waren Avi
en Noah's verjaardagen.
Dus het kwam allemaal goed uit. L'Chaim to life is een prachtig project voor
ons. Het geeft vreugde aan beide kanten.
Avi, van harte gefeliciteerd!
Brigitte
Pardes Chana!
Rabbi Shachar kwam met een klein team, vanwege de veranderingen. Er zijn drie
jongens die doorgaan en nu thuis zijn om zichzelf voor te bereiden met het
nodig papierwerk, voor hun terugkeer naar het programma hier, als studenten
en daarna om het leger in te gaan.
De groep bezocht onze overlevenden. Ze ontmoetten Klara,
die zich niet zo goed voelt. Ze heeft Parkinson en heeft een zere rug. Maar
haar liefde voor de jongens is een constante factor en verlichten haar dagen.
Ook Roth zegt iedere
keer hoeveel zij hen prefereert boven alle andere bezoekers.
Roth met David
Benyamin haalde een angstige stunt uit voor ons door op een avond te verdwijnen, zonder iets te vertellen. Halverwege de nacht dachten we dat hij de weg op de een of andere manier was kwijtgeraakt. Om half twee 's nachts kwam hij thuis en vertelde ons dan een vriend hem had meegenomen naar een bruiloft. Hij had tenminste plezier gehad, maar wij waren heel angstig.
Zoals u kunt zien op de foto heeft Rachmil plezier met de jongens.
Benyamin
Avinoam, Jafim en Tzvi
Morris voelt zich erg slecht en op de laatste twee bezoeken had hij gevraagd niet langs te komen. Hij voelt erg verlegen met zijn gezondheids situatie en we moeten wachten en invoelend met hem zijn tot we weer welkom zijn.
Esther heeft een
beroerte gehad en heeft een week in het ziekenhuis gelegen. We ontmoetten
haar niet, maar spraken elkaar over de telefoon. Vandaag heb ik haar bezocht
en ze gaat naar haar dochter's huis om op te knappen. Ze houd van de jongens,
Rabbi Shachar en Daniël. Ze zal onze bezoeken in haar nieuwe huis krijgen.
Tijdens de lunch aten we in de "Garden of life" (zie foto) Alle planten zullen
volgend jaar veel hoger zijn.
Veel dank aan jullie jongens, voor het brengen van de bezoekjes en het bemoedigen
van onze overlevenden.
Rivka
31 januari 2013, Sjewat 20, 5773
Katzrin:
In Katzrin hadden we een hele mooie viering van Toe Bisjvat. met
de studenten van Kfar Hanasi en de Shoah overlevenden in Katzrin. Iedereen
was heel blij en we genoten er allemaal van. We plantten drie fruitbomen in
de tuin van het natuur educatie instituut. Hier leren kinderen hoe ze kunnen
zorgen voor planten en kruiden. De Shoa overlevenden, studenten en kinderen,
planten ook de eerste kruiden op een nieuwe rotstuin bij de ingang van het
instituut.
Naderhand zongen we feestliederen en aten samen het traditionele gedroogde
fruit. U kunt het enthousiasme zien en de blijdschap in de foto's bij dit
verslag.
Samen zingen tijden Too Bishvat 5773
Willy (zijaangezicht vooraan op de foto) met studenten, samen aan het
zingen
Yotam en Tomer met Shlomo (midden)
Shaul, Roza en Sara met de studenten, planten een Almontree
Sara, Raz en Mayan
Ginosar:
Op de volgende dag maakte ik een reis met shoa overlevenden uit Ginosar naar
de Golan Hoogten, naar Meitzar waar de studenten leren (Mechinah) Izik, Eli-Ram
en Chava kwamen met me mee. Anderen: Genja, Mosje, Avi, Rivka en Tagi konden
niet mee omdat ze te zwak waren om de reis te maken. Chava is 97 jaar, maar
vol energie. Ze keek er naar uit om deze reis te maken! Ze genoot zo van het
prachtige uitzicht, het meer van Galilea en de Golan hoogte. De studenten
verwelkomden ons hartelijk en bereidden het Toe Bisjvat seder ceremonie voor
(een seder zoals met Pesach,met liederen, vier bekers
met wijn). Hierna gingen we in groepen uit elkaar en hadden een goede tijd
met de studenten, praten, wandelen, zingen of schilderen. Het was voor Chava
, Izik en Eli-Ram een onvergetelijke dag, die hen een nieuwe energie en blijheid
gaf. De studenten ontwikkelen schitterende en warme relaties met de bejaarde
shoa overlevenden. Ze zien er naar uit hen weer te ontmoeten.
Shalom, Timek.
Chava en haar studenten
Itzik en de studenten
Eli-Ram met de studenten van Meitsar
Too Bishvat-seder
Pardes Chana:
Op maandagmiddag, verzamelden we alle overlevenden en leden van onze gemeenschap,
sommige van hen zijn 'nieuwkomers' uit Rusland, om te herinneren en
bomen te het planten in de "Tuin van het leven', net als vorig jaar.
Rabbi Shachar kwam ook met zijn groep en was onderdeel van het evenement.
Nadat alle deelnemers begroet werden door de rabbi, kregen we een korte uiteenzetting
over Too Bishvat. Daarna pakte hij zijn gitaar er bij en zongen we met elkaar
wat liederen, behorend bij dit jaargetij. Onze Benyamin, zong met heel zijn
hart met de microphone in zijn hand, hij leidde bijna het gezang. Daarna
gingen we de bomen planten. We startte met de grote planten (een
Carob) die in de toekomst veel schaduw geven. Rachmill, Ruth en Chaya waren
ook met ons meegekomen en plantten struikjes en kruiden. Hiervan zijn
foto's genomen. Deze kunt u bekijken, u zult zien hoe enthousiast de mensen
waren. Een aantal van hen kwamen naderhand naar me toe en vertelden me dat
het de eerste was geweest dat ze een boom geplant hadden in Israel.
Toen we alle bomen, struiken en kruiden geplant hadden, verzamelden we ons
opnieuw in de club en Chava - een overlevende uit Hongarije, vertelde ons
wat er gebeurde met de Hongaarse Joden. Het was treffend hoe haar verhaal
gelijke trekken vertoonde met het verhaal van Yosef Bundar (gerapporteerd
in het vorige rapport). Haar verhaal was erg interessant, waarna een
levendige discussie op gang kwam over de Shoa, die met veel belangstelling
werd gevolgd. Het was een speciale gelegenheid en de 'Tuin van het leven'
heeft weer veel nieuwe planten die de komende jaren zullen groeien.
Dank u wel stichting 'L'Chaim' voor het samenbrengen van onze groep met rabbi
Shachar met zijn speciale groep. Ze zijn ons dierbaar en dat geldt heel speciaal
voor onze overlevenden (en ook voor ons).
Rivka
Nieuwe Russische immigranten planten samen een boom
Ruth en David
De jongens van Pardes Chana
Het bord waarop de 'Tuin van het Leven' wordt aangegeven
25 januari 2013, Sjevat 13, 5773
Alexander Shnabel (uit Tiberias) is maandagmorgen overleden
om drie uur.
Beste vrienden!
Alexander Shnabel was een Shoa-overlevende, geboren in Oostenrijk
en ervoer de hel van de Kristalnacht en de wreedheid van het Nazisme. Zijn
familie was gedwongen om te vluchten naar Zuid-Amerika. Daar probeerde zijn
vader schoenmaker te zijn en zo in zijn levensbehoeften te voorzien, maar
slaagde er nooit echt in. Ze moesten van de ene naar de andere plaats verhuizen
en leed armoede. Op 1976 ging Alexander met zijn vrouw, ook een overlevende
uit Duitsland, en hun enige dochter Ety, op Aliyah. Hij is van zijn vrouw
gescheiden, maar hun dochter zorgde nog voor beiden met grote toewijding.
Door het Oostenrijkse Israëlvrienden van de Christelijke ambassade heeft
de stichting L'ChaimToLife hem geadopteerd.
Ik heb hem een paar keer ontmoet en hij was heel vriendelijk, hield van G'd
en had een grote liefde voor zijn dochter. Gezegend zij zijn gedachtenis!
We zullen onze relatie voortzetten met de moeder, die niet in een gemakkelijke
situatie leeft en ik voel het als een grote eer om Ety te kennen die haar
leven gaf om voor haar ouders te zorgen.
Opnieuw beste vrienden is dit de tijd om u eraan te herinneren dat deze generatie
ouder wordt en wegvalt. Degenen die in hun lichaam en ziel herinneringen hebben
aan een met bloed overschaduwde geschiedenis. Zij zijn een wandelend testament
van verschrikkelijk lijden dat de Joodse natie in die dagen heeft ervaren.
Maar ook hebben ze de moed en liefde voor het leven. Zij zijn de laatsten
en we moeten meer genade hebben, onze menselijkheid versterken, om dergelijke
tragedies te voorkomen. Diegenen die overblijven helpen ons onze verbinding
en liefde voor ons land te vergroten en hulp aan onze vrienden uit de wereld,
te identificeren met lijden en de essentie van Israël's leven, dat verbonden
is met het eeuwig verbond met G'd die ons en de hele wereld redding brengt.
Nog een paar jaar en deze generatie zal er niet meer zijn. We hebben nu onze
grote kans om te helpen en meer eenzame overlevenden te adopteren en vreugde
te brengen op zijn minst voor hun laatste jaren.
Helpt u ons alstublieft helpen meer overlevenden te adopteren.
Met vriendelijke groeten,
Daniel
Rapporten van Ginosar - Kirjat Shmona - Katzrin:
Deze foto van Chaim met Shir, een van de studenten toond de schoonheid en
de intimiteit die de studenten in een heel korte tijd kunnen ontwikkelen
door het bezoeken van door hen geadopteerde Shoah overlevenden op regelmatige
(in dit geval wekelijkse) basis. Dit is de schoonheid van het project L'Chaim
to Life en het is zo simpel te doen!
Chaim en Shair
Eliram met de studenten
De volgende foto laat zien hoe groot het plezier is dat de studenten hebben
door deel te nemen aan het project. Met al hun creativiteit raken ze de harten
van de oude mensen en maken hen blij.
Studenten van de Mechina Meitzar
Hetzelfde is het geval in Kirjat Shmona
en Katzrin. De bezoeken hebben een grote impact op de mensen die geadopteerd
zijn door L'Chaim to Life. In Kirjat Shmona hebben de studenten onder andere
bezocht: Ida en Illja die zo'n slechte gezondheid hebben.
Zij zijn bemoedigd. In Katzrin hebben alle studenten die aan het project deelnemen,
kou gevat door het weer van afgelopen week (sneeuw), alleen Ma'ayan en ik
waren in de gelegenheid Rosa, Willy en Shaul
te bezoeken.
Yotam, Shaul en Avinoam
Chaya en Jen
Rabbi Shachar met Ester
Willy heeft nog steeds last van de operatie. Zijn been doet
nog erg zeer en kan bijna niet lopen. Ons bezoek bracht hem blijheid en verfriste
zijn ziel.
Willy
Tiberias:
Iedere keer als ik Fanja, Alec en Pinchas
bezoek, zie ik hoe dankbaar ze zijn en ze kunnen voor een poosje hun moeilijkheden.
Ze weten dat er iemand is
die om ze geeft en dat maakt een verschil in hun dagelijkse strijd om het
leven. Na ieder bezoek voel ik me voldaan, omdat ik zie dat mijn bezoeken
hen bemoedigen en hen blij maken.
Dank u voor uw hulp in dit werk!
Shalom,
Timek
Pardes Chana:
Rabbi Shachar samen met David, Marti
en Yonathan kwamen op bezoek. David met zijn viool
en u kunt de vreugde zien die het brengt bij de overlevenden als hij aan het
spelen is.(zie foto). Ik sprak met Yonathan hoe hij hun bezoeken ervaart en
dit is wat hij me zei:" Het maakt me bewust van de resultaten van de Shoah
en voor mij is het mijn mogelijkheid om blijdschap toe te voegen aan hun laatste
jaren. Hoofdzakelijk voel ik dat het me een heleboel voldoening en waardering
geeft voor het zijn in dit project. Ik ben er zeker van dat als een soldaat,
ze in mijn gedachten zullen blijven en dat ik hierdoor begrijp waarom ik hier
ben - hun levensproject beschermen die mijn land geworden is."
David speelt voor Klara op zijn viool
David, Yunatan, Marti en David Jen
We bereiden ons voor op een Toe Bisvatviering volgende week voor met hen.
Rivka
13 januari 2013, Sjavat 2, 5773
Beste vrienden!
We hebben deze week (misschien hebt u dat al gelezen?) onze dierbare vriend
Chaim Sandrusi verloren. Hij was een levendige persoonlijkheid, ondanks zijn
blindheid. Zijn innerlijke observatie was vol van (innerlijk) licht.
We zien hem als een eerstegraads voorbeeld van iemand met een hart vol geloof.
Moge zijn herinnering zijn als een zegen.
Sinds afgelopen vrijdag hebben we de fantastische ervaring van gezegende regens
die over ons uitgestort zonder eind. Vandaag zijn alle bergtoppen bedekt met
een laag witte sneeuw en mensen vieren dit. Het is uitzonderlijk om dit in
Israel mee te maken. Persoonlijk heb ik dit op een hele speciale manier ervaren.
Toen iedereen nog lekker onder de warme dekens lag of zich lagen dik had aangekleed,
heb ik het kind in mij losgelaten (een heilige tijd) en ben ik de natuur
in gegaan om te ervaren hoe het is als de heilige aanraking van van
schoon water mijn ziel en lichaam reinigt. Ik heb tot me door laten dringen
hoe goddelijk en genadig het water was dat van de hemel tot ons gezonden was.
Mijn lichaam was helemaal nat van mijn hoofd tot mijn voetzolen en mijn hart
brandde van grote vreugde. Op de terugweg naar huis vond ik dat nog niet genoeg.
Ik kon er niet genoeg van krijgen, ik wilde nog meer en ben ik (uit respect
voor mijn buren in zwemkleding) onder de regenpijp van mijn buurman gaan staan,
zodat het frisse water van zijn dak als een douche over mij heen liep. Ik
heb gedanst, toen ik de essentiële aanraking voelde van de essentïele
aanraking van de schepping.
Mijn connectie met het land Israel is voornamelijk doordat ik met mijn benen
op de grond stond, voelende met mijn lichaam en ziel elke boom en aardkluit.Zij
zijn mijn connectie met het land wat Elohiem zo lief heeft. Door mijn aanraking
met de natuur, die voor mij bijna dagelijks is, kan ik begrijpen hoe belangrijk
de aanraking is met de directe aanraking van de aarde, natuur en water. Het
maakt in een mens los dat hij naar boven kijkt en de Almachtige met het hart
begroet en dankt voor Zijn genade. Maar zij die lijden door de kou en het
natte weer zijn meestal de ouderen, inclusief onze eigen overlevenden. We
proberen ze alle hulp te geven (bijv. electriciteitrekeningen die betaald
moeten worden en kachels) om ze te helpen de winterproblemen het hoofd te
bieden. Aan het eind van deze maand gaan we Too Bishvat vieren. Het
feest van de bomen. We zullen bomen planten van noord tot zuid, met veel overlevenden
en veel vrijwilligers zullen hierbij betrokken zijn. Voor mij staat dit symbolisch
voor de heiliging van het leven, door de woestijn te laten bloeien als een
roos voor het moment van Memorial day, als we de sterfgevallen en overledenen
zullen gedenken (Edit: Yom Hazikaron. De dag van Herinnering voor Israelische
gevallen soldaten en slachtoffers van Terrorisme. Dit is een officiële
herinneringsdag in Israel.) Wat een geweldige gelegenheid hebben we om met
de laatste overlevenden (letterlijk: overblijfsel) op een waardige manier
bomen te planten in de tuinen van het leven, met behulp van de vrijwilligers.
Details over deze festiviteit volgen nog.
Uiteindelijk wil ik al mijn vrienden van Noorwegen, Holland, Zweden, Singapore,
VS en Yudit Zets van de Christelijke Ambasade hier in Jeruzalem bedanken,
voor jullie liefde, jullie bescheiden support op de achtergrond, welke al
acht jaar lang voortduurt. Ik voel de kracht van de positieve instelling
die naar onze heilige projecten uitreikt. Ik houd van jullie en koester
jullie allemaal. Dank jullie wel!
Daniel
Ginosar (with the mechina Meitsar)
Eli-Ram heeft zijn verjaardag gevierd en de meisjes hebben
hem verrast. Ze kwamen met een verrukkelijke cake. Ze hadden samen veel
plezier. Eli-Ram is zo blij met al deze bemoedigende bezoekjes.
Genja (91) wordt ouder en zwakker. Ze komt niet zo heel vaak
onder de mensen, dus bezoeken onze studenten haar en het verfrist haar ziel.
Izik (84) en zijn vrouw zijn opgenomen in het ziekenhuis.
Izik kan zijn Shoa-trauma's goed verwerken, is erg sterk en heeft een positieve
kijk op het leven. Hij geniet van elk bezoek en de studenten houden van hem.
Katzrin (met de mechina Kfar Hanasi)Shaul
vertelde ons het ongelooflijke verhaal van de Shoa. Hij is geboren temidden
van de tweede wereldoorlog in Polen. Zijn ouders (orthodoxe joden) moesten
elk hun eigen weg gaan om te overleven. Zijn moeder had lang blond haar en sprak
goed Duits. Ze besloot om te ontsnappen door naar Berlijn te gaan; 'in het hol
van de leeuw'. En ze had succes! Ze werkte als verpleegkundige in een ziekenhuis.
Daar is Shaul geboren. Hij kon niet besneden worden tijdens de oorlog, dat is
na de oorlog gebeurd. Zijn vader overleefde het concentratiekamp Buchenwald.
Na de oorlog kwam de familie weer bij elkaar en maakte aliyah naar Israel. Shaul's
kindertijd is gemarkeerd door ouders die een oorlogstrauma hadden. Hij is zich
bewust van het feit dat hij nooit een normale kindertijd heeft gehad, zoals
zoveel kinderen van Shoa-slachtoffers.
Willy is teruggekomen van een tijd in het ziekenhuis en gerehabiliteerd
nadat hij zijn been gebroken heeft, vlak voor Chanoeka. Hij heeft nog
steeds veel pijn in zijn been, maar is blij dat hij weer naar huis mocht. Hij
krijgt nu vier uur per dag hulp in huis. Zijn huis is veel schoner nu, dan het
voorheen was. Willies leven zou leeg zijn en vol van verdriet als hij
niet zoveel bezoekjes zou krijgen van de mechina. De student Gilad voelt zich
erg betrokken bij hem en hij prefereert de volle tijd van zijn bezoeken (twee
uur) alleen maar door te brengen met Willy.
Sara is "geadopteerd"
door Raz en Ma'ayan. Ze houden er van om samen tijd door te brengen. De meisjes
houden contact met haar gedurende de week. Ze bezoeken ookTalja. Talja is
nog niet zo oud en lijdt veel door ziekte. Talja waardeert de bezoeken enorm.
Raz, Sara en Ma'ayan
Pardes Chana
Op een zondagmiddag gingen Rabbie Shachar en tien van zijn jongens van de
mechinat in Keshet op bezoek in Pardes Chana. Het regende en het was een enorme
inspanning om weer naar huis te gaan vanaf de Golan Heights. Het voornaamste
doel was om vaarwel te zeggen tegen Chaim, die kort daarvoor overleden was.
We hebben het bezoek aan zijn kleine overgebleven familie niet kunnen realiseren.
We hebben onze condoleances helaas niet over kunnen brengen. We zijn daarom
maar naar de begraafplaats gegaan. De regen stopte op dat moment en we konden
onze laatste woorden aan Chaim uitspreken aan het graf.
Alstublieft, bid voor deze speciale mensen als Genja, Willy, Shaul, Izik en
Eli-ram.
Timek
Rabbie Shachar: Hij studeerde altijd, ondanks zijn blindheid.
Altijd, als we hem spraken, had hij een heel interessant commentaar over de
hoofdstuk van de week (Parasha Hashavoa), over de situatie in Israël,
zorgen over de wereld en toch was hij zo dankbaar voor het leven van elke
dag. Zulke nederige en eenvoudige mannen zonder klagen, alleen levend en alles
zelf doende. Hij zag ons nooit, misschien kan nu zijn ziel het zien en bij
ons komen.". Rabbi Shachar las psalmen en zei het Kaddish.
Rivka: Een paar weken geleden zei Chaim tegen me:"Alstublieft,
bel me vaker dan normaal. Ik heb het nodig om te weten, dat als me iets overkomt,
iemand het zal weten." Ik probeerde om dat te doen omdat hij dit nooit tevoren
gedaan had. Hij was meestal op zichzelf, alleen. Zijn vrouw en enige zoon
zijn al lang geleden heengegaan. Hij werd, zo werd mij verteld, in zijn werkplaats,
meestal "de techneut" genoemd ook al had hij nooit een diploma gehaald, omdat
hij talent had om technische oplossingen te vinden. We hielden veel van hem.
Gezegend is de herinnering aan hem.
David (de violist): "Een rechtvaardige man leeft voor altijd
in onze harten. Zijn tijd in deze wereld was toegewijd aan het verbeteren
ervan, en de mensen die de aarde bewonen. Zijn leven was niet een van
roem of levendigheid; in plaats daarvan toegewijd aan het overwinnen van ondenkbare
bergen om de geboorte van een prachtig land mogelijk te maken.Hoewel de generaties
na Chaim (moge zijn ziel in vrede rusten) het niet herkende of respecteerde
in hem op een manier die bij een man van zijn kaliber paste, vroeg hij het
van niemand, noch praatte hij over de afwezigheid ervan. Op zijn hoge leeftijd
ging hij door met zijn traditie en hield vast aan zijn geloof. I herinner
me een Chanoeka feest, dat we voor de holocaust-overlevenden gaven, We staken
om beurten de Chanoekia's (Chanoeka lampen) aan en ik nodigde hem uit om ook
een kaars aan te steken met mij. Hij antwoordde mij in het Ivriet met zijn
sterke accent, "Asur L'hadlik hanerot shel chanoeka livnee hachag!" (Het is
verboden om de Chanoeka kaarsen aan te steken voor het begin van het feest!).
Op zijn hoge leeftijd haalde hij met wijsheid een van de vele Chanoeka regels
naar voren, maar met een jeugdig vuur brandend in zijn ogen, een gebeurtenis
die me voor altijd bij zal blijven. Mogen wij het verdienen om maar een fractie
van zijn wijsheid en kracht te hebben, Amen".
Rivka
Beste vrienden!
Zoals u kunt zien gaat het leven door. We hadden een heel intensieve week. Timek,
Limor en ik hebben Beersheva en Sederot bezocht en daar ontmoetten we dappere
overlevenden. Ieder van hen vertelde ons zijn/haar verhaal en ervaringen van
de laatste oorlog. Wat me het meeste verwonderde was hun mentale kracht en hun
vaste geloof in hun thuis. Natuurlijk is er een verbinding tussen wat ze hadden
meegemaakt in de Shoah wat hun zenuwen had gestaald om zulke moeilijke dagen
te doorstaan: Je verlaat je thuis niet! Rozelia versterkte
deze betekenis door te zeggen: "In dagen van oorlog voel ik meer dan ooit dat
ik wil leven. Het sterkt mijn geest!" En weer zien we de verbazingwekkende paradox
uit moeilijke tijden de beste kwaliteiten opkomen uit de mensen.
We bereiden onszelf voor op de speciale gebeurtenissen op 27 januari. De internationale
herdenkingsdag en Bomenplant dag vallen op dezelfde dag, omdat dit jaar Bomenplant
dag op een zaterdag en als gevolg daarvan zullen we de ceremonies vieren met
dubbele betekenis. De jongeren zullen de verhalen horen van de overlevenden
en zullen bomen planten die het leven symboliseren in de "tuinen van leven"!
Deze gebeurtenis zal gehouden worden in Sederot, Beersheva, Pardes Channa, Ginosar,
Golan hoogte en Kirjat Shmona. Vele mensen zullen er aan deelnemen.
Ik wil u er aan herinneren dat we in de wintertijd zijn en dat we graag willen
helpen met het koude weer om de verwarming en de electriciteits rekeningen te
helpen betalen. Helpt u ons alstublieft helpen. Wij zullen ons best doen om
diegenen te helpen die het nodig hebben.
Met vriendelijke groeten
Daniël
Ginosar
Het was 85ste de verjaardag van Izik en zijn vrouw Sarah is
80. Er was een hoop vreugde in huis. Studenten uit Meitzar, Izik's kinderen,
kleinkinderen en achter-kleinkinderen. Zie de bijgevoegde foto's Ook andere
overlevenden genoten van de wekelijkse bezoeken: Chaim, Eliram,Genja, Saggi,
Rivka, Avi en Chava.
Izik met de kleinkinderen
Een Tueda ter ere van de verjaardag van Izik
Tiberias
Zenja voelt zich iets beter, maar haar benen en maag doen nog de hele tijd pijn.
Toen ik haar vroeg naar haar gezondheid, keek ze op en zei: "Gezegend is Hij"
met tranen in haar ogen.
Pinchas is altijd blij als ik kom. Hij wacht op mijn bezoeken.
Deze zijn zo belangrijk voor hem.Hij praat dan een heleboel over de 65 jaar
die hij heeft geleefd in Israël. Het is heel moeilijk voor oude mensen
en speciaal voor Shoah overlevenden.Onze vriendschap wordt steeds sterker.
Willy Adler uit Katzrin brak twee weken geleden een been. Ik
bezocht hem in Zefat in het ziekenhuis. Hij was erg gedeprimeerd. Hij wist zelfs
niet waar hij was en wat er met hem was gebeurd. Hij was al zijn oriëntatie
kwijt. Nu hij revalideert in Tiberias bezoek ik hem vaker en kan zien dat hij
zich beter voelt in de omgeving die hij niet kent. Hij is niet zichzelf onder
vreemde mensen en in een vreemde omgeving. Als hij me ziet, lacht hij en we
hebben samen plezier. Speciaal als ik hem aan de tijden herinner dat hij in
Israël kwam en de tijd dat hij zijn vrouw Mirijam (gezegend haar herinnering)
ontmoette. Dit maakt dat hij al de zorgen van de dag vergeet. Hopelijk zal Willy
volgende week ontslagen worden uit het ziekenhuis en kan hij terugkeren naar
zijn huisje en eigen omgeving in Katzrin.
Kirjat Shmona
De vrijwilligers, studentenuit Maayan Baruch bezoeken elke twee weken de overlevenden.
Deze week waren het Rina, Anatoly en Tamara. Za waren in opperbeste stemming.
Ze kregen liefde en enthousiasme. De jeugd brengt leven in hun huizen. De meesten
gaan door een moeilijke tijd. Tamara heeft een been operatie nodig voor een
oplossing voor de bloedvaten. Ida heeft een hoop pijn in haar benen, maar deze
keer was ze eem beetje optimistischer en voelde zich iets beter. Anatoly heeft
al een half jaar last van pijnen in zijn arm. Niemand weet wat het is.
Nicolay heeft een aantal controles in het ziekenhuis gehad
en Ilja krijgt chemotherapie en misschien houdt dit hem in
leven. L'Chaim-to-life brengt vreugde in hun levens.
Sederot en Beersheva
Deze week heb ik een aantal nieuwe video's gemaakt en interviews gehouden in
Sederot en Beersheva. Zie hiervoor de foto's. Een paar indrukken kunt
u zien op www.L'Chaimtolife.org/?page_id=467
Shalom,
Timek
Pardes Channa
Rabbi Shachar en de jongens kwamen ons bezoeken op maandag; zij brachten een
pakket gedroogde voorraden. Vier van de jongens waren ziek en konden niet
meekomen. Zehebben alle overlevenden bezocht en vertelden me over Ester die
door veel medische onderzoeken gaat. Ze is zwak en voelt zich al een lange tijd
niet lekker. Ze houdt van leven!
David en Rachmil
Chaya en Miri
Ruth en David
Morris voelde zich niet lekker en is een beetje vermoeid van
het worstelen. Hij ziet niet veel meer( hij is bijna blind), hij kan zijn voedsel
niet kauwen en kan zich niet veroorloven om zijn gebit te laten repareren. Het
belangrijkste is dat hij bijna niet kan lopen en hij was gewend onafhankelijk
te zijn en voor zichzelf te zorgen, wat hij nu niet kan. De jongens houden van
hem en ze hebben hem een beetje opgepept. Chaya en Klara houden van hen en hun
bezoeken. Rachmil, Benyamin en Ruth vieren de bezoeken met hen als feest!
Ik was bij de jongens toen ze hun lunch aten en sprak met Marti, wiens familie
vorig jaar Aliya maakte. Dit zijn zijn woorden: "Toen ik met de overlevenden
sprak en van hun moeilijke tijden hoorde bij het immigreren en het opbouwen
van het nieuwe land voor alle Joden, na zolang in verbanning te zijn geweest
en ze het nu nog moeilijk hadden, kon ik het waarderen en vergelijken met onze
Aliya een jaar geleden. Zij zijn degenen die het ons een stuk gemakkelijker
hebben gemaakt! We hebben een speciaal privilege als nieuwkomers en dat is om
het immigreren eenvoudiger te maken. Op onze bezoeken kan ik hun lach zien,
die er niet was, voordat we kwamen. Ik voel met opgewekt na een bezoek aan hen
en weet dat ik iets goeds toevoeg aan hun leven én aan het mijne. Als Jood
en toekomstig soldaat begrijp ik de grote erfenis die we voor onszelf moeten
bewaren. Dank U "L'chaim-to-life"voor de kans die jullie ons geven om dat te
doen."
Toen we ons gesprek afrondden, gaf deze jongen ons een envelop met eigen geld
om hulp te geven aan de meest hulpbehoevenden.... Ik was sprakeloos en sprong
bijna op om hem te omarmen en te bedanken vanuit onze overlevenden.
We voelen ons gezegend met jullie, jongens en Rabbi Shachar.
Leeora
Niet lang geleden, na een van de radio programma's met Alex Talmor die Daniël
sprak over "L'Chaim-to-life", kreeg ik een telefoontje van een vrouw (overlevende)
die me vertelde dat ze in zware geldzorgen was gekomen (door haar zoon te proberen
te helpen) en een grote som aan rente moest betalen wat ze niet konden betalen
met hun kleine inkomen als AOW-ers. Ze waren zo bezorgd en wisten niet wat te
doen. Ik sprak met Ivor Mindel, die een heel actieve vriend van "L'Chaim-to-life"
is en hij "organiseerde" voor hen een heel goede en bezorgde advokaat (die zijn
neef was) en hij loste hetprobleem vrijwillig op!! U kunt zich voorstellen wat
een zegen wij van haar kregen... en het belangrijkste wat ze zei tegen mij was:
"iedereen belooft te helpen maar verdwijnt. Jullie waren de enigen die jullie
belofte hielden en hielpen. Ik voel dat jullie mijn engelen zijn"... Is dat
niet de beste beloning om te krijgen?
Rivka
13 november 2012, Cheshvan 28, 5773
Pardes Chana:
David (de violist) schreef me over één van onze
bezoeken, gedaan door een bijzondere groep uit Keshet (Ramat Hagolan): "Deze
week bezocht ik Benyamin's huis. Hij is een gelukkig mens en
zo snel als hij hoorde dat ik terug was uit Amerika, lichtte zijn gezicht op
en vroeg hij me of ik de Beatles kende? Hij heeft een zwaar accent en
was moeilijk te verstaan, maar ik begreep al snel dat hij wilde dat ik
zijn favouriete lied met hem te zingen ("Yellow Submarine"). Geen van beiden
wisten we al de woorden, maar dat maakte niets uit.
Allebei hadden we een fantastische tijd met het zingen van de liederen, het
neuriën van de melodiën; allebei met een grote grijns op het gezicht.Het
voelde echt goed om Binyamin een onsje vreugde te brengen, ondanks de
last die hij te dragen heeft om door te gaan om tijdens zijn leven te verlichten.
Een vrolijke Benyamin
David met Chaya
Heel veel dank jongens, jullie brengen licht en vreugde aan onze overlevenden.
Rivka
Het Noorden van het land:
Ook de Syrische grenzen zijn niet kalm. Sommige dorpen (dicht bij onze
grens) waren ingenomen door Al Quida en vormen een bedreiging voor de vrede
in deze regio. Onze legers zijn daar, en blijf allert dit gebied. Maar dit
is een zeer delicate zaak en een gevoelige situatie. Laten we hopen dat het
zo zal blijven met de slechte ontwikkelingen.
Ginosar:
Avi, Eliram, Chava (een nieuwe huurder) en de andere overlevenden, zijn
blij met de nieuwe gezichten van de studenten van Myetzer.
Chava is 97 jaar oud, en het is de eerste keer dit jaar dat de studenten zijn
begonnen om haar te bezoeken. Chava is een zeer interessante vrouw. Toen
de bezoeken begonnen, wist ze niet of ze dit wel wilde of niet. Maar, na twee
keer, ze is zeer tevreden met hen en nu, ze wacht op hen elke week!
Katzrin:
Willy en Avinoam van mechina Kfar Hanasi,
bracht kwaliteitstijd samen door.
Shlomo ontmoette Yotam, die na zijn eerste bezoek zei: ". Toen
ik Shlomo ontmoette, was ik verbaasd van wat hij te vertellen had. Wow!
Tijdens dit bezoek, had Shlomo zo veel interessante verhalen uit zijn leven
te vertellen (zoals door meer mensen ervaren wordt, waaronder ondergetekende)
!".
Shlomo
Shaul is een nieuwe overlevende uit Polen. Hij is 70 jaar oud,
houdt van de natuur en is geïnteresseerd in alle nieuwe en goede dingen
in de wereld. Maar nu is hij een eenzame man en geniet van onze bezoeken.
Kiryat Shmona:
Tamara en Rina, houden er van om ons zo
gastvrij mogelijk te ontvangen. Ze houden zoveel van onze bezoeken , maar beiden
kunnen zich niet uitdrukken in het Ivriet, alleen in het Russisch. De studenten
leren om te communiceren met hen en hen te helpen met alles wat er voor hen
gedaan moet worden. De warme gevoelens en de sympathie te overwinnen het gebrek
aan de kennis van de taal.
Tamara
Ik wens Zahl veel succes met deze operatie.
Dit is ons verhaal in deze hectische dagen, in een zeer spannende tijd voor
ons allemaal. We hopen dat de militaire operatie die gaande is , ons eindelijk
rust zal brengen, zoals we het zelf zeggen: "een ieder onder zijn eigen druivenrank
en zijn eigen vijgenboom".
Rivka
Een week waarin veel speciale projecten plaats vonden
1 november 2012, Cheshwan 16, 5773
Beste vrienden,
Ik denk niet dat woorden kunnen uitdrukken van wat we met onze eigen ogen zien gebeuren. L'Chaim is druk doende om een betere kwaliteit van leven te realiseren. Ik ervaar een diepe vreugde en voel me bevoorrecht, om onderdeel te mogen zijn van dit project dat 'een lach en hoop terugbrengt in de ziel van Israel en de wereld', in een tijd waarin een duistere atmosfeer de wereld overdekt. Ik voel dat dit project een lichtstraal van licht en vitaliteit is, dat tegemoet komt aan de hoop van ons hart dat situaties anders gedaan kunnen worden als voorheen!! Dit is mijn kans om in de eerste plaats dank te zeggen aan de Almachtige, Die ons allen dit licht geeft en ons zegent voor dit heel speciale project. Ten tweede wil ik ook graag mijn dierbare vrienden in Noorwegen groeten (met hun warme hart in een koud Scandinavië): jullie overladen ons met zoveel liefde, we warmen ons hieraan. En ook onze Nederlandse groep wil ik groeten. Ze dansen met ons deze verbazingwekkende dans voor dit hemelse project. Ook onze vrienden van Internationale Christelijke Ambasade en alle andere belangstellenden van over heel de wereld, honderden studenten (religieus en niet religieus) en vrijwilligers op vele plaatsen in dit land (Israel) die hun tijd geven aan dit gezegende project. We zijn ondertussen in een nieuw jaar aangekomen en oude overlevenden worden steeds ouder, de klok tikt door voor deze ouderen! Deze week hebben we een hoop gedaan en wonderbaarlijk genoeg is alles succesvol verlopen.
Daniel
Onderstaand ons rapport (leest u ook: 'Jeruzalem' en 'Activiteiten het zuiden'):
We hadden een hele speciale gast. Onze dierbare en toegewijde vriend uit Noorwegen: Solveig Hynne(haar nicht Linda en Bruno & Grou Wenske. Zij bezochten ons om de jongens van de Kesthet en de overlevenden te leren kennen. Na de bezoeken aan de overlevenden kwamen we samen om te spreken met onze vrienden die al zolang achter 'L'Chaim to life' staan en een actief onderdeel zijn van het team in het land van herkomst. Daniel had de eer om ze een certificate van eer te overhandigen. Van Rabbi Schachar en de jongens en van mij (ondergetekende: Rivka) hoorden ze hoe wij over dit project voelen, wat het ons geeft en de resultaten (van de connecties tussen ouderen en de vrijwilligers) aan beide kanten. De jongens vertelden van de enorme veranderingen waar ze door heen gaan, omdat ze de essentie beginnen te pakken van het 'trots zijn op hun identiteit in hun eigen thuisland'.
Bruno
Een tijd van samenzijn, waarbij David (wit t-shirt aan het hoofd van de tafel; hij speelt viool) verteld hoe hij ervaren heeft wat vioolmuziek doet voor de overlevenden.
David bij een Holocoastoverlevende, met zijn viool. Op bovenstaande foto licht David toe hij dit ervaren heeft.
Meïr
Anna Rui en Hans Bernard Nielsen die in Noorwegen zijn, maar
ook erg betrokken zijn bij 'L'Chaim's' tak daar, zullen door Solvieg hun certificate
overhandigt krijgen, bij thuiskomst. Meïr (zie de foto) was drie jaar
geleden, een student in de Keshet en kwam met Rabbi Shachar en zijn groep
mee om zijn 'voormalige overlevenden' te bezoeken. De connectie is nog even
hecht en effectief. Recent heeft hij zijn tijd in het leger uitgediend. Het
was erg opwindend om deze bijeenkomst mee te maken. Het was een hele speciale
belevenis om allerlei indrukken uit te wisselen.
Rivka
Tiberias
Fanja is erg ziek en heeft een operatie nodig, maar ze wil niet weten
van een operatie vanwege haar leeftijd.Ze huilt veel en voelt zich hulpeloos.
Haar mogelijkheden tot communicatie in het Ivriet in de kliniek, is een groot
probleem. Ik probeer uit te vinden wat haar situatie is en hoe we haar beter
kunnen helpen.
Met Pinchas gaat het goed. Hij vindt het altijd prettig als ik hem opzoek. We
zitten samen op de bank en praten over allerlei onderwerpen. Hij heeft niet
zo heel veel mensen waar hij mee kan praten.
Ginosar
De studenten van Meitzar bezochten opnieuw de overlevenden van de Shoa
in Ginosar. Eli-Ram en Itzak kunnen nauwelijks
wachten tot een volgend bezoek. Met Genja gaat het goed. Chava
voelde zich niet zo goed vanmorgen, maar Brigitte moedigde haar aan desondanks
om toch de studenten te ontvangen. Om een lang verhaal kort te maken had ze
een hele fijne morgen met de studenten. Tzachi, Rivka, Avi en Chaim,
hadden een fijne tijd met de studenten en zien uit naar de volgende bezoeken.
Chaim
Avi (rechts)
Katzrin
Dit was de tweede keer voor de studenten van Kfar Hanasi
dat ze de Shoa-slachtoffers bezochten. Yotam en Tomer bezochten
Willy en Rosa. Ze waren helemaal ondersteboven van haar
- zoals dat voor de meesten geldt die haar ontmoet hebben. We hebben ook
haar zoon ontmoet.
Willy was ontzettend blij met de bezoeken. Hij kreeg ook
bezoek van Gilad en Maayan. Yotam en Tomer vonden het moeilijk
om Willie te verstaan. Willy spreekt met behulp van een microphoontje na
een operatie 20 jaar geleden. Shlomo voelde zich ziek en
moest het bezoek aflasten deze keer. De studenten komen graag bij Shlomo
vanwege de vele verhalen over zijn leven. Rash en Eitan
bezochten Sarah. Sara komt uit de Oekraïne, is erg
comminucatief en kreatief. Ze leeft al langer in Israel en spreekt goed
Ivriet. Talja ligt nog steeds in het ziekenhuis.
Avinoam en Tzvi bezochten Etja en Genja en ook Leonid en Tsila. Zij hadden wat communcatieproblemen op het gebied van de taal; Etja spreekt een klein beetje Ivriet, de anderen spreken alleen Russisch of Jiddisch. Avinoam an Tzvi zouden hen zo graag beter willen begrijpen, maar dat neemt enige tijd. De studenten houden van het project en zien uit naar het volgende bezoek. De overlevenden ervaren dit ook zo. De bezoekjes brengen licht in hun huizen.
In de afgelopen week hebben de studenten van Mechina in Maayan Baruch het programma van L’Chaim to life gevolgd en zijn ingestapt met bezoeken aan de overlevenden in Kiryat Shmona. De studenten zijn erg gemotiveerd om de overlevenden te bezoeken en hen te helpen met wat zij nodig hebben. Klara en alle andere overlevenden gaven blijk van waardering naar de studenten toe.
Anatoly met zijn vrouw Larissa: links op de foto. Klara (de zus van Anatoly):
rechts
Klara met haar echtgenoot en de groep studenten
Links bovenaan (rood blousje): Klara, daarnaast Ida en Neli
Op de foto kunt u Anatoly
zien (de broer van Klara). Anatoly heeft een hoop lichamelijke problemen,
maar de studenten helpen hem om ze te overwinnen, op z’n minst op het
mentale vlak.
Neli en Ida zijn buren, zij spreken alleen maar Russisch,
maar zijn erg lief. Ook zij waarderen alle hulp en het contact wat de studenten
hen aanbieden.
Anatoly en Larissa: Anatoly vecht tegen de ziekte Parkinson,
dat zijn leven er niet gemakkelijker op maakt. Hij kan nauwelijks zijn huis
verlaten, omdat hij op de vierde etage van een flat woont en er geen lift
aanwezig is. Het vraagt een hoop tijd en energie van hem om op de begane grond
te komen en weer naar boven te lopen.
Met een hartelijke groet,
Timek
Onze allerhartelijkste groeten aan onze vrienden wereldwijd,
Rivka
23 oktober 2012, Cheshvan 6, 5773
Beste vrienden,
Op donderdag zijn we met zeven studenten van de machine Kfar Hanasi voor het eerst naar de overlevenden in Katzrin gegaan. Zoals gewoonlijk is een eerste bezoek altijd erg opwindend en weten de studenten niet wat ze gaan mee maken. Op het moment dat het bezoek begon raakten ze meer ontspannen en hadden ze een geweldige goede tijd met de overlevenden. Vanaf dit moment zullen ze een jaar lang in contact blijven en een band opbouwen met deze mensen.
De indruk die ik er van heb is dat deze groep het erg goed doet en de blijdschap
hierover van twee kanten zal komen. De studenten denken nu al na over
allerlei acties die ze gezamenlijk kunnen ontwikkelen met de overlevenden. Ze
zijn dan ook door de overlevenden met open armen ontvangen.
We hadden een bezoek gepland met Willy, Shlomo, Shaul, Etja, Genja en Sara,
Rosa, Leonid en Tsila (een echtpaar uit de Oekraïne). Talja was op dat
moment opgenomen in het ziekenhuis. We bidden voor haar dat ze mag herstellen.
Ze is erg ziek.
Ook Rosa werd met een bezoekje vereerd van de jongelui.
Met vriendelijke groet,
Timek
22 oktober 2012, Cheshvan 6, 5773
Beste vrienden!
Hier is een verbazingwekkend verhaal
dat de diepte en noodzaak illustreert van de verbinding tussen jongeren en
de overlevenden. Eliram is een overlevende uit Ginosar,
geadopteerd door jongeren uit Maitzar (Golan Hoogte). Hij verloor 14
leden van zijn familie in de Holocaust en bleef alleen achter. Het veroorzaakte
bij hem een hoop lijden in zijn leven, hoofdzakelijk vanwege de onzekerheid
over een aantal van zijn broers waarvan het lot onbekend was.
Vorig jaar bood een van de meisjes Eliram aan om Facebook
te leren kennen en stelde voor om zijn broers hiermee op te zoeken. Het nam
hem een lang jaar om een van zijn broers ademend en levend in Frankrijk te
localiseren en te vinden na 50 jaar van lijden! Kunt u zich voorstellen hoe
groot zijn vreugde was en de betekenis die aan zijn leven werd toegevoegd
om levend en gezond te zijn? De verbinding genereerde (dubbele betekenis)
leven!!! Eliram probeert nu zijn broer te overtuigen om te komen en hem te
bezoeken in Israël.
Dit mooie verhaal zal vervolgd worden - later....
De introductie op de eerste bezoeken aan de overlevenden (door Daniel)
Foto's van de eerste bezoeken aan
overlevenden in Ginosar
Eli-Ram
Izik
Chaya
Esther met de meisjes van Rabbi Shachar.
Met hartelijke groet,
Daniël
Het Noorden
Deze week hebben de studenten uit Mechina in Meitsar hun eerste bezoek in
kibboets Ginosar beleefd. Ze werden met grote opwinding verwelkomd door onze
geadopteerde shoa overlevenden. Speciaal Eli-Ram wachtte op hen en ook Izik,
Avi, Genja, Rivka, Chaim, Noah en Tzachi. Vanaf nu zal deze erg gemotiveerde
groep van 14 studenten hen elke week komen bezoeken en meer licht brengen
in hun levens. Ze gaan tijdens de bezoeken een prachtige verbinding bouwen
gedurende dit jaar.
Vandaag namen we Willy Adler, een van onze liefste en eenzame
Shoa overlevende uit Katzrin naar de Mechina in de kibboets Kfar Chanasi,
waar Daniël Braun dit prachtige project introduceerde en erover vertelde.
Zelfs voor de introductie begonnen was besloten zeven studenten aan het project
deel te nemen. Willy was erg emotioneel geraakt. door de liefde die van de
studenten kwam na de bijeenkomst en barstte in tranen uit. Hij wacht nu op
hen tot zij (volgende week) hem komen bezoeken.
Willy (links op de stoel) en Shlomo (staand rechts), Willy ontroerd door de
oprechte belangstelling.
Een paar weken geleden bezochten Daniel, ik en twee van de shoa overlevenden
de Mechina in Maayan Baruch om L'ChaimToLife te introduceren aan de nieuwe
studenten. Zij zullen de mensen in Kirjat Shmona gaan bezoeken vanaf volgende
week voor het eerst.
Met hartelijke groet en Shalom,
Timek
Pardes Channa:
We zijn gelukkig met een hele goede leider van de groep (Rabbi Shachar) die
het doel begrijpt en iedere twee weken mensen opzoekt, zelfs als de jongens
er niet zijn. Zijn kinderen gaan met hem mee (zie de foto's) Ook de nieuwe jongens
van de Mechina Keshet, vertelden me hoe zij de bezoeken beleven en dat het hen
veel voldoening geeft. Ze doen het graag!
Ester kwam terug uit het ziekenhuis na haar zevende cathererisatie.
Ze is nog zwak maar zei me: "Ik zal vechten want het leven is belangrijk voor
me!" Ze krijgt telefoontjes van ons en dankt ons voor de ondersteuning en vriendschap.
Klara voelt zich ook niet zo goed, maar houdt van het leven
en houd zoveel van haar bezoekers. Morris smeekt ons ieder
bezoek om te eten en te drinken van zijn tafel. Voor Rachmil
zijn de bezoeken zijn kans om te zorgen en blij te zijn in zijn eigen huis.
Er komen niet veel bezoekers naar hem toe. Chaya viel en was
een paar dagen in het ziekenhuis vanwege de blauwe plekken die ze had. Nu is
ze gelukkig al weer veel beter.
Dank je Rabbi Shachar en jongens, jullie zijn heel belangrijk en na aan ons
hart. Blijf komen en breng het licht van de jeugd en blijdschap aan onze mensen.
Dank u wel voor uw bijdrage. Of dat nu betekdend of u zich inzet als vrijwilliger
of dat u ons helpt met het dragen van de financiële lasten. U maakt het
mogeijk dat we onze projecten kunnen uitvoeren.
Met een hartelijke groet,
Rivka