Pesach: van slavernij naar vrijheid

22 april, 2016, 14 Nissan, 5776

Lieve vrienden!


Op vrijdagavond, zit de Israelische bevolking rond de Sedertafels van Pesach. Dit is de feestdag van vrijheid, en zoals gewoonlijk, zal ik proberen uit te leggen vanuit mijn nederige mening wat de diepte van het idee van vrijheid inhoudt. Het Israelische volk was honderden jaren onder het totale bewustzijn van slavernij gekomen, en hun ziel kon het niet meer verdragen, G-d maakte het mogelijk door aarde-schuddende wonderen, om een groot volk te bewegen tot een lange reis naar vrijheid toe! Zoals ik hiervoor geschreven heb, onderwijst G-d en straft Hij niet, maar wanneer Hij onderwijst gebruikt Hij zijn mogelijkheid om het hele proces te overzien, van het begin tot het eind!

Een van Zijn grote lessen en groot cadeau voor Zijn volk, is de feestdag van Pesach, wanneer de Almachtige de mensen opdracht geeft hun vertrouwen minder te stellen in, en minder te handelen met materiele zaken. Deze Mitzvah om Matze (Matzah) te eten, is een pure diep sybolische daad om het minderen en het minder te gebruiken aan te tonen: “Zeven dagen zal je Matzah eten!”

Er zou over het algemeen geminderd en minder armoede en meer alertheid hierop, in de geest van een volk dat gedurende de jaren van slavernij verborgen is geweest. Jammer genoeg, is de reis lang en vermoeiend. Deze dagen heeft gekte overgenomen, in plaats van het originele idee van deze week van ontspanning. Een maand van tevoren, kopen mensen veel in, het is shockerend om te zien, ze doen precies het tegenovergestelde van het originele idee van het reinigingsproces, van langzamer aan doen en het materialisme te reduceren . Al veel te lang is Pesach geworden tot een festival van gekte en gevaarlijk inkopen. We moeten ons voor ogen houden dat de reis van studie is om terug te keren naar het innerlijke punt, wat ons dichter bij de Bron brengt.

Ik roep je in deze mail op om de betekenis en de bron van deze week van ontspanning voor ogen te houden. Degene die het kan begrijpen, zal het begrijpen.

Heraut /Boodschapper van een nieuw lied van Modiin

Hier is een verhaal vol van inspiratie: in Modiin, heeft onze lieve Shir, zoals jullie weten, een tak van LeChaim uitgebouwd, in welke de studenten van haar recente school zes Shoa-overwinnaars vanuit Modiin heeft geadopteerd. Met Pesach heeft deze geweldige groep besloten, Pesach te vieren met een symbolisch maal voor de Shoa-overwinnaars en met de ouders van de studenten. Shir leidde het geheel met de help van haar charmante ouders. Weken lang hadden ze het gepland en georganiseerd met diepe betekenissen, goed voedsel, een goede, liefhebbende sfeer vol eenheid. Maar, let op, de grote boodschap van de avond. Drie van de Shoa-overwinnaars konden niet komen, omdat ze ziek waren. Natuurlijk konden ze naar de trends van deze dagen, deze avond cancelen en gewoon de voedselpakketten naar hun huis brengen. Maar, deze geweldige groep ging niet met de hoeveelheid mensen, ze wisten dat iedere ziel, die komen zou, een hele wereld is, en hier is de boodschap: niet een groots evenement, dat zijn schoonheid verliest en de essentie die alleen maar de essentie voedt en niet meer!

Hier in Modiin was de melodie puur. De shoa-overwinnaars kregen eer als koningen, en ook de ouders en de studenten, vanuit dit bescheiden gebeuren, met waarde en boodschap Voor jullie, geliefde mensen vanuit Modiin, een omhelzing van mij, Daniel, en veel waardering voor wat jullie hebben gedaan op de avond en wat jullie deden. Al mijn liefde voor jullie! De melodie die jullie hebben gespeeld, is de stem van het ware geven en liefhebbende ware verbinding. Jullie zijn gezegend door de Almachtige met het beste en zegeningen. Boven alles: Shir! Je bent een nieuw lied. Ik houd van je, een dikke knuffel, om wie je bent.





Verfrissingen


Waardebonnen


Stenen



Pesach in Modiin, de hele groep samen

Samenvatting van de Pesach activiteiten: Aan het einde van de gezegende activiteiten van stichting "L'Chaim-to-life" deed ik mee aan een symbolische Seder, die georganiseerd was door Mechina Kfar Hanasie met de winnaars uit Ginosar, Rosh Pina, Kiryat Shmona, Neot Mordechai en andere winnaars uit de kibboets. De studenten organiseerden het met veel liefde. Goed gedaan, studenten en speciaal Yael!!. Mijn dank, Daniel.

Modiin

Shir: Deze Pesach besloten we de Pesach te vieren in familieverband. Voor deze speciale avond kwamen Svetlana en Dimitri, en Shulamit (Chanan, Jaston en Janet waren ziek, we wensen hen een spoedig herstel toe). Onze vrijwilligers samen met hun ouders, mijn verbazingwekkende ouders en mijn beste vrienden: Maitar en Eladar. Allemaal brachten we iets mee om bij te dragen aan de Pesachtafel en nadat we gegeten hadden hebben we het glas geheven om elkaar "L'Chaim-to-life" toe te wensen in de geest van "L'Chaim-to-life"s familie, zoals we zeggen op deze avond: "om uit de slavernij te komen en onze vrijheid binnen te gaan". Dit is onze overwinnaars overkomen en ze hebben het voor ons mogelijk gemaakt om in vrijheid te leven in ons eigen land, sinds onze geboorte. Daarna heb ik het verhaal gelezen van de "Grote stenen". De les hieruit is dat we er voor moeten kiezen om de grote stenen in de rugzak van ons leven mee te nemen – de dingen die te belangrijk voor ons zijn om op te geven. Voor Pesach moeten we onze ziel reinigen om niet noodzakelijke zware gewichtige stenen uit de rugzak te halen. Een ieder van ons zocht een juiste steen uit van de tafel die hem of haar herinnerde aan moeilijke momenten. Op elke steen was iets geschreven: liefde, geluk, geven, geduldige familieleden en nog veel meer. Het was erg interessant om de verhalen te horen die deze woorden teweeg brachten. Het meest geweldige woord wat gekozen werd was Adi, die voor Shulamit het woord liefde koos. Hij vertelde haar dat wanneer ze zich verdrietig voelt vanwege de situatie met Chanan, de steen haar zal herinneren aan hun liefde voor haar en Chanan.

Ik ben heel erg dankbaar voor deze wonderbaarlijke avond. Het behelste mentale kracht, het gevoel van samen familie zijn en liefde van hart tot hart.Het was een vreugde om alle vrijwilligers te ontmoeten met hun ouders na elkaar een tijdlang niet meer gezien te hebben. Ik wil ook graag mijn geweldige ouders bedanken voor hun fantastische hulp. Er zou niets gebeurd zijn als zij niet waren ingesprongen, nu ik in het leger dien. Hun support en geloof in mij zijn heel erg groot. Ik wens jullie allemaal een gelukkige Pesach toe en dat we in staat zullen zijn onze ziel te reinigen en de goede dingen uit te leven in ons.Laat ons genieten van de éénheid die we samen mogen ervaren, want dit is de ware vreugde in dit leven.

Na de Pesachmaaltijd voelde ik de behoefte de avond te beëindigen met onze overlevenden die niet aanwezig waren. Ik nam wat heerlijke cakes mee en wat kadootjes voor de Pesach en ging naar Janet and Jaston. Het was moeilijk om ze verzwakt en ziek aan te treffen, maar ik kon ze wat geluk brengen en ze waren er erg dankbaar voor. Ik wens ze met heel mijn hart een spoedig herstel toe.


Twee mooie planten van de vrijwilligers (Adi, Neomi en Noa) Shulamit and Chanan een bezoek brachten.

De vertaling voor de video waar Shulamit (Modiin) spreekt: "We zullen naar een andere groep voor de overlevenden gaan binnenkort, maar wat ik hier heb gevonden is warmte en het gevoel van een ware liefde. Het voelt als het hebben van een nieuwe familie. Het geeft ons veel kracht, en we voelen ons gelukkig met het geluk dat jullie ons brengen lieve meisjes."

Shir

Drie video's :
1. Shulamit
2. Een groet van Svetlana.
3. Shir zingt een lied wat Svetlana haar geleerd heeft.



Nieuws uit het Noorden

Een aantal weken geleden hebben de studenten van de Mechina van Kfar Hanasie Upper Galili, besloten om een Pesachmaal voor te bereiden voor de overlevenden in dit gebied, waar de overlevenden vaak niet de goede hulp aangeboden krijgen door de overheid. We hebben hierover gepraat met Daniel en Timek, en zij hebben ons geholpen deze maaltijd voor te bereiden. Vandaag hebben we deze viering gevierd. Al het eten hebben we zelf voorbereid en na de maaltijd hebben we samen gezongen. Yossi heeft de zegen uitgesproken [Daniel: de manager van de Mechina]. De interactie was erg goed en er volgde een spannende discussie tussen de overlevenden en de studenten veroorzaakte grote vreugde onder de studenten en de overlevenden. Deze bijeenkomst zal altijd in ons gedachten blijven als een prachtige bijeenkomst, en we hopen dat we een nieuwe traditie hebben mogen starten in dit gebied.

Pesach Sameach voor jullie allemaal,
Yael

Door de jaren heen dat ik de overwinnaars van de shoa heb bezocht heb ik mogen meemaken dat ik een deel werd van hun leven en families. Hun huis is altijd open voor mij om te bezoeken en mijn ik heb altijd vrijheid gehad om mijzelf te bewegen door de huizen. Dit is zeer uitzonderlijk en erg bijzonder. Als ik er ben verbergen zij hun vreugde en verdriet niet voor mij. Ook delen zij het mee als er iets is wat ze nodig hebben. Ze worden ouder en ouder en hun daarmee komen ook de de lasten en pijn die daarbij soms horen. Ze hebben allemaal een hele hoop noden maar niemand klaagt erover. Als ik een vraag stel, geven ze een antwoord.

Klara liet me een doos ziem met veel pilletjes die ze dagelijks moet nemen. Het is soms niet makkelijk om deze dappere mensen te bezoeken. Ze willen hun dagelijks leven delen en daarnaast ook een gedeelte verleden.





Pesach in Kfar Hanasie Boven Gallilea


Kiryat Shmona

Met de pesach in vooruitzicht hebben alle overlevenden een pakket ontvangen voor de pesachvakantie. Dit pakket werd met veel waardering ontvangen, zoals ook de hulp en de festiviteiten die "L'Chaim-to-life" het hele jaar door geeft, maar in het speciaal op de hoogtij dagen. Alle mensen hebben ook een mooi schilderij ontvangen met een kaart en bloemen van onze Nederlandse vrienden Margo en Sheila. Gebracht naar de "Mars voor het leven".

Lisa was in het speciaal zeer gelukkig omdat het waterlek van het apartement boven haar gerepareerd was. Net voor de Pesach en haar verjaardag. Het plafond is ook weer heel erg netjes afgewerkt.
 
Nicolay is erg zwak; Zina toonde mij een foto van het purimfeest in het bejaardenhuis. Nicolay lust het eten niet dat hij in het bejaardenhuis krijgt en het wordt Zina niet toegestaan hun eigen voedsel mee te nemen. Het is hartverscheurend.
 
Anatoly's Alzheimer is op een agresief tempo erger aan het worden. Hij weet alles, maar de controle over zijn lichamelijke coordinatie is al beduidend minder dan het was. 
 
Eliahu is een paar weken ge;leden teruggekeerd van het ziekenhuis. Helaas is hij alleen in staat om op bed te liggen voor het moment. Daardoor kan hij niet de gebedsbijeenkomsten van de beit Knesset bijwonen. Het is moeilijk voor zijn vrouw Bracha om voor hem te zorgen. Eliahu ontvangt medische zorg aan huis.
 

De studenten genieten van het bezoek zoals U kunt zien aan de foto's. (ze spelen rummikub op het balkon).
 
Neot
 
Ibi is drie dagen geleden uit het ziekenhuis teruggekeerd naar huis. Ze is nog steeds erg zwak. Ze wilde graag de "Mars voor het leven" bijwonen maar helaas is ze op die dag ingestort. Haar dochter had niet verwacht dat haar moeder nog thuis zou komen maar ze is thuis gekomen! Nu moet ze weer op kracht komen. Ibi is 92 jaar en een zeer sterke vrouw.
 
Rachel was zo blij om de Shir, Shiraz and Juli weer te zien. The studentes hebben gekookt en hebben met Rachel rummikub gespeeld. Ze hebben een hoop p;ezier gehad.
 
Ook Steve was blij om Ofir and Ohad weer te zien. Ze hebben gepraat over het leven van Steve.

 
Katzrin
 
Shaul is verhuisd naar een nieuw apartement. Hij is erg blij met het huis. Helaas zorgde de oude huurbaas voor veel problemen. De studenten hebben hem geholpen met de verhuizing. Deze verliep erg snel.
 
Jafim, is gevallen in de badkamer en heeft zijn arm bezeerd. Dit maakt dat hij zich niet echt lekker voelt en best wel depressief was. Toen ik bij hem langs ging was hij blij om mij weer eens te zien. Daarnaast was hij ook zeer te spreken over de hulp die "L'Chaim-to-life" geeft in de vorm van voedselpakketten en financiële ondersteuning.
 
Shlomo and Lili hebben het moeilijk met hun gezondheid. Het feit dat ze weten dat er vrienden zijn in Nederland en andere landen geeft ze een vreugde en kracht.
 
Rosh Pina
 
Israel is nu alleen. Na een week van rouw en de familie om hem heen is alles anders en zal hij moeten wennen aan deze nieuwe situatie...... Hij vond het bezoek van Kfar HaNasi ,Blanka and Rachel, zeer fijn en ontving de studentes met grote vreugde.
 

Ginosar

 
Dana en Tomer hebben pasta gemaakt voor EliRam en Irit. Dit was smakelijk en leuk.
 
Gal and Yuval hebben in de tuin gewerkt met Avraham. Ze hebben genoten van de tijd samen en Avraham heeft ze verteld wat hij de vorige week gedaan heeft.
 
Shalom en hartelijk bedankt voor alle doorgaande ondersteuning en het gebed. 
Timek
 
 
 
Pardes Channa
 
Samen met R' Shachar hebben we tassen verzameld met goederen voor het Kamcha Depasscha. Onze zakken zitten vol met groenten en fruit, matzes, gevilde vis en ander voorraden. We hebben ook een bloem met een hart en een kaartje gegeven, die verzonden was door onze vrienden Margo en Shilla uit nederland. Het was een van de meest gelukkige personen die ik gezien heb in deze tijd. De heldere ogen spraken tot ons met een uitbundigheid van dank voor alles wat we brachten. We bezochten al onze overlevenden. Dat waren Zippora, Boarones, Chaya, Aliza, Klara en Lionid, Rachmill , Yonna, Mordecai en Yeshayia. We voelden dat we werkelijk hun vakantie een stuk beter hebben gemaakt en dat is een zeer goed gevoel. Hartelijk bedankt voor de steun aan "L'Chaim-to-life" en Chag Sameach.


Klara en Leonid


Rabbi Shachar en Aliza

Rachmill


Zippora

De studenten van Neve Michael hebben nu vakantie en we wensen ze een zeer goede en vreugdevolle vakantie toe. Ze kwamen laatste week langs om pesach sameach te wensen voordat ze op vakantie gingen.
Rivka

Timrat

We zijn op bezoek geweest bij Gad en Tamar in Timrat met voorraden voor Pesach en matzot. Ze waren beiden heel erg blij met ons bezoek en de voorraden. Tamar vertelde ons dat ze de Seder gaat doen zoals ze die zich herinnert van haar ouders, met alle symbolen van deze feestdagen. Gad zegende ons voor deze vakantie en we begroeten hem als antwoord daarop.
De Yeshiva uit Migdal Haemek.

Beer Sheva
 
Otto belde me om me te groeten voor Pesach. De dag daarna kwam ik bij hem op bezoek als antwoord op zijn telefoontje met coupons van "L'Chaim-to-life". Otto, wil de vakantie vieren met zijn dochter in Beer Sheva. Zijn bui was goed em hij bedankte mij voor het cadeau en het bezoek.
 

Sara & Shmuel, waren zeer verheugd over mijn bezoek met mijn kleine dochter Inbar en ze houden zeer veel van haar. Ze gaan naar hun dochter Nataniya voor de Pesach. Ik was blij dat ze niet alleen zouden zijn. Shmuel been wordt langzaam aan beter en Sara let goed op hem. Ze zenden ons hun dank voor het Pesach en zenden mij en "L'Chaim-to-life" een vriendelijke groet.
 

Suzan was zeer gelukkig om Inbar en mij te zien. Ze is zo zorgzaam en het was vertederend om haar te zien met mijn dochter. Ze heeft me laten zien wat ze met de Pesach gedaan heeft. Op het moment is ze van plan om de Pesach alleen te besteden in haar huis. Ik hoop dat ze haar gedachten verandert......

Efrat
( er zullen meer bezoeken volgen met een toelichting op een later tijdstip).
 

Hartelijk dank voor alle donateurs, alle actieve vrijwilligers en boven dat alles uit de Almachtige die ons de gelegenhied gegeven heeft om zoveel overvloed en vreugde aan onze overwinnaars te geven en zoveel meer.
 
Fijne feestdagen aan allemaal!!!
Daniel



Het Poerimfeest en haar betekenis

24 maart 2016, 14 Adar II, 5776


Beste vrienden!

Deze week is het Poerim. We zullen een beetje dieper bestuderen wat deze feestdag betekent, en de geestelijke betekenis van het drinken “tot het niets meer weten”[‘Ad Lo Yada’]. Zoals wij weten, symboliseert Mordechai moed met geloof, dat wat kan worden behaald in het leven. Simpelweg, een man die weigert verslaafd of een slaaf te worden van een afgod of enige mythe. Hij was niet bang voor zijn eigen leven en wist dat de lange dynastie van de geschiedenis, het heden, verleden en de toekomst van het Joodse volk, verborgen was in zijn moed. In het verhaal (Megilat) van Ester wordt de Naam van de Almachtige niet genoemd , maar de essentie van de het verhaal is – rotsvast geloof, met de bloedband, die niet gescheiden kan worden tussen Mordechai en zijn Vader in de hemel. Zelfs als Zijn gezicht soms verborgen is voor ons, is het zo belangrijk om onze innerlijke Mordechai (de eeuwige waarheid) te vinden, zelfs als het niet makkelijk is. Het is gemakkelijker om meegesleurd te worden door de wind van de mode en de weg kwijt te raken in een wereld van verschillende geloven en overtuigingen – de echte wereld. We moeten onthouden en benadrukken dat verlossing zich uitwerkt in beide niveaus, maar in feite is het hetzelfde niveau. Het voornaamste doel is de omvorming van de innerlijke ziel / nefesh van de mens. In andere woorden, ons geweten. Die laatste verandering / omvorming zal worden gedaan door de Almachtige, wanneer Hij bij ons komt en ons Zijn Geest / adem zal geven (een verandering van manier van leven dus). Maar de voorbereidingen hiervoor is, wat wij dagelijks en elke minuut moeten doen. Wij moeten een innerlijk luisteren ontwikkelen, en de mogelijkheid om vernietigend gedrag te herkennen in deze dagen, en een hoge graad van oplettendheid van de menselijke ziel, en welke impact dat heeft op de wereld.

En nu, een beetje dieper (als mensen met de mogelijkheid om te voelen en gevoelig te zijn): onze aarde bevindt zich in een proces van teloorgang, om plaats te maken voor een nieuwe hemel en een nieuwe aarde (het nieuwe bewustzijn). Een gebeurtenis die plaats zal gaan vinden in onze realiteit.

De traditie van het “ drinken tot je niets meer weet” [Ad lo Yada] is alleen maar een gezegende actie, als het je alleen maar meer bewust laat worden dat G'd er is. Het betekent, het losmaken van het normale begrip, begrensd en verbonden aan de wereldse manier van denken. “Ad lo yada” kan de persoon uittillen boven deze bekende wereld. Maar het verschil tussen dronken zijn op een goedkope en ongecontroleerde manier en het op de juiste manier voorbereid zijn, is dat de manieren van controle uitgebreid zijn boven het gewone uit naar een veilige plaats daar boven uit. Jammer genoeg, vinden de meeste mensen redenen voor leeg en vulgaire feestjes en de hoogtijdag wordt dan tot een 'soort van festival' en niets meer dan dat. Alleen heel speciale zielen kunnen werkelijk die connectie leggen naar de werkelijke essentie, de 'essentie van innerlijke verandering'. Voor wat betreft deze vreugde hier mijn vrienden; deze vreugde is niet afhankelijk van van 'iets wat van buiten naar binnen komt', maar deze vreugde komt voort uit de diepe verbinding van de wereld van verlangen naar de tijd, wanneer alle schermen weggenomen zullen worden en de illusie van de scheiding zal ophouden. Wanneer we in staat zullen zijn om dit verenigd bewustzijn te voelen. Dat zal de verlossing zijn.

Om te eindigen, een een leuk klein verhaal, van wat ik meemaakte gedurende een lange rit: ik stopte om een pauze te nemen, en zag plotsklaps een lang mieren-konvooi van vele meters lang. Per ongeluk (en tot mijn schaamte) vertrapte ik een paar mieren onder mijn voet, en wat ik zag choqueerde mij: de hele rij mieren verloor zijn harmonie en ze renden zonder enige orde rond. Daarna gebeurde er nog iets dat nog veel unieker was: er kwamen nog veel meer mieren tevoorschijn, mysterieus genoeg bezorgd vanweg hun zusjes' problemen, alsof ze aan elkaar verbonden waren met een navelstreng. Ik zat op een rots en begreep plotseling: het is geen toeval dat de slimste mens koning Salomo, ons vertelde te leren van de mieren. Ik begreep opeens met een glimlach, de Almachtige begrijpend: de mieren hebben geen illusie van individualisme en scheiding! Ze leven in en ervaren een compleet bewustzijn van de Almachtige! Ze zijn constant verbonden aan de navel van de aarde. Ze hoeven niet te kiezen zoals wij dat moeten doen als kroon van de schepping. Onze reis gaat door tunnels van duisternis en illusie, en de beloofde correctie wanneer de verlossing komt. Dit is het einde van de leugen van de illusie van scheiding, en wanneer wij het allemaal volledig zullen ervaren, en G'd te kennen, inclusief alles, zoals er staat in Zacharia 14:9: “Op die dag, zal HaShem één zijn, en Zijn Naam één!

We moeten dit onthouden: onze generatie gaat door een moeilijke overgangsperiode tussen de oude wereld en de nieuwe wereld. Onze generatie omvat de kronieken en de gehele menselijke geschiedenis van duizenden jaren van ons bestaan. Het is een zware reis, en wij ervaren dit door alle resultaten van de geschiedenis heen. We gaan door een proces van reiniging door de rivieren van de illusie. Degene die dit kan begrijpen – zal het begrijpen: het is een echt en pijnlijk proces, maar zeer eenvoudig, en we hebben het geloof en de moed van Mordechai’s hierbij nodig. Fijne feestdag met vreugde toegewenst!

P.S. Na alles wat ik heb gezegd over het drinken”tot je niets meer weet” [Ad lo Yada] om een geestelijke verheffing te bereiken: Ik ben persoonlijk, geheel tegen het idee van de noodzaak van het gebruik van enig alcohol of dergelijks zaken, omdat ik tot in het diepst van mijn hart geloof in het natuurlijke proces van het leven, je voorbereidend op een gezonde en gebalanceerde manier. Kortere wegen hebben de mensheid nooit verder gebracht! We moeten onthouden dat Poerim niet een feest is vanuit de Torah, maar pas later bij onze feesten zijn gekomen.

Ik wens dat onze vreugde uit gezonde en volledige bronnen zullen komen.

Daniel


Modiin

Shir: Vorige week kreeg ik een verrassingsfeestje voor mijn twintigste verjaardag. Mijn gehele familie kwam, mijn opa's en oma's van
“L' Chaim” in Modiin. Het was geweldig! Ik heb niet voldoende woorden om uit te leggen hoe enthousiast ik was om hen te zien bij ons. Ze begroetten mij, waar mijn familie bij was, en ik moest bijna huilen van hun warme woorden. Mijn familie was onder de indruk door hen, en wilden hen graag leren kennen . Ik had niet om een beter feestje kunnen vragen.

Morgen (Zondag) start ik mijn militaire basistraining in het leger, en draag ik nu vol liefde al de begroetingen in mijn hart mee die ik van deze lieve Shoa-overwinnaars heb gekregen.Ik kan niet wachten om te komen en hen als soldaat te komen bezoeken.

Lieve Shir! De beste wensen voor jouw nieuwe reis in het leger. We wensen je mazel tov en een interessante diensttijd toe. Blijf gezond en veilig behouden!

Van je “L'Chaim”familie

Op Donderdag hebben wij Janet en Jaston bezocht. Ze vertelden ons hoe ze hebben genoten van de avond waarop we geld bij elkaar gesprokkeld hebben en de “March for life” met de stichting “L'Chaim”.



Janet en Jaston hebben Poerimgroeten uitgeschreven. Ze bereidde voor ons een heerlijke tortilla met haar eigen speciale Nana-thee. Jaston ziet er veel beter uit deze dagen..



Vandaag kwamen we bij Svetlana en Dimitri, nadat we ze al geruime tijd niet meer hadden gezien. Toen Dimitri even uitrustte, vertelde Svetlana ons, hoe spannend de fundraising-avond was geweest voor hen. We brachten hen Mishloach Manot en ze waren hier heel blij mee.



Op bezoek bij Shlomit

Nieuws vanuit het Noorden

Kiryat Shmona
We hebben een vreugdevol Poerim bereid in het gemeenschapshuis. Een aantal van de studenten van de mechina Mayan Baruch hielpen de hal te versieren, ik bracht drinken en voedsel voor het feest en voor iedereen een goed gezond pakket van groente en fruit.

De overlevenden en de studenten hebben samen kwaliteitstijd besteed. We spraken over Poerim, wij praatten, omhelsden, dansden, zongen Poerimliedjes samen, als een grote familie.

De studenten bereidden ook een a traditioneel Poerimbingo. Het was een hoop lol en grote vreugde. Geniet van de foto's.


Bingokaart


Poerim Bingo

Roman met zijn kleinzoon


Anatoli


Israel en Neli


Klara en Shiraz


Zini, Lisa en Israel


De studenten en Klara


Ina en Mark


Ohed, Rina en Ofir


Samen spelen en zingen


Rosh Pina

De studenten van Kfar Hanasi bezochten Israël, Blanka en Rachel in Rosh Pina. Ze brachten een goede tijd met ze door. De relatie is heel goed. De studenten houden van de overlevenden en omgekeerd . Yael is zo blij dat Rachel nu zo open is naar haar. Ze deed veel moeite om het hart van Rachel te bereiken en ze slaagde erin!

Katzrin

Alle overlevenden hebben een mooi kado gekregen voor Poerim en een gezond pakket met vers fruit en groente. Shlomo en Lily worstelen met hun gezondheid. Jafim krijgt zoveel vreugde van de bezoeken van de studenten!
Shaul gaat aan het einde van de maand verhuizen naar een ander appartement en hoopt meer rust en vreugde te krijgen in zijn leven.
Ik ga proberen goede tandzorg te krijgen voor hem zonder een enorm bedrag te moeten betalen. Hij heeft implantaten nodig, want zijn tandprothese is gebroken en past niet meer. De studenten maken hem heel blij.
Talja is heel ziek. Ze heeft het licht in beide ogen verloren en door haar slechte gezondheid kan ze niet geopereerd worden.
Met Etja en Ela gaat het heel goed. Ze genieten beiden van het leven op hun leeftijd.

Timek

Ginosar
Na het bezoek en de ontmoeting met de overlevenden in hun huizen, brachten de studenten de overlevenden naar de gemeenschapszaal van de kibboets. De studenten verrasten de overlevenden met een "Poerim toneelstuk". Iedere student speelde een karakter uit het boek Esther: (de Megilla) het verhaal van Poerim. Timek en ik brachten Poerim lekkernijen mee. De studenten hielpen om de tafels klaar te zetten en brachten veel plezier met het toneel, de muziek en creëerden een warme atmosfeer. Dit kun u zien door de foto's. Iedereen was opgewekt en gelukkig. Voor een poosje vergaten de overlevenden hun dagelijkse zorgen.


Eli-Ram met de studenten


Zachi, Ruth en de studenten


Moshe met de meisjes

Brigitte


Pardes Chana

Het is bijna Poerim en we hebben twee tassen met lekkernijen bij ons, als Mishloach Manot .



De ene tas is van Neve Michael en de andere van stichting "L'Chaim-to-life".
We waren verkleed in kostuums en begonnen eerst bij onze geliefde Rachmill, die zich niet lekker volde, maar we zetten hem op een stoel en zongen en dansten om hem heen terwijl rabbi Shachar, die met zijn zoon Noach (een charmante en lange tiener) was gekomen, op zijn gitaar speelde. Voor de zuidamerikaanse dans was er een dame die ons vergezelde danste als de jonge vrouwen. De blijdschap was echt, zoals de glimlachen op de foto's laten zien.


Meeting Rachmill

Daarvandaan gingen we naar Yona, die heel blij was met de Mishloach Manot , en vroeg aan één van de werkers om een cake uit te delen aan haar partners in het huis.



We gingen door met dansen en zingen van Poerim liedjes en de mensen keken naar ons met veel plezier en een grote glimlach op hun gezichten en Yona was trots op de eer om ons op bezoek te hebben.


Onze volgende stop was bij Mordechai , die ons al op zat te wachten. Met een lach op zijn gezicht ontmoette hij ons en kreeg ook hij zijn Mishloach Manot. U kunt op de video zien hoe we de mensen daar wakker maakten, met ons zingen en dansen.

.

Na het bezoek aan Mordechai splitsten we ons op in drie groepen en gingen Chaya, Zipora en Aliza de Boarons bezoeken.


Shiri probeert te spelen voor Aliza

Zippora, was gezellig en blij ons weer te zien. We spraken met haar en zij vertelde ons hoeveel ze had genoten van de "Mars voor het leven" en een beetje over de problemen die ze in haar huis heeft. De Boarons waren niet thuis, dus lieten we onze Misloach Manot op hun balkon achter en gingen naar Aliza. Zij lag op de bank en voelde zich niet zo goed, maar zodra ze ons zag werd ze blij en zoals gewoonlijk was ze blij ons te zien en vertelde ons de verhalen over haar leven.

We gingen ook naar een nieuw stel die 25 jaar geleden uit Rusland waren gekomen. Lionid and Regina. Ze kwamen zonder kennis van Ivriet naar Israël. Lionid was een goede ingenieur in Rusland, maar hier, zonder kennis van de taal, moest hij werken als schoonmaker en zorgde voor bejaarden. Nu moet hij zelf verzorgd worden vanwege zijn dementie en Regina doet dit met heel haar hart. Haar Ivriet is goed en we konden met haar praten. We hopen dat we hen kunnen helpen.
We keerden voldaan en blij terug.

Rivka

Beer Sheva

Otto, zoals gewoonlijk is verbitterd, ondanks het feit dat er aan zijn verzoek om meer uurtjes hulp (van de nationale verzekering) gehoor is gegeven. Hij klaagt over zijn gezondheid en over het feit dat hij niet een appartement gelijksvloers krijgt. Ik liet hem een foto zien van mijn kleine dochter Inbar, en zijn humeur werd beter. Hij bedankte mij voor de Mishloach Manot.

Shmuel and Sara, ontvingen de M Manot met enthousiasme en vertelden hoe goed het is dat ze niet vergeten waren. Shmuel vertelde mij dat zijn been steeds beter werd en dat ze mee konden doen in het Poerimfeest in de club.

Suzan was aan het einde van haar vasten (Tanit Ester), en vertelde mij dat ze moet gaan beginnnen met schoonmaken voor Pesach. We bespraken andere dingen en haar geadopteerde dochter kwam met haar kleine meiden Suzan bezoeken. (Zie de foto)
. .
Olga was blij me te zien, en zei dat ze ook bezoek had gehad van de studenten en uitte haar waardering voor dit onderwijs dat respect voor oudere mensen bijbrengt. Ze vertelde mij ook over de pijn in haar rug. We hebben een hoop besproken en veel van elkaar genoten.

Morgen bezoek ik de andere overlevenden.
Efrat


Een aantal woorden aan mijn familie in “L'Chaim”.

Vorig jaar vierde ik Poerim met de Shoa-overwinnaars met een grappige show, lekkere verfrissingen, dans en vreugde. Dit jaar was mijn Poerim verschillend. Plotseling ben ik soldaat (zonder enige twijfel een speciaal kostuum). Jammer genoeg kon ik niet bij de viering zijn met mijn winnaars, want ik moest op de de basis blijven dit weekend. Maar mijn geweldige vrijwilligers brachten mij Mishloach Manot en de begroetingen die ik al voorbereid had . De vreugde van beide kanten kan gezien worden in de foto's en brengen een grote glimlach op mijn gezicht en grote vreugde in deze periode van het leven. Ik wens jullie allen vreugde. Poerim is het bewijs dat wij niet verslagen kunnen worden, zoals je kan zien aan de lachende gezichten van de winnaars, en met het feit dat we hier zijn in het land van Israel. Er is geen grotere trots dan dit uniform te dragen, wetende dat ik deel uit maak van de “L'Chaim” familie die mijn land tot een betere plaats maken, vanwege de waarden, en de de visie die dagelijks wordt uitgedragen met pure liefde zonder grenzen.

Shir

Toegevoegd foto's van mijn verrassingsfeestje met de winnaars en mijn familie.


De verjaardagstaart voor Shir


De familie van Shir samenzittend.


Shoa winnaars op Shir's verrassingsfeestje.

 

 

Over wonderen
Het Chanoeka feest

10 december 2015, 28 Kislev 5776

 

Beste vrienden
Op deze avond, steken alle Joodse mensen de vijfde kaars aan van de acht dagen van Chanoeka. In dit artikel zullen we de noodzaak proberen te begrijpen van wonderen in ons leven de ervaren, de voordelen die we hiervan krijgen en als dat zo is... wanneer?

Een deel van de Joodse mentale kracht komt van de geest van de Maccabeeën en Mattityahu die vooraan ging in deze visie, met geestdrift en geloof in de juistheid van hun weg, waarmee de totale ineenstorting van de kracht van een enorme legermacht met vele gewapende strijders (die niet opkonden tegen hun strijdlust, aangevuld met een sterk gekoesterd geloof) wetend dat G'D met hen mee streed. Het is interessant dat als we met Chanoeka spreken over wonderen, we vertellenover een klein kruikje olie waarvan de inhoud voldoende bleek te voor het acht dagen laten branden van de lamp in de Tempel. Voor mij gaat Chanoeka meer over hun daden en hun dapperheid, verbonden aan de Bron van bronnen – als volledige partners, door de wil van de Almachtige te doen.

Deze speciale geest onderstreept het belang van het doen van moeite als we erin geloven dat we moeten handelen – wetend dat het doel van de [een] actie de wil van G'D is, G'Ds hemel te heiligen, de liefde voor het land Israël en de echte wil om het te beschermen en onderhouden. Natuurlijk bewijst het wonder van het kleine kruikje naar de grote toorts van licht waarvan de Almachtige licht geeft aan degenen die wandelen op Zijn manier als een eeuwige gave om ons te herinneren: “Ik ben met u en als u Mijn naam liefhebt en ernaar handelt, zal Ik u dragen op arendsvleugelen."

Omgekeerd: Het Hebreeuwse volk was onder Egyptische slavernij waarin de essentie lag van het 'zijn zonder geestkracht', maar alleen gericht zijn op het materiële. Materie, materie... ik ben een slaaf en een kleine persoon. Dit was de slaven-mentaliteit van het Hebreeuwse volk en om een heel volk te bewegen die gevangen was in zijn slavernij, moest de Almachtige het werktuig van de wonderen activeren. Enorme wonderen die de ziel van de slaven raakte en die wonderen motiveerden de mensen om uit slavernij in de vrijheid te stappen! Nog een werktuig gebruikte Hij om hen te onderwijzen vanaf het begin. Dat was dat de mensen een groot licht moesten zijn. Mozes onze rabbi, een grote leraar, zoals we weten verraste de mensen door zijn wonderen die hem waren gegeven door de Schepper. Om te geloven had hij deze wonderen nodig om te begrijpen dat voorbij de begrensde wereld van materiaal en vormen er een andere wereld is, een van geest, waarvan hij een deel in zichzelf heeft –- de goddelijke vonk! Gedurende die dagen was de geestelijke situatie van het volk erg slecht en was het nodig om bovennatuurlijke wonderen te doen.

Dezer dagen is het, volgens mijn bescheiden visie, deel van het goddelijke verborgen gezicht, genoemd in de bijbel, om het mogelijk te maken voor ons om te werken aan onze ziel en onszelf te corrigeren door volledige partners te zijn in het repareren van deze deze wereld door actieve reparatie, want dit is de reden waarom we op deze wereld kwamen: om volledig partnerschap en verantwoordelijkheid te verkrijgen en groei in onze ziel toe te [laten] voegen door de hoge goddelijke vonk in ons te leren kennen. Het is wel begrijpelijk waarom zoveel mensen tovenaars en wonderdoeners volgen, die valse profeten zijn; ze verlangen naar wonderen. De Almachtige zegt door Zijn profeet dat “Al dergelijke zaken volledig voorbij zullen gaan.” De essentie is niet de wonderen zelf, maar de moeite [de groei daarin] om te kiezen, het materiële en de dierlijke kant van onze persoonlijkheid te overwinnen (die ons elke minuut aan wil sturen) om te bestuderen hoe we door onze goddelijke ziel verhoogd kunnen worden. Het goede nieuws is dat de oudere generaties niet zo diep aan hun ziel werkten, maar vandaag, nu er geen koningen of profeten zijn, geen wonderen of tekenen, of grote lichten zoals Mozes, moeten mensen in hun leven G'Ds koningkrijk vinden zonder tussenkomst van anderen. Dit vraagt veel moed. Het verborgen gezicht is subjectief en zinvol en het betekent dat G'D weet dat we Hem kunnen ontdekken zonder al die hulpmiddelen die Hij gebruikte die ik voorin het artikel benoemd heb. Dus als G'D de sluier wegneemt van Zijn verborgen gezicht (en we de redding waar we zo naar verlangen, zullen verkrijgen) zullen we glorie vinden in het feest van de redding, die we zullen vieren samen met onze Schepper en dan “zullen we lachen en zal onze mond gevuld zijn met muziek”. Dan zullen we in staat zijn te zien dat het goede en het slechte geen synchronisatie hebben bereikt, maar dat feitelijk 'het slechte' vanaf het begin niet eens bestond. Als we het besef van de redding zullen vinden en weten wat G'ds geheim is en de grootte van Zijn liefde voor ons, zullen we inzien dat hoe moeilijk de doorgangen ook waren, ze goed voor ons waren om ons op weg te helpen naar het repareren van de wereld in het koningkrijk van "El Shadai".

Als samenvatting is er een hele grote boodschap te verkondigen die een hoop moet brengen aan de menselijke ziel, in het bijzonder in deze periode, aan het einde van de dagen. We kwamen hier niet om weg te rennen van het materiële deel van ons –- van ons lichaam, maar om het materiële als het ware te heiligen als het echte en ware wonder, door het vinden van het goddelijke deel in ons die in staat is om te overwinnen in alle gevechten, van minuut tot minuut.

Gezegende Chanoeka feestdagen
Daniel


Chanoeka vieringen in het Noorden van Israël

Studenten van Mayan Baruch organiseerde samen met “L'Chaim-to-life” een groot chanoeka feest op de school in Mayan Baruch. We hadden een geweldige tijd samen. We zongen chanoeka liederen en dansten samen, we speelden “Chanoeka bingo” en leerden veel over Chanoeka. Het was ook leuk voor de studenten om nieuwe Hebreeuwse woorden te leren verbinden aan Chanoeka. We vierden het aansteken van de kaarsen met de zegeningen en liederen. Iedereen was voldaan en blij en dankbaar voor zo'n mooie avond.

Raya: “Alle dagen ben ik alleen thuis en nu hadden we zo'n heerlijke avond samen en ik was uit mijn huis weg. Hartelijk dank.”

Degenen die niet naar het feest konden komen heb ik samen met de studenten thuis bezocht. We bezochten de nieuw geadopteerde overlevenden in Kfar Blum, Dafna en Neot. We staken de kaarsen aan met hen en brachten hen kado's en vreugde en licht in hun - vaak zo eenzame – huizen. De overlevenden genoten ervan en hun gezichten vol zorgen veranderden in een grote lach!

Dat was ook zo met de studenten van Kfar Hanasi. Ze bezochten de overlevenden in Rosh Pina en staken de kaarsen met hen aan. We bezochten de overlevenden in Katzrin en gingen van huis to huis en zongen Chanoeka liederen en brachten zo veel vreugde bij onze overlevenden.

Andere studenten van de school die wilden deelnemen in ons project hadden de gelegenheid om dit te doen en ze genoten ervan. Één van de jongens van Mayan Baruch speelde prachtige muziek op de piano. De leiders van de school namen ook deel aan het Chanoeka feest en zagen hoe goed dit project oud en jong bij elkaar brengt en hoeveel vreugde het in beide generaties geeft. Geniet van de foto's.





Jafim


Israel met Tom en Ayal


Shaul

Yam, Eden en Blanka


Etja


Idi uit Neot



Chag Chanuka Sameach,
Timek

Pardes Channa

Onze Chanoeka viering begon toen ik naar Neve Michael kwam en de meisjes bij me kwamen en met volle handen lieten zien wat ze gemaakt hadden voor de overlevenden (zie foto). Ze hadden allemaal zelfstandig, Soefganiot [een soort van oliebollen], Chocoladecake, Latkes en andere zoetigheden. Één van de meisjes maakte voor Rachmill een mooi schilderij met feestgroet (zie foto). Ze waren blij en bereid om licht en vreugde te brengen aan onze dierbare overlevenden. Zvia en Shiri namen de meisjes naar Rachmiel Yehoshia, Robert en Mordechai. Ik nam een kleine groep mee om Zippora, Baoron's, Chaya en Aliza te bezoeken. De meisjes kwamen bij Rachmill en hij was zo blij dat hij bijna in tranen uitbarste en zei de groep “dat hij nooit zal vergeten wat ze voor hem deden”. Hij kreeg de foto met de hartelijke groeten van de groep studenten daarop en verse lekkernijen die ze voor hem gemaakt hadden. Ook Robert, Mordechai en Yehoshia deden mee en genoten van de liedjes en zoals u kunt zien konden zelfs de zusters niet aan de kant blijven staan en gingen meedoen met de groep.

Ik ging met de meisjes naar Chaya. Morris kwam erbij en stond erop de twee Menora's aan te steken met, één van henzelf en één die wij meebrachten met kaarsen. Hij brak in tranen uit en vertelde ons dat hij deze maand 92 jaar oud zal worden en hoe onze onstuimigheid om bij hem de kaarsen te komen aansteken hem zo prikkelde om te leven. Ook de dochter van Morris (Zvia) was hierbij aanwezig en ook bij haar zagen we een verandering in haar geestesgesteldheid die we nog niet eerder gezien hadden. Ons volgende bezoek hebben we gebracht aan Aliza, die ik moest afremmen om ter voorbereiding voor haar bezoekers Sufganiot te bakken, wetend wat wij met ons mee zouden gaan nemen... En toch had ze nog kans gezien de tafel te vullen met allerlei verfrissingen voor ons. We hebben het licht van de kaarsen aangestoken onder het uitspreken van de bijbehorende gebeden en hebben samen Chanoekaliederen gezongen. Bezoeken aan Aliza zijn altijd een grootste ervaring voor de meisjes, omdat ze verhalen vertelt en erg ver met de belevingswereld van de meisjes mee kan gaan. Bij Zippora en de Boarons, konden we helaas alleen maar onze lekkernijen en boodschappen achterlaten en ze een Chag Smeach (fijne feestdagen) toewensen. Het gevoel is over me heen gekomen dat we deze hoogtijdagen de ziel van onze overlevenden op hebben kunnen heffen, weg van hun verdriet en de realiteit. We hebben ze vreugde en geluk gebracht, met dank aan de gelukkige groep jongelui van Neve Michael, die dit mogelijk maakten.


Aliza


Morris

[Ed. : Voor wie onbekend is met een feest als Chanoeka; dit zijn zulke belangrijk momenten voor de Holocaust-overwinnaars! Deze momenten zijn zo kostbaar!]


De meisjes op bezoek bij Rachmil met hun eigen baksels.


Rachmill (rechts, Rivka zit naast hem.)


Samen zingen

en samen dansen; samen gelukkig zijn!

Een gelukkige Chanoeka, voor al onze vrienden.
Rivka

Modiin

Mai, Ofri en Alon: Vandaag hebben we Janet en Jaston bezocht. We kochten Soefganiots en Latkes en Janet heeft voor ons spinazie gekookt.Het was gezellig, en het eten smaakte prima. Later hebben we over hun leven gesproken en hebben we samen een video bekeken. Janet en Jaston geven ons altijd het gevoel van "thuis te komen".

Shir en Arbel: Wij hebben Chanoeka gevierd met Svetlana en Dimitri en brachten ze Soefganiots en Latkes die we zelf gebakken hadden. Samen hebben we de kaarsen aangestoken, thee gedronken en onze eigen meegenomen Latkes en Soefganiots opgegeten. Svetlana deelde haar politieke mening met ons en daarna leerde ze ons wat Russische woorden lezen en schrijven. Het was een leuk bezoek.


Shir en Arbel bij Svetlana en Dimitri

Arbel schreef aan Shiri: Ik wil je bedanken dat je mij bij dit project betrokken hebt. Ik geniet van de bezoeken aan Svetlana and Dimitri. Voor mijn gevoel maak ik deel uit van hun familie en ik denk dan ook dat dit project heel belangrijk is. Ik ben er trots op dat ik mee mag doen met dit project waarin we de Shoa-winnaars mogen bezoeken. Een gelukkige Chanuka toegewenst.

Timrat

We bezochten Tamar en Gad samen met hen de eerste kaars aan te kunnen steken. We brachten versnaperingen mee, staken de eerste kaars aan en vervolgens zijn we gaan zitten en luisterden naar de Chanoeka-herinneringen uit het verleden van dit uiterst charmante echtpaar en hun familieleden. Later dansten en zongen we met hen en Gad was erg enthousiast. Deze bijeenkomst hebben we allemaal ervaren als een groot licht dat onze ziel binnenkwam. Gad houdt van onze bezoeken en kan niet wachten op het volgende bezoek.



Migdal Haemek Yeshiva

Mazal Tov aan Efrat (Beer Sheva) met de geboorte van haar dochter. We wensen je veel geluk in het moederschap en hopen dat we je binnenkort weer zullen zien??

Daniel

E-mail: danielxrw@gmail.com
Phone: + 972 54 772 3510
Welcome to our website at: www.lechaimtolife.org

Ed. : Voor wie het op wil zoeken: in de Bijbel staat in Johannes 10:23 geschreven dat ook Jezus Chanoeka vierde. Het winterfeest wordt gezien als het feest van Chanoeka.

 


Upgrading van onze activiteiten in het Noorden

16 november 2015, 4 Kislev 5776

Deze week heb ik (ondergetekende; Timek) sleutelpersonen ontmoet in de bovenste gedeelte van van Galilea, vrouwen die op de hoogte zijn van overlevenden uit de Shoa die zeer hoog op de urgentielijst staan om bezoek te ontvangen van onze studenten. Deze maand nog gaan we deze overlevenden adopteren van de Kibbutzim (meervoud van kibboets) in dit gebied. De bijeenkomst die we nu al hebben gehad was erg goed en praktisch en er is afgesproken dat ik de 23e van deze maand Miri Sinai, zal ontmoeten. Zij zal ons begeleiden tijdens de bezoeken we (met name Timek) af gaat leggen om deze overlevenden van Kibbutz Neot Mordechai te gaan ontmoeten. De dag na ons gesprek was ik al meteen uitgenodigd om naar Kibbutz Kfar Bloom (geleid door Yehudit Hameiri - coördinator van het verpleeghuis in de Kibbutz) te komen , om Frida en Menashe te ontmoeten. Beide zijn ze overlevenden met een wonderbaarlijk overlevingsverhaal.

Menashe, is 90 jaar oud, hij heeft een traumatisch kampverleden en kon niet trouwen of bouwen aan een gezin, vanwege gezondheidsproblemen. Hij is heel speciaal, helder als kristal in in zijn denken, maar erg alleen. Ik ontmoette hem op zijn electrische scooter en terwijl hij met me opreed, vertelde hij mij van zijn verlangen naar het dieper delen van zijn gedachten en dat degenen die bij hem langs zouden gaan komen, de gave van geduld zouden moeten hebben. Ik luisterde naar zijn verhaal en mijn hart deed zeer toen ik me realiseerde dat hij al veel te lang geïsoleerd had geleefd. Zijn hart roept om een open oor, naar een menselijke ziel die het ontluikende bestaan van deze kostbare persoon kan bevatten. Toen ik naar huis wilde gaan en hem beloofde ons gesprek voort te komen zetten op een ander tijdstip omdat we hem op zouden nemen in het programma van L' Chaim to life , zei hij tegen mij :" Je kunt nog helemaal niet weggaan, ik heb nog zoveel te vertellen...". Op dat moment begreep ik wat het resultaat van ons gesprek voor hem was geweest en hoe hij dat ervaarde. Ik ben niet naar huis gegaan, maar ben langer (als bedoeld) bij hem blijven zitten. Zijn ogen waren sterk en zijn verhaal was scherp en duidelijk. Ik wilde hem omhelzen, maar dit zal tijd gaan nemen en er zullen nog testen komen met deze oprechte man en het voelde als niet meer nodig om nog meer woorden uit te spreken... We zullen deze man met een diep respect gaan adopteren binnen onze groep overlevenden.

Frida, een eenzame, erg preuts en kostbare vrouw, die dringend behoefte heeft aan een menselijke aanraking. Vanwege fysieke beperkingen is het moeilijk om haar te begrijpen, maar, het licht in haar ogen en haar blik worden begrepen. Haar pijn voor tientallen jaren, en toch, haar kracht en de liefde van het leven met dankbaarheid voor wat ze nog wel heeft.

Ik heb zoveel respect voor deze mensen en voel het als een privilege om met ze samen te zijn. Ook deze vrouw zal opgenomen worden in het programma van L ' Chaim to life. Zoals gezegd en geschreven in een periode van krankzinnig geweld in deze wereld met de pijn daarvan:"L' Chaim's project is vol van licht, het licht van éénheid tussen generaties. De harten van de vaderen zullen gekeerd worden tot de zonen en dat van de zonen tot de vaderen. " Het fruit rijpt en meer harten komen samen in de projecten van "L' Chaim to life".

Het komende feest van Chanoekah !

Op de avond van de 6e december, zullen we de eerste kaars van Chanoekah ontsteken, zoals we elk jaar doen. We brengen het licht van Chanoeka naar onze overlevenden, waar ze zich ook bevinden en zorgen er voor dat onze dierbare vrijwilligers in staat gesteld worden om samen met hen de lichten te ontsteken. De vrijwilligers krijgen kleine geschenken mee om te geven, wat veel van onze overlevenden diep in hun harten raakt en ze laat weten dat ze geliefd zijn. Het weer is extreem, vooral in deze tijd van het jaar, maar onze overlevenden hebben het zo nodig om deze bezoeken te ontvangen en het samen de kaarsen ontsteken verwarmt hun hart. Het verwarmt de harten meer dan de warmte van een dekbed.

Alstublieft onze dierbare vrienden, maakt u een gift over om het mogelijk te maken om het licht te ontsteken samen met onze overlevenden, zodat hun harten warm worden en ook wat geschenken aan onze overlevenden te kunnen geven, zodat ze weten dat ze gewaardeerd worden. U zult er voor gezegend worden.

(Op de foto ziet u het licht dat ontsteken is. Licht dat twee generaties samenbrengt.)


Nieuws uit het Noorden

Deze week bezocht ik de overlevenden in Kiryat Shmona, samen met de studenten van Mayan Baruch. Alle overlevenden waren hierover erg opgewonden en zagen uit naar de studenten. Klara maakte haar "blinches" klaar. Ze houdt zoveel van de studenten. Ook haar echtgenoot Mordechai houdt veel van de studenten is altijd geïnteresseerd in de studie die ze doen en wat ze ermee willen gaan doen als hun studietijd afgelopen is en ze hun diensttijd doorlopen hebben. Asaf en Rom, weten al dat ze zich gaan aanmelden om hun land te verdedigen, maar de anderen weten het nog niet.

Klara deelde haar levensverhaal met de studenten. Het was een erg gevoelig moment. Ze liet ze fotoboeken zien vol met foto's van haar familie en foto's van de vorige jaren, waarin de groepen studenten stonden van de vorige jaren.
Rom en Ofir gingen naar Eliahu. Eliahu en zijn vrouw Bracha verheugden zich erg op hun bezoek. Voor de studenten was het een hele ervaring. Ze voelen zich nog een beetje onzeker over Elihau. Eliahu is niet een man om eenvoudig mee te communiceren, omdat hij halfzijdig verlamd over zijn hele lichaam. Eliahu verteld over zijn aliyah uit Tripoli- Libya, door Italïe heen, in 1949. We hebben ook gesproken over de huidige geweldsgolf om ons heen. Bracha is heel erg bang. Ze vertrouwd niemand. De oorlog is in de straten gekomen. Ze ging in gedachten terug naar Iraq. Voor de onafhankelijkheidsdag leefden Jood en Arabier in vrede. De dingen die zich nu voordoen, gebeurden niet in die tijd. Ze herinnerde zich nog goed de tijd dat al de Iraakse Joden naar Eretz Israel gebracht werden.

Asaph: Vandaag bezochten we Klara and Marek (Mordechai), Klara vertelde haar verhaal, maakte blinches, liet ons foto's zien en Marek leerde ons hoe we sterker konden worden door het eten van soep en het doen van allerlei oefeningen. Een andere ervaring met "L' Chaim". Rom: De tijd die we doorbrachten met Klara was goed. Voor wat betreft Eliahu, ik vond het persoonlijk moeilijk om contact te maken. Shir: Het was geweldig om te praten met de Nitsolims'. Het voeld voor mij alsof ik bij mijn grootouders thuis kwam.


Klara, Mordechai en Asaph


Ofer, Eliahu en Ron


Judit, Shir, Omer, Shiraz en Klara

Hier volgt dan het rapport van de studenten van Meitsar die hun bezoekjes aflegden in Ginosar:
Dana: We hadden een geweldige tijd met Eli-Ram, ik heb zelfs een schilderij van hem gehad! Jammer genoeg hebben we geen foto gemaakt.
Noam en Lior: We gingen naar Batia's huis. We hadden een heel leuk gesprek met haar en haar dochter.

Ron, Hila en Jonathan: We hebben Moshe ontmoet en zagen een film die gemaakt was in zijn kindertijd... Het was een leuk bezoek en nadat we de film gezien hadden hebben we er nog over nagepraat met hem.

Yuval en Gal : We zijn naar Avram geweest en hebben in zijn tuintje gewerkt. Nadat we klaar waren heeft hij ons verteld over zijn oom en over zijn kindertijd.

Hier volgen de rapporten van de studenten van Kfar Hanasi in Rosh Pina:

Tom: Israel, vertelde veel verhalen uit zijn kindertijd uit de Shoah. Het was erg interessant om te horen.
Yeal: Rachel is erg aardig. Het is niet gemakkelijk voor haar om te praten en ze vraagt haar dochter geregeld om ons te helpen te communiceren met ons, maar ze is heel er lief en ik hoop dat ze open zal worden naar ons toe in de loop van de tijd.
Yam en Eden: We zijn vandaag naar Blanca toe geweest!!! Dit bezoek was groots!! We hebben samen heel erg veel plezier gehad.

Opnieuw hadden we een week vol van activiteiten en goede relaties met onze overlevenden in het Noorden van Israel.

Shalom,
Timek

News from the South

In de afgelopen week heb ik Otto bezocht. He klaagt nog steeds omdat hij zich eenzaam voelt, ook al krijgt hij elke dag bezoek en verblijft hij in het weekend bij zijn dochter. Elke minuut dat hij alleen is, voelt hij zich miserabel. Wat hier nog bijkomt is dat Amidar, de woningbouwvereniging die de huizen uitgeeft niet reageeer op zijn verzoek om een huisje beneden aan de straat, omdat hij steeds moeilijker de trappen op en af kan. Hij heeft behoefte aan contact met mensen in de straat.... Otto bedankte me voor mijn bezoek en wenste me een voorspoedige bevalling toe (het komst steeds dichterbij). De aankomende bevalling van mijn kindje bracht hem dichter bij zijn eigen familie. Al pratende over zijn kinderen en kleinkinderen beurde dat hem juist weer heel erg op.

Yosef , maakt zich heel veel zorgen over het weer. Door de weersveranderingen in de gaten te houden (en speciaal de herfst), kan hij enigszins voorkomen dat hij ziek wordt. Zijn vrijwilliger is bij hem teruggekomen en kan hem extra helpen. Zoals u weet is hij blind
maar hij vecht ertegen om niet afhankelijk te zijn van anderen en dat waardeer ik in hem. Het was een goed bezoek wat ik aan heb gebracht heb. Aan het eind van mijn bezoek heb ik hem geholpen om zijn thee vast klaar te zetten voor die avond.


Modiin

Tair en Moria : Gisteren heb ik Svetlana en Dimitri opgezocht. Het was onze tweede keer om met hen samen te zijn ze vertelden ons hoe het ging met hun gezondheid en wat er die week gebeurd was. We wensen ze een goede gezondheid toe. We hebben de nummers geoefend in het Russich en Svetlana vond een nieuw woord in het woordenboek. Onze bijeenkomst was kort en goed. We kijken uit naar het tweede bezoek.

Dit is ons nieuws voor deze week,
Shabbat Shalom


Sukkot, het feest van onze blijdschap

1 oktober 2015, 18 Tisjri 5776

Beste vrienden,

 Dank G'd, we zijn Yom Kippoer voorbij en nu hebben wij, het Joodse volk, de opdracht gekregen om zeven dagen te zitten in de Soekka. Dit feest wordt beschouwd als een tijd van vreugde en blijdschap. Laten we samen de diepere betekenis proberen te begrijpen van het hebben van zo'n echte vreugde, en hoe dat verbonden is aan het samen zitten in een fragiele, tijdelijke structuur hut, wat wij de Soekka noemen. 

G'd droeg ons op om zeven dagen lang al onze bekende beschermende zekerheden in dit leven achter ons te laten, die ons een onterecht gevoel van veiligheid en zekerheid geven. Het richt ons op ons huis met alles wat we daarin verzameld hebben, zoals meubels, bezit en de warme omgeving die ons de illusie van veiligheid geeft. Maar nu heeft de Almachtige ons opgedragen om ontdekkingen te doen tussen de gaten in de dakbedekking, die het mogelijk maakt de lucht, horizon en sterren boven te zien in wat wij het universum noemen. Door in de Soekka te verblijven kunnen we de natuur voelen en zijn formaat zien, vergeleken met onze nietigheid en het helpt ons te herinneren wat onze echte zekerheid is: een deel zijn van de hemelse vonk van een enorme, verbazingwekkende en prachtige Schepper van het heelal: de Almachtige! Als we verbonden kunnen zijn zullen we de opgewondenheid hierover in onze ziel ervaren.

 Als we blootgesteld zijn aan de wind die over de aarde waait, dan, op een kostbaar moment van genade (die als diamanten en edelstenen geldt) kunnen we ons verbonden voelen aan de stroom van innerlijke vreugde als zonen en dochters van G'd, behorend bij een enorme Ziel die het heelal en de wereld domineert – die de scheppende Ziel van alle tijden is – G'ds hart. Deze openbaring vult ons met enorme vreugde als met puur water en vraagt van iedere gevoelige ziel een begrip dat niet altijd duidelijk is, dat in externe gebeurtenissen, speciaal in onze sombere, drukke wereld, daar waar het vaak zo moeilijk is om deel van deze vreugde te zijn. >

 Hier is mijn idee wat kan helpen: Ons belangrijkste probleem is dat we niet begrijpen wat we er zelf aan kunnen doen om verbonden te zijn aan deze stroom van uitvloeiing. Essentieel hierbij is de eigenheid van de bron waaruit de stroom van uitvloeiing voortkomt. We moeten gespitst zijn op het, zoals het bij een ieder past, hier en nu; door vrede te creëren in de dagelijkse verstorende stormen van het leven en onze gedachten (welke ons uit het hier en nu halen) door al deze stormen en gedachten in te passen in onze dagelijkse omstandigheden en de magisch momenten van de toekomst verbeeld in een visioen, samen te trekken met het verleden en de toekomst. Het betekent dat we meer en meer moeten leren naar de eis van de Allerhoogste te leven: "Hebt de Heer uw God lief met geheel uw hart, geheel uw ziel en alles wat in u is (met al uw aandacht)."

Ten laatste een idee voor diegenen die dichter bij G'd willen komen: Er zijn millioenen mensen die dag en nacht proberen te profeteren, met tekenen en getuigen van wat kan gaan gebeuren in de komende dagen. Dat is fout (!) en gaat tegen onze Thora in, die niet van ons verlangt bezig te zijn met speculaties of voorspellingen. Als er geen profeet is, laten we dan stoppen met onze nutteloze verbeeldingen. Maar, wat betekenen deze hemelse fenomenen? (Vreemd weer, raar licht en onweers-stormen, overstromingen, tyfonen en meer). Het heeft maar één betekenis: De wekker gaat af, dat is alles! Om ons wakker te maken en terug te keren, verbeteren en te leren van ieder moment, het hier en nu! Zoals geschreven staat: "Het zichtbare is voor ons en het onzichtbare is voor G'd"!

Het lijkt er veel op dat mensen die profeteren en speculeren veel vrije tijd hebben en heel ver weg zijn van hun G'd. Het werk voor G'd moet gedaan worden, iedere minuut, op dagelijkse basis. Ieder van de momenten die ons dichter kan brengen bij onszelf en onze G'd, als een enorme gave. Elk moment is bijzonder en kan ons helpen om onszelf te leren kennen onderweg naar Beit El (Bethel). Elke minuut, hier en nu, telt! Door ons leven te versimpelen en te leven in het enorme "nu", kunnen we beter begrijpen wat onze G'd van ons wil. Opnieuw: we moeten ons herinneren dat de vreugde niet duidelijk is en dat we heel oplettend moeten zijn van binnen, om krachtig en zelfvoorzienend te blijven.

 [Ed. : "De geboden die ik u vandaag geef, zijn niet te zwaar voor u en zij liggen niet buiten uw bereik. Ze zijn niet in de hemel en u hoeft niet te zeggen: “Wie zal naar de hemel gaan om ze voor ons te halen en ze ons te laten horen, zodat wij ze kunnen volbrengen?”  Ze zijn niet overzee en u hoeft niet te zeggen: “Wie zal de zee oversteken om ze voor ons te halen en ze ons te laten horen, zodat wij ze kunnen volbrengen?”  Nee, het woord is dicht bij u, in uw mond en in uw hart. U kunt het dus volbrengen.." Deut. 30:11-14

Wat je met je mond belijdt (uitleeft met je houding) is waar je zelf voor kiest en bepaald de richting die je opgaat.]

Vrolijke feestdagen!

Daniel

 

 Modiin

Svetlana en Demitri. 21 Jaar geleden kwamen ze vanuit de Sovjet Unie naar Israel.. Dmitri spreekt geen Hebreeuws, Svetlana een klein beetje. Ze waren erg emotioneel tijdens mijn bezoek. Ze vertelden ons dat ze al zoveel jaren lang geen hulp gekregen hebben van officiële instanties, ze hadden ook geen idee dat ze recht op hulp hadden omdat ze "holocaust overwinnaren" zijn. Svetlana vertelde me over haar kindertijd tijdens de Shoah, als een kindje van twee jaar oud. Ze had meer broertjes en zusjes, de oudste was 9 jaar oud. Haar verdween zomaar en ze weet nog steeds niet wat er met hem gebeurd is. Haar mother was een vrouw met een "gouden hart" en een slimme vrouw. Toen de Nazis dichter bij haar stad kwamen, besloot ze haar hele gezin met haar zuster mee te nemen en sloeg ze op de vlucht. Drie andere families, weduwen met kinderen gingen met hen mee en de grootte van de groep maakte de vlucht niet eenvoudiger. Eén van de broers weigerde met hen mee te gaan en voor zover bekend zijn hij en zijn gezin levend in een put met water gegooid, waar ze verdronken zijn.... Hun vlucht was niet eenvoudig. Ze hadden een paard en wagen bij zich, waarin ook nog een klein meisje geboren werd. Vervolgens gingen ze met de trein verder. Hierin werden dieren vervoerd en vandaar werden ze gedwongen van de trein af te springen en zich te verstoppen in de bossen. Gelukkig voor hen, hebben ze ze het allemaal overleefd.

 Svetlana en Dimitry hebben Aliya gemaakt 21 jaar geleden, ook al weigerde de Soviet Unie ze hun vertrek. Na de oorlog was de Oekraïne erg antisemitisch en wilde ze alleen nog maar naar een land toe dat vriendelijk en veilig was. Zes jaar geleden viel Svetlana in het centrum van Modiin en dat luidde een periode in van een pijnlijk en langzaam herstel. Haar linkerhand is nog steeds niet hersteld. Ze kan zichzelf nog steeds niet aankleden en douchen. Dimitri, zorgt voor haar en nadat ze geprobeerd hebben hulp te krijgen (zonder succesvol te zijn geweest hierin) is het leven alleen maar moeilijker geworden. Het lijkt er op dat ze erg eenzaam zijn, ondanks de aanwezigheid van één van hun dochters in Modiin.Ik hoop dat ik er voor kan zorgen dat er een vrijwilliger geregeld wordt, waardoor er weer wat warmte in hun leven komt.

 Shir

 P.S. De 11e organiseert Shir een feestje voor de nieuwe overlevenden en hun vrijwilligers. Veel succes lieve Shir.


 Timrat 

Ons bezoek in Timrat vlak voor Yom Kippoer

 Vlak voor Yom Kippur hebben we besloten Tamar & Gad een nieuwe Siddur en een religeus boek voor Yom Kippoer (om mee te lezen in de synagoge) te geven, nadat we hun oude boeken in handen hadden gehad. Ze waren oud en versleten. Yedidia en Hillel, kwamen bij hen en brachten de nieuwe boeken voor hen mee. Ze waren helemaal verrast en de opwinding over de nieuwe boeken vierde hoogtij. Ze wensten me het beste toe voor deze feestelijke dagen en vertelden me hoe de aandacht en en het denken aan hen, hen zoveel vreugde brengt. We voelden dat dit de beste voorbereiding was op Yom Kippoer.

 Meir Katz

Pardes Chana

Na Yom Kippoer, gingen Rabbi Shachar en ik hoe het met onze overlevenden was. Als eerste bezochten we Ester, die blij was ons te zien en ons vertelde hoe alleen ze zich gevoeld had tijden Yom Kippoer, omdat ze niet van huis weg kwam en niet in staat is om te vasten. Ze was zo blij ons te zien en met ons te kunnen praten. Van Esther gingen we naar Rachmill die ons ongeduldig opwachtte. We haalden hem (voor zover dat mogelijk was) even weg uit de omgeving waar hij altijd verblijft en langzaam zagen we een kleine vonk in zijn ogen komen en al snel daarna begon hij ook weer wat vloeiender te spreken. We hopen dat na alle hoogtijdagen een vrijwilliger bereid gevonden wordt dit vaker met hem te doen, zodat hij wat meer uit zijn lusteloze toestand komt.

Het echtpaar Ehusyia en Mordechai die leven in een huis waar overlevenden zijn ondergebrachten waren blij dat iemand hen opzocht. Ze zijn eenzaam en het samen zijn met ons en de aandacht die ze hiermee krijgen, betekend veel voor ze. Vandaar bezochten we Chaya, die erg dun wordt en meestal op bed ligt. Ze is de laatste tijd veel levenskracht kwijt geraakt. Ora, haar toegewijde vrijwilligster geeft het nog steeds niet op met haar en probeert haar mee te krijgen naar buiten, zodat ze wat frisse lucht binnenkrijgt en ze zich wat meer beweegt. We brachten onze beste wensen over voor de hoogtijdagen en een volle zak met droge voedingsmiddelen. Vervolgens gingen we door naar Benyamin, die net een dag terug was uit het ziekenhuis. Hij is gebonden aan een rolstoel en herkende ons nauwelijks. Hij ziet er slecht uit.>

Aliza, altijd vitaal, maar nauwelijks vrij van pijn, praatte met ons en was blij dat we er waren. Vandaar bezochtten we de Boarons'. Avraham had geen goede dag, hij voelde zich niet goed en ook Rachel is niet gezond. Desondanks waren ze erg blij ons te zien en de zak met de boodschappen van ons te krijgen.

Zippora, die zoals we eigenlijk wel weten heel veel last had van haar astma vertelde ons gelukkig dat haar dochter permissie had om het huis te kopen waar ze in leven. Voor Zippora is dit een moment van ontspanning, omdat ze hier zo lang voor gevochten hebben...

 Zoals u ziet worden onze overlevenden ouder en worden steeds meer afhankelijk van onze hulp. Alstublieft helpt u ons om hen te helpen, zodat we ze de kans kunnen geven het leven positiever in te zien en een klein beetje vreugde te mogen ervaren op hun oude dag.

Rivka

Nieuws uit het Noorden:

Ginosar

Ondergetekende (Timek) en Brigitte, verwelkomde de nieuwe groep studenten van 20 jongeren op Kibbutz Ginosar. De meeste zijn gemotiveerde studenten van Maitzar, die voor het eerst op de kibbutz kwamen om de overlevenden te ontmoeten. De meeste overlevenden hebben op dit moment gewacht en hun huizen geopend met een open hart en een grote lach op hun gezicht. Zelma liet ze foto's zien en brieven van studenten die hen voorgegaan waren en nog steeds contact met haar hebben (door de jaren heen).

Eli-Ram, was zo gelukkig met een huis vol studenten, die ook al weer heel snel toegevoegd zullen gaan worden aan zijn familie. Eli-Ram maakte, zoals hij wel vaker doet, veel grapjes.

Avraham, was erg geïnteresseerd in de studenten en vroeg ze honderd uit naar de plaatsen in Israel waar ze vandaan kwamen.

Batja is een nieuwe dame die bezoek zal gaan krijgen van onze studenten. Ze heeft haar hele leven gediend onder de Shoa-overlevenden in Ginosar en nu ze verlamd is geraakt kan ze zich niet meer goed bewegen. Ze heeft deze bezoeken heel hard nodig. Batja verwelkomde ons als familie.
In Beit Savion (het verpleeghuis) bezochten we Chava en Herbert. Mojsje, Zaggi and Ruth waren ook erg enthousiast.

Izik ligt momenteel in het ziekenhuis en we hopen allemaal dat hij snel weer thuis zal zijn. De studenten zullen elke week Ginosar bezoeken.

Ik heb het gevoel dat deze studenten erg gemotiveerd zijn om het programma te volgen. Het zal een plezier zijn om met ze te werken. Ze hebben me al verteld van hun motivaties en hun verlangen om van deze mensen te leren en van wat hun wortels zijn en de wortels van de Joodse Natie. Door van hun verleden te leren zal het ze leren hun eigen toekomst te bouwen en de natie Israel als een natie.

Kibbutz Dafna

Ik heb de studenten van Mayan Baruch ontmoet. We hebben een bezoek aan Dafna voorbereid. We hebben Ruti ontmoet die onze intermediar is in Kibbutz Dafna. Ze sprak over de bezoeken die de studenten elke week zullen gaan brengen.

We bezochten Israel, Simcha, Sophia en Chaineke. Helaas heeft Lea vorige week en Tia gehad en kan ze nu niet de studenten ontvangen. Ik wens de studenten en de Shoa overlevenden een goed en inspirerend jaar toe! Hetzelfde wens ik ook onze donoren toe, veel zegen en geluk.

Timek

Vrijwilligers wervings dag in Modiin

Het was heel opwindend weer terug te gaan naar mijn prachtige oude school Ychad en dit keer als afgestudeerde van deze school en de Mechina met het initiatief om anderen te laten deelnemen aan de “L'Chaim-to-life” activiteiten. Deze school is heel speciaal en een mix van religieuze en niet-religieuze studenten en zelfs won deze school als de meest waardevolle school in heel Israël. Op die dag ontmoette ik twee van de hoogste klassen in de school om hen uit te leggen en een idee te geven over het project en wat er gedaan moet worden. Het herinnerde me aan de eerste ontmoeting met Daniël, die ons een introductie gaf over “L'Chaim-to-life” gaf in Mayan Baruch en het grote voorrecht om deel te zijn van dit mooie project en het over te dragen aan andere vrijwilligers –- jongelui van mijn school.

We hebben 8 vrijwilligers nodig en er zijn er al 12 die het project willen ondersteunen. Ik was zo blij om te zien hoe happig de studenten naar me luisterden en goede vragen stelden en hun interesse uitten om mee te mogen doen.

Op de pagina van de vragen waarom zijn mee zouden willen doen aan het project kwamen interessante antwoorden terug en hier is een deel ervan:

* Het is belangrijk voor me om verbinding te leggen met overlevenden juist nu omdat ze nog bij ons zijn en zij onze aandacht nodig hebben.
* Uw uitleg deed me realiseren hoe belangrijk de stichting is en de noodzaak om vrijwilliger te zijn en hen te helpen. Dank u voor de verhelderende uitleg.
* Als één die geen opa of oma heeft die de Shoa moest overleven wil ik graag gaan helpen zoveel als ik kan.
* Al lange tijd dacht ik eraan hoe ik deze helden kan helpen, die lijden vanwege ons eigen parlement. Ik zal me veel beter voelen als ik hen kan helpen, omdat het onze ( van allemaal) verantwoordelijkheid is om voor hen te zorgen.

Shir: Ik twijfel er niet aan dat we hier kunnen beginnen, met heel opwindende activiteiten en ik ben er trots op de mooie kant van deze jongelui op mijn school te mogen zien. Ik kan niet wachten op de openingsbijeenkomst: studenten en overlevenden. Ook plannen we een fondsenwerving te gaan doen in Jeruzalem, volgende maand.

P.S. We zijn heel enthousiast over Shir's eindeloze actie ten voordele van “L'Chaim-to-life” en voelen ons gezegend dat deze “energie storm” al haar vrije tijd investeert in het doen wat ze kan om ons project vooruit te helpen.

Dank je wel, lieve Shir, je bent de meest prachtige Israëlische ziel die we ooit hebben ontmoet.

Het allerbeste toegewenst!

Daniel Braun

E-mail: danielxrw@gmail.com
Tel: 0(0972)54 772 3510